Του Γιάννη Παντελάκη
Ο Τσίπρας υπόσχεται φοροελαφρύνσεις για το 2018, ο Σκουρλέτης 5000 προσλήψεις σε δήμους, οι πλειστηριασμοί παγώνουν για ακίνητα κάτω των 300.000 ευρώ, ο Παππάς αναφέρεται σε διεύρυνση των συμμαχιών και όλη η κυβέρνηση μαζί ψάχνει αραχνιασμένα σε ντουλάπια νομοσχέδια για να τα φέρει στη Βουλή και για τα οποία θεωρεί ότι θα οριοθετηθεί και πάλι το δίπολο αριστερά- δεξιά. Όλα συνηγορούν στην εκτίμηση πως το 2018 θα είναι μια χρονιά εκλογών, ο ακριβής μήνας αναζητείται.
Τον Ιανουάριο του 2019, αρχίζει η εφαρμογή των νέων γενναίων περικοπών στις συντάξεις αλλά και εκείνες του αφορολόγητου. Εκατομμύρια άνθρωποι θα πλησιάσουν πιο κοντά ή θα βρεθούν μέσα στα οροθετημένα από την Ε.Ε. πλαίσια της φτώχειας. Η ανεργία μειώνεται μ'' έναν εικονικό τρόπο, μεγεθύνονται οι σχέσεις ελαστικής απασχόλησης των 300-400 ευρώ σε βάρος της πλήρους, οι στόχοι των πλεονασμάτων του 3,5% θα φέρουν μέσα στην επόμενη χρονιά νέα μέτρα, οι πολίτες αδυνατούν να πληρώνουν τους υπάρχοντες φόρους, τα ληξιπρόθεσμα υπολογίζεται να πλησιάσουν τα 100 δισ. στο τέλος της χρονιάς.
Παρ οτι διακαής πόθος των Τσίπρα-Καμμένου είναι η παραμονή στην εξουσία μέχρι το τελευταίο επιτρεπόμενο από το Σύνταγμα λεπτό, η επιλογή τους είναι αναγκαστική. Οι δανειστές θα ζητήσουν νέα μέτρα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αντέχει σε κάτι τέτοιο. Εκλογές την επόμενη χρονιά, λοιπόν. Οι πιο αισιόδοξοι στο Μαξίμου εκτιμούν πως έως τότε, υπάρχουν πιθανότητες ν αλλάξει η εικόνα των δημοσκοπήσεων και ο ΣΥΡΙΖΑ να ξαναβρεθεί στην πρώτη θέση. Είναι λίγοι αυτοί και κινούνται σε λογικές που δεν χωράνε πολλές ερμηνείες. Οι πιο πολλοί γνωρίζουν πως η πρώτη θέση έχει χαθεί και μόνο ένα θαύμα μπορεί ν'' αλλάξει αυτό το δεδομένο. Θαύματα, δεν γίνονται. Η δεύτερη πολυπληθέστερη κατηγορία στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ότι είναι εφικτό να περιορίσουν τουλάχιστον την αυτοδυναμία της Ν.Δ. και γι αυτό θα προσπαθήσουν.
Όσοι γνωρίζουν τις επιμέρους παραμέτρους των δημοσκοπήσεων, έχουν την λογική βεβαιότητα πως η πλειονότητα των ψηφοφόρων των τελευταίων εκλογών, έχει κάνει οριστικές επιλογές. Και σ αυτές, παρότι οι μετακινήσεις σε άλλα κόμματα είναι σχετικά μικρές, δεν περιλαμβάνεται η επιστροφή στον ΣΥΡΙΖΑ. Στις τελευταίες εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε περίπου 400.000 περισσότερες ψήφους από τη Ν.Δ. Δεν έχουν χαθεί μόνο αυτές, αλλά αρκετές χιλιάδες ακόμα. Παρότι η συσπείρωση του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα (κοντά στο 50%), οι δυνατότητες μεγάλης αύξησής της, είναι περιορισμένες.
Ένα μεγάλο ερώτημα που θα επηρεάσει τις επόμενες εκλογές, είναι αυτό που αφορά στην κατεύθυνση των απογοητευμένων ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ. Οι μετρήσεις λένε πως ένα μεγάλο μέρος θα επιλέξει τον πολιτικό αναχωρητισμό (αποχή, λευκό, άκυρο) και οι υπόλοιποι, με εξαίρεση μικρά ποσοστά που κατευθύνονται σε Ν.Δ., ΔΗΣΥ, ΛΑΕ κλπ, παραμένουν μετέωροι. Η λογική λέει πως ενδεχομένως ένα σεβαστό κομμάτι να στραφεί προς τον νέο φορέα της κεντροαριστεράς. Ωστόσο, εξαρτάται από την έκβαση που θα έχουν οι διαδικασίες εκεί. Αν λειτουργήσει ενωτικά, αν εμφανίσει μια εναλλακτική πειστική πρόταση, αν καταφέρει να επαναπατρίσει ψηφοφόρους που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ ή άλλους που φλερτάρουν πολιτικά με τη Ν.Δ.
Οι εκλογές θα πραγματοποιηθούν το 2018, αλλά κανένας-ούτε κυβερνητικός αξιωματούχος- δεν θα έβαζε στοίχημα για τον ακριβή χρόνο. Όλα εξαρτώνται από τις πιέσεις των δανειστών οι οποίοι, όπως δήλωσε πρόσφατα ο Dijsselbloem, δεν θέλουν εκλογές πριν τη λήξη της τετραετίας. Ωστόσο, αν ο Τσίπρας θεωρήσει πως αυτές θα διασώσουν τον ΣΥΡΙΖΑ και θα του δώσουν μια ήττα μ'' ένα αξιοπρεπές ποσοστό, νομίζω πως θα είναι η πρώτη φορά που θα πει όχι στους δανειστές...
