Toυ Ανδρεά Ζαμπούκα
Η πρώτη κόντρα μεταξύ Καμμένου και Κουβέλη είναι γεγονός. Αργά ή γρήγορα θα συνέβαινε αλλά στην προκειμένη περίπτωση, σημασία έχει το στυλ και το θέμα της αντιπαράθεσης. Το ξεκαθάρισμα ρόλων δηλαδή, από τον Πάνο Καμμένο ο οποίος ήταν απολύτως σαφής: «Ο κ. Κουβέλης, για τον διορισμό του οποίου συμφώνησα κι εγώ, έχει συγκεκριμένες αρμοδιότητες: για τα στρατιωτικά νοσοκομεία και την αμυντική βιομηχανία», απαντώντας στις δηλώσεις Κουβέλη περί «υπερτροφικού λόγου» και τονίζοντας ότι «την πολιτική του Υπ. Εθνικής Άμυνας την χαράζει Αυτός.., σε πλήρη συνεννόηση με τον Πρωθυπουργό.
Κατά κάποιο τρόπο θύμισε στον κ. Κουβέλη ότι η "θητεία" του στο Υπουργείο θα είναι κάτω από αυστηρές προϋποθέσεις οι οποίες έχουν ήδη καθοριστεί. Ο Φώτης Κουβέλης πρέπει να περιοριστεί στα στενά του καθήκοντα. Αν κατάλαβα καλά, δεν μπορεί να φοράει στολή παραλλαγής, δεν πρέπει να φέρει όπλο και μάλλον απαγορεύεται να συμμετέχει σε ασκήσεις με πραγματικά πυρά! Κατά συνέπεια, ο αναπληρωτής υπουργός είναι κάτι σαν Ι4, βοηθητικός και συμπληρωματικός στις αποφάσεις του Υπουργού.
Όλα αυτά θα έπρεπε να είναι ήδη γνωστά στον συμπαθή Φώτη, πριν αναλάβει τις υποχρεώσεις του. Ο κυρ Φώτης, ο "αποφασιστικός" υπήρξε κάποτε αργηγός της ΔΗΜΑΡ και παραλίγο να γίνει Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Επιπλέον υπήρξε και ένας πολύ σοβαρός θεματοφύλακας των αριστερών αξιών. Και για του λόγου το αληθές, θυμίζω τι έγραφε στο twitter το 2012: «Συμμαχία της Αριστεράς με στήριξη του κ. Καμμένου δεν την νοούμαι και δεν την συζητάμε». Προφανώς, εκφράζοντας την σχετική αποστροφή της ασκητικής συνείδησης του αριστερού μπροστά στην αλαζονική υπερβολή τη ακροδεξιάς καρικατούρας.
Είναι επιπλέον ο άνθρωπος που έχανε τη μία ευκαιρία μετά την άλλη για να αποδειχθεί ένας σοβαρός συνδιαχειριστής της εξουσίας, μιας και αποφάσισε ότι στη ζωή του θα ασχοληθεί με την πολιτική. Τις πέταξε όλες σαν αδέξιος και άτολμος περιπατητής. Και μάλιστα, αποδείχθηκε ο πιο μοιραίος άνθρωπος στην πιο κρίσιμη στιγμή, ανατρέποντας μία κυβέρνηση που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, θα επανέφερε τη χώρα στην κανονικότητα.
Δεν ξέρω αν ήταν απαραίτητο αλλά ο Πάνος Καμμένος έσπευσε χθες να μας θυμίσει ποιος είναι πραγματικά ο Φώτης Κουβέλης για να μην ξεχνιόμαστε. Δεν είναι εύκολο να καταγράψεις τον ψυχισμό των αριστερών αλλά εδώ είναι ολοφάνερη η ανάδειξη του "βοηθητικού οπλίτη" στο στημένο - από θεατρικής σκοπιάς- "πολεμικό σκηνικό" της εξουσίας... Ο χρόνος πάντως, είναι σαν να τον τιμωρεί που φορτώθηκε τόση εξαπάτηση, ως μοιραίος και επιτήδειος γκαφατζής. Σαν να θέλει η ειμαρμένη να επιτείνει την ταπείνωση του απόλυτου πολιτικού τίποτα που και ο ίδιος ο Τσίπρας κλήθηκε να υπηρετήσει για χάρη της σκοπιμότητας και της χρησιμοθηρίας.
