Του Σάκη Μουμτζή
Αν με ρωτούσαν ποιο ήταν το σημαντικότερο γεγονός στην πολιτική ζωή της πατρίδας μας το 2016, θα έλεγα χωρίς δισταγμό, πως ήταν η εκλογή στην αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ήταν γεγονός-καταλύτης των εξελίξεων και ως τέτοιο θα πρέπει να αξιολογηθεί.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν το αουτσάιντερ με ελάχιστες ελπίδες νίκης. Κι όμως χάρη στην κινητοποίηση χιλιάδων πολιτών που δεν ήταν νεοδημοκράτες, έκανε την έκπληξη, έκανε την ανατροπή. Αυτός ο τρόπος εκλογής του δείχνει και την αναγκαστική πορεία της Νέας Δημοκρατίας, προς τον χώρο του φιλελευθερισμού και της κεντροδεξιάς.
Όμως αυτό ακριβώς, αναδεικνύει και τα όρια και τις δυσκολίες που πρέπει να υπερβεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Στο εσωτερικό της παράταξης του, στον σκληρό πυρήνα της, υπάρχουν νησίδες που αμφισβητούν τις πολιτικές επιλογές του. Και είναι φυσικό, καθώς η εντολή που πήρε από αυτούς που τον υπερψήφισαν θίγει κατεστημένες εσωκομματικές δομές και διαταράσσει χρόνιες ισορροπίες.
Γι΄αυτό και τα βήματα του νέου ηγέτη της φιλελεύθερης παράταξης πρέπει να είναι μετρημένα, στέρεα και να λαμβάνουν υπόψη τους συσχετισμούς μέσα στο κόμμα. Το έργο βέβαια του Κυριάκου Μητσοτάκη γίνεται πιο εύκολο, καθώς η Νέα Δημοκρατία καλπάζει δημοσκοπικά με διαφορές μη αναστρέψιμες.
Και αυτό ακριβώς είναι ένα ακόμα σημείο που καθιστά την εκλογή του το μείζον γεγονός. Δεν ανέτρεψε μόνον τις εσωκομματικές ισορροπίες, αλλά και το γενικότερο πολιτικό κλίμα της χώρας. Έναν μήνα μετά την εκλογή του, η Νέα Δημοκρατία πήρε, δημοσκοπικά, κεφάλι μετά από τρία χρόνια και για πρώτη φορά ακούστηκε από αυτήν την παράταξη το αίτημα για εκλογές. Με την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη, ένας ιστορικός πολιτικός χώρος αισθάνθηκε, αντιλήφθηκε, πως μπορεί να διεκδικήσει και πάλι την εξουσία με αξιώσεις, μετά από πολύ καιρό, και αναθάρρησε.
Έκτοτε η διαφορά με τον ΣΥΡΙΖΑ κάθε μήνα και αυξάνεται, ώστε μετά βεβαιότητος μπορούμε να πούμε πως η έκβαση της εκλογικής μάχης—όποτε αυτή γίνει—είναι δεδομένη. Θα ήταν άδικο εκ μέρους μου, να μην επισημάνω πως σε αυτήν την δύσκολη προσπάθεια ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας είχε και έχει δίπλα του τον Άδωνι Γεωργιάδη, που με την πληθωρική παρουσία του και την αμεσότητα του λόγου του, βοηθεί σημαντικά την όλη αντιπολιτευτική προσπάθεια. Αποδομεί τον λόγο του αντιπάλου και το κυριότερο, αναπτερώνει το ηθικό των φίλων του κόμματος του.
Βέβαια, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει πολλά ακόμα να κάνει, με δύο προτεραιότητες. Την σταδιακή ανανέωση του στελεχικού δυναμικού της Νέας Δημοκρατίας και την εκπόνηση κυβερνητικού προγράμματος άμεσης εφαρμογής. Με στοχοδιάγραμμα και χρονοδιάγραμμα τριάντα ημερών, καθώς η επόμενη κυβέρνηση, δεν θα διαθέτει ούτε μιαν ημέρα περίοδο χάριτος. Έτσι επιβάλλεται να γίνει έγκαιρα η ιεράρχηση των στόχων και η επιλογή των στελεχών που θα κληθούν να τους πραγματώσουν.
Όταν ένας νέος πολιτικός πετυχαίνει μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα δύο τόσο σημαντικές νίκες, είναι λογικό η ανάδειξη του στην αρχηγία του κόμματος του, να θεωρείται η σημαντικότερη στιγμή για τον τόπο. Ας ελπίσουμε όλοι οι φιλελεύθεροι πολίτες, μέσα στον καινούργιο χρόνο να κορυφωθούν οι επιτυχίες του Κυριάκου Μητσοτάκη, με την νίκη του στις εκλογές.
