Του Γιάννη Παντελάκη
Τον Δεκέμβριο του 2013 μια δεκατριάχρονη στη Θεσσαλονίκη, έχασε τη ζωή της από τις αναθυμιάσεις που έβγαιναν από ένα μαγκάλι που είχε ανάψει η μητέρα της για να ζεσταθούν. Ανάλογο περιστατικό σημειώθηκε δυο μήνες αργότερα με θύματα δυο φοιτητές στη Λάρισα. Προκλήθηκε πολιτικός σάλος. Ο ΣΥΡΙΖΑ, έχτιζε την αντιμνημονιακή του πολιτική και δεν είχε πρόβλημα να εργαλειοποιήσει πολιτικά ακόμα και ένα θάνατο. Οι τραγωδίες μετατράπηκαν σε πολιτικό επιχείρημα. Η οργή του Τσίπρα και πολλών στελεχών του κόμματος, ήταν πρωτοφανής. Το ίδιο και αυτή των φιλικών στο κόμμα μέσων ενημέρωσης.
Τον χειμώνα του 2017 (μόλις χθες δηλαδή) τρία αδέλφια-ηλικίας 8,9 και 13 χρόνων- σώθηκαν την τελευταία στιγμή στην Καλαμάτα από φωτιά που προκλήθηκε στο σπίτι τους από ένα κερί που είχαν ανάψει στο δωμάτιό τους γιατί δεν είχαν ηλεκτρικό ρεύμα. Η ΔΕΗ έχει κόψει το ρεύμα από τον περασμένο Αύγουστο, η οικογένεια με τα ελάχιστα μεροκάματα του οικοδόμου πατέρα, δεν είχαν τα χρήματα για να καλύψει τους λογαριασμούς. Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που τότε εργαλειοποίησαν και εκμεταλλεύτηκαν τους θανάτους και τώρα ζεσταίνουν υπουργικές καρέκλες, δεν βρήκαν χρόνο να κάνουν μια δήλωση ή ένα τουίτ όπως τότε. Το ίδιο και τα φιλικά μέσα ενημέρωσης, ένα μονόστηλο ήταν αρκετό.
Αν κάποιος αναζητήσει τις αντιδράσεις του ΣΥΡΙΖΑ το 2013, παρότι δεν αφορούν σ'' ένα ιδιαίτερα μακρινό χρόνο, θα εκπλαγεί ακόμα και σήμερα. Ο Τσίπρας στη Βουλή έλεγε με σκωπτικό τρόπο απευθυνόμενος στην κυβέρνηση της εποχής: «Σώσατε όλους αυτούς τους συνανθρώπους μας που πεθαίνουν από αναθυμιάσεις γιατί δεν έχουν να ζεσταθούν και βάζουν τα μαγκάλια;». Ο ΣΥΡΙΖΑ έβγαζε ανακοίνωση με την οποία επεσήμανε ότι «το δικαίωμα στη θέρμανση και στο φτηνό ρεύμα και πετρέλαιο είναι αδιαπραγμάτευτο». Και δεν περιοριζόντουσαν εκεί.
Ακολουθούσαν δηλώσεις, τουίτ και υπαινικτικά έως δηλητηριώδη σχόλια πολλών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Μερικά, ενδεικτικά: Κ. Ζαχαριάδης: «Θάνατος μαγκάλι στην Ελλάδα του 2013! Τ'' ακούς γιαγιά;» Ν. Ξυδάκης: «Μαγκάλι. Ελλάδα 2013. Μονοξείδιο του θανάτου». Δ. Παπαδημούλης: «Ώρα για εγρήγορση, αλληλεγγύη και αγώνα κόντρα στην αναισθησία του "χορτάτου"». Η «Αυγή» έγραφε ότι «δεν μπορείς να κοιμάσαι ήσυχος όταν άλλοι κοιμούνται γύρω από ένα μαγκάλι», ενώ ο δημοσιογράφος Καράμερος αναρωτιόταν «στους πόσους νεκρούς από μαγκάλια, τζάκια, σόμπες και φιάλες θα αλλάξει πιστεύεις, το φόρο στο πετρέλαιο ο Στουρνάρας;».
Η φωτιά από το κερί χθες (που ευτυχώς δεν προκάλεσε θάνατο) ή ο θάνατος μιας γυναίκας στην Κομοτηνή τον περασμένο Ιανουάριο από αναθυμιάσεις που προκάλεσε ένα μαγκάλι, μοιάζει να εκδικούνται σήμερα, την αντιπολιτευτική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ που τον έφερε στην εξουσία. Τα στελέχη του σήμερα σιωπούν, αλλά πρόκειται για μια ένοχη σιωπή. Ένοχη, όχι επειδή ευθύνονται για κάποιο θάνατο, αλλά για τον τρόπο που αντιπολιτεύτηκαν τότε εργαλειοποιώντας τους θανάτους και αντικαθιστώντας τα επιχειρήματα με πολλές δόσεις δραματοποιημένων συναισθημάτων.
Το δυστύχημα είναι, ότι ο λαϊκισμός της οργής στον οποίο επιδόθηκαν τα χρόνια της αντιπολίτευσης, άφησε έντονα ίχνη και δημιούργησε τέρατα. Αν κάποιος παρατηρούσε σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, θα έβλεπε ακραίες εκφράσεις και απόψεις για το περιστατικό της Καλαμάτας χθες ή ενός άλλου λίγες ημέρες πριν στο Ηράκλειο της Κρήτης όπου ένας 65χρονος έχασε τη ζωή του επίσης από αναθυμιάσεις που προήλθαν από ένα μαγκάλι. Ένα κομμάτι του πληθυσμού εκπαιδεύτηκε σ αυτές τις λογικές και ερμηνείες των γεγονότων και τον ανέξοδο απλουστευτικό και καταγγελτικό λόγο ο οποίος άφηνε στην άκρη αναφορές με ιδεολογικό και πολιτικό περιεχόμενο και έδινε τη θέση του στο έντονο συναίσθημα και μίσος. Ένα μέρος της κοινωνίας, εξακολουθεί να διακατέχεται από ανάλογα συναισθήματα και απλά έχουν αλλάξει οι αποδέκτες της οργής του...
