Το σενάριο λέει ότι ο Κυριάκος πάει σε διπλές εκλογές την Άνοιξη, διαλύει τον Αλέξη Τσίπρα και ανοίγει έτσι τον δρόμο για την αποστρατεία του Αλέξη. Οι φίλοι μας οι Γάλλοι έχουν μία έκφραση γι'' αυτού του είδους τα σχέδια: «Είναι πολύ ωραίο για να είναι αληθινό». Είναι ένα κάκιστο σενάριο, ικανό να καταστρέψει ό,τι με κόπο κτίστηκε στα πέτρινα χρόνια της αντιπολίτευσης.
Στα χαρτιά όλα μοιάζουν εύκολα. Σαν την αρχή του πρωταθλήματος ποδοσφαίρου που ένα ή δύο φιλικά ματς κάνουν τους πάνθηρες της πλατείας να ονειρευτούν ότι αυτή την χρονιά ο Πανιώνιος θα μπορέσει να κάνει, επιτέλους, την ιστορική υπέρβαση. Μέχρι που ξεκινάνε τα επίσημα ματς και τότε έρχονται αντιμέτωποι με την βασική αρχή που διέπει όλες τις ανθρώπινες δραστηριότητες: Παίζουν και οι άλλοι μπάλα στο γήπεδο, δεν παίζουμε μόνοι μας.
Το σενάριο των πρόωρων εκλογών έχει έναν προφανή κίνδυνο: Να μην χάσει ο Αλέξης. Δεν λέμε να κερδίσει, αλλά να μην χάσει. Οι θιασώτες των εκλογών πιστεύουν ότι αυτή είναι μία μοναδική ευκαιρία για να «καθαρίσουν» τον αντίπαλό τους. Έχουν δίκιο ως προς το γεγονός ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο μόνος τους αντίπαλος σε αυτή την φάση. Εκεί που κατά την ταπεινή μας άποψη έχουν άδικο είναι στην ανάγνωση του κεφαλαίου «Αλέξης».
Οι Τσιπροφάγοι ξεχνούν ότι στις εκλογές του Ιουλίου ο κ. Τσίπρας συγκέντρωσε το ανέλπιστο τριάντα ένα κόμμα κάτι, όταν οι ίδιοι αυτοί που σήμερα θεωρούν εύκολη την κατάποση του Αλέξη έβαζαν στοιχήματα για το αν ο αντίπαλός τους θα βρισκόταν κάτω από το 27% ή το 25%. Ποιος τους λέει ότι την επόμενη φορά ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα «χάσει» με 33% ή με 35%; Μπορούμε να θεωρήσουμε ότι η ΝΔ έχει τον αέρα του νικητή κι ότι αυτό θα την φέρει και πάλι στην πρώτη θέση. Αλλά μια εκλογική μάχη με αποτέλεσμα του τύπου 38% η ΝΔ και 35% ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι καταστροφικό για την συνέχεια της διακυβέρνησης. Νομιμοποιεί στα μάτια των λαϊκιστών την επιστροφή σε λογικές «πολιτικής ανυπακοής». Και σε κάθε περίπτωση ένα τέτοιο αποτέλεσμα σηματοδοτεί τον νικητή του επόμενου εκλογικού τουρνουά! Ο Αλέξης Τσίπρας είναι και σήμερα αντιπολίτευση. Δεν είναι όμως ο βέβαιος επόμενος πρωθυπουργός. Μετά από ένα τέτοιο αποτέλεσμα, όπως αυτό που περιγράψαμε, γίνετε και πάλι πρωταγωνιστής στην πολιτική σκηνή. Θα είναι μεν στην αντιπολίτευση, αλλά με τον ρόλο του εν αναμονή πρωθυπουργού. Κάτι που μπορεί να φέρει πρόωρες εκλογές πολύ πριν το τέλος της «νέας» τετραετίας, το 2014.
Ας πούμε ότι για χ λόγους ο Κυριάκος καταφέρνει να φτάσει το 43% και ο Τσίπρας να διατηρήσει το 31% ή να έχει μία ελαφριά πτώση. Ή ακόμη και μία μικρή άνοδο. Ο Αλέξης Τσίπρας θα έχει καταγράψει μία ακόμη ήττα από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, η οποία όμως θα βρίσκεται χρονικά κοντά στην προηγούμενη. Το εκλογικό σώμα και ο ίδιος δεν θα την μετρήσουν ως «μία ακόμη ήττα», αλλά ως τον τρίτο γύρο μιας μάχης που ξεκίνησε με τις Ευρωεκλογές. Αν χάσει, λοιπόν, ο Αλέξης Τσίπρας αυτό θα είναι δώρο άδωρο για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ο κ. Μητσοτάκης Θα έχει ό,τι ακριβώς διαθέτει και σήμερα. Το μόνο πρακτικό αποτέλεσμα θα είναι λίγοι περισσότεροι βουλευτές. Πρόκειται για ένα μεγάλο πολιτικό ρίσκο για ένα τόσο «πτωχό» από άποψης ουσίας αποτέλεσμα...
