Πριν από χρόνια κάποιοι είπαν :"ο άνθρωπος πάνω από τους αριθμούς". Και όταν αυτό έγινε, είπαν: «θα λογαριαστούμε».
Ελάτε λοιπόν. Τώρα που τελείωσε ο πρώτος γύρος. Τώρα που ξεμυτίσαμε από το θανατικό που μας κυνηγούσε. Πάμε να λογαριαστούμε.
Αυτή τη στιγμή ο κόσμος έχει 5 εκατομμύρια γνωστά κρούσματα κορονοϊού. Και 325 χιλιάδες ανθρώπους λιγότερους.
Ο νέος ιός μέσα σε σχεδόν ένα μήνα, έναν από τους πιο θανατηφόρους μήνες της σύγχρονης ιστορίας, έχει σκοτώσει πάνω από 9 χιλιάδες Βέλγους, 6 χιλιάδες Ολλανδούς, 28 χιλιάδες Ισπανούς, 32 χιλιάδες Ιταλούς, 35 χιλιάδες Βρετανούς.
Έχει σκοτώσει σχεδόν 100 χιλιάδες Αμερικανούς, το 0,15 ολου του πληθυσμού της Πολιτείας της Νέας Υόρκης και πάνω από το 0,2 του συνολικού πληθυσμού της πόλης της Νέας Υόρκης.
Μιλώντας με φίλους στην Νέα Υόρκη, δεν υπάρχει ούτε ένας που να μην έχει τουλάχιστον έναν γνωστό νεκρό από κορονοιό. Το ίδιο και στην Ισπανία.
Και μόνο 167 Έλληνες. Μακάρι να μην ήταν κανένας, αλλά...
Αυτές τις μέρες γυρνώντας από το γραφείο βλέπω τον κόσμο να φτιάχνει τα μαγαζιά του. Να καθαρίζει τις βιτρίνες του. Να ξεσκονίζει τις καρέκλες του.
Βλέπω τις παρέες των νέων να ξαναμαζεύονται. Τα παιδιά να παίζουν πάλι στις παιδικές χαρές. Στα καφέ δειλά δειλά να μαζεύονται όρθιες ξανά οι παρέες.
Και είμαστε όλοι εδώ.
Και ο πατέρας μας είναι εδώ, που περιμένει και ψιλοστριμώχνεται έξω από την τράπεζα. Και η μάνα μας είναι εδώ, που σέρνει το καρότσι της στη λαϊκή, να προλαβει τα φρέσκα. Και η θεία μας που φοράει τη μάσκα μια στο κεφάλι και μια στο πηγούνι.
Και ο φίλος μας που πάει τρικάβαλο το μηχανάκι φορώντας τη μάσκα αλλά όχι το κράνος. Και ο ξάδερφος μας που βρίζει το 5G για τον ιό και που ο Bill Gates τον έχει βάλει στο μάτι να τον τσιπάρει.
Και ταυτόχρονα με ένα κράτος που για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία δούλεψε παρά τις αδυναμίες του και παρά το χτύπημα από την μακρόχρονη οικονομική κρίση, καλύτερα από τα κράτη πρότυπα της Βόρειας Ευρώπης.
Που μας έκανε για πρώτη φορά να νιώθουμε ασφαλείς και ευτυχισμένοι που στη μπόρα είμαστε εδώ.
Με παρακαταθήκη κορυφαίους επιστήμονες, καλύτερα οργανωμένο σύστημα υγείας, την άυλη συνταγογράφηση, διαδικτυακές κρατικές υπηρεσίες, μαθήματα και εξετάσεις εξ αποστάσεως στα Πανεπιστήμια, τηλεργασία.
Τώρα που σώσαμε τις ζωές μας ελάτε.
Ελάτε λοιπόν να βγάλουμε τα τεφτέρια μας, να υπολογίσουμε ΦΠΑάδες, φόρους και μεροκάματα. Ελάτε να υπολογίσουμε χαμένο ΑΕΠ από το lockdown λες και εάν είχαμε ανοιχτά μαγαζιά με 150 θανάτους την ημέρα θα είχαμε ανάπτυξη και θα κάναμε clubbing όλη μέρα.
Ελάτε να διεκδικήσουμε 800αρια για τα τραγούδια μας που παίχθηκαν στους δρόμους χωρίς την άδεια μας, ελάτε να σταματήσουμε την μουσική μας από τα παιχθεί στην Επίδαυρο.
Ελάτε να χτυπήσουμε τις καμπάνες μας.
Ελάτε να τσακωθούμε για τα πολιτικά, για τα αθλητικά, να διαφωνήσουμε, να αγαπηθούμε, να γελάσουμε, να στριμωχθούμε στις παραλίες με πολύχρωμες ομπρέλες και με τάπερ γεμάτα με κεφτέδες σαν να γύρισε το 1980.
Μερικοί σοφότεροι, μερικοί ίδιοι, μερικοί χειρότεροι.
Όλοι φτωχότεροι.
Αλλά όλοι εδώ.
Παρόντες.
Ελάτε να λογαριαστούμε.