Για να «εξαφανιστεί» ο Αλέξης Τσίπρας θα πρέπει να υπάρχει μία διάδοχη κατάσταση που να ικανοποιεί τον κόσμο της αριστεράς. Αυτό το πρόσωπο δεν φαίνεται να υπάρχει σήμερα. Ούτε στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε του ΠΑΣΟΚ. Ακόμη κι αν ο Αλέξης Τσίπρας είχε συντριβεί στις εκλογές του Ιουλίου με ένα ποσοστό χαμηλότερο του 24% και πάλι θα ίσχυε το ίδιο. Δεν υπάρχει το πρόσωπο εκείνο που να συγκεντρώνει περισσότερες πιθανότητες από τον ίδιον για να διεκδικήσει στην εξουσία.
Επίσης, οι άνθρωποι που φτιάχνουν αυτού του είδους τα σενάρια δεν φαίνεται να έχουν μελετήσει τον Αλέξη Τσίπρα και την πολιτική του διαδρομή. Ξεχνούν ότι το 2015 «εξαφάνισε» το στελεχιακό δυναμικό των Λαφαζάνη – Κωνσταντοπούλου και δεν άνοιξε μύτη...
Ο Αλέξης Τσίπρας θα κλονιστεί μόνο αν περάσει μία μακρά περίοδο στην έρημο της αντιπολίτευσης. Μόνο αν μείνει στην αντιπολίτευση 4 χρόνια και χάσει και τις εκλογές που θα ακολουθήσουν στην συνέχεια. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να κερδίσει τις επόμενες εκλογές, όποτε κι αν αυτές γίνουν. Αρκεί να έχει πετύχει στο έργο του, να έχει υλοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις που έχει εξαγγείλει και να έχει πετύχει την επιστροφή της χώρας στην ανάπτυξη και στην κανονικότητα. Ο Αλέξης Τσίπρας όμως είναι δύσκολο να χάσει ακόμη δύο εκλογικές μάχες. Είτε θα χάσει την Άνοιξη είτε σε τέσσερα χρόνια, τον Ιούλιο του 2023. Και τις δύο φορές είναι δύσκολο. Όχι ακατόρθωτο, αλλά δύσκολο. Πόσο μάλλον αν στο αποτέλεσμα στις (ενδεχόμενες) εκλογές της Άνοιξης δεν θα έχει συντριβεί. Κάτι που συγκεντρώνει έτσι ή αλλιώς μικρές πιθανότητες...
Θέλουν να κερδίσουν πολιτικά την αριστερά; Ο δρόμος δεν περνάει μέσα από πρόωρες εκλογές, αλλά μέσα από το κυβερνητικό έργο της κυβέρνησης. Αν καταφέρουν να πείσουν το εκλογικό σώμα για την αποτελεσματικότητα των φιλελεύθερων πολιτικών και για την δική τους ικανότητα να τις υλοποιήσουν, τότε θα έχουν «τελειώσει» πολιτικά την αριστερά του κ. Τσίπρα και θα ανοίξουν τον δρόμο για την δημιουργία ενός άλλου τύπου αντιπάλου στον χώρο της κεντροαριστεράς. Τότε θα τεθεί σε αμφισβήτηση ο κ. Τσίπρας και τότε θα βρεθεί ο αντικαταστάτης του.
Ο κ. Μητσοτάκης δεν έχει να κερδίσει κάτι από μία εκλογική μάχη την Άνοιξη. Έτσι κι αλλιώς είναι ο πρωθυπουργός μέχρι τον Ιούλιο του 2023. Το αντίθετο, μπορεί να ξαναβάλει στο παιγνίδι της διεκδίκησης της πρωθυπουργίας τον Αλέξη Τσίπρα και μάλιστα από το πουθενά. Επίσης, οι εκλογές θα είναι ένα κακό δείγμα γραφής για τους ξένους επενδυτές και θα θέσουν σε κίνδυνο ό,τι έχει χτιστεί με κόπο στο μέτωπο της αξιοπιστίας. Και τέλος, ο ελληνικός λαός δεν ενδιαφέρεται γι αυτό που νομίζουν ότι ενδιαφέρεται. Το ζητούμενο για τον μέσο Έλληνα είναι να βελτιωθεί η ζωή του. Κι αυτό που του έχει υποσχεθεί η σημερινή κυβέρνηση. Αντίθετα, στις εξαγγελίες δεν υπήρχαν οι συνεχείς και αναίτιες εκλογικές αναμετρήσεις.
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
