Είναι τόσο δύσκολο άραγε;

Είναι τόσο δύσκολο άραγε;

Του Νίκου Ρίζου

Θυμάμαι τον διαβόητο Καματερό… Ζούμε ακριβώς την ίδια λαϊκή παραφροσύνη… Ζούμε στον ίδιο αστερισμό εκείνης της εποχής πριν από κάποια χρόνια… Ο Καματερός δηλητηρίασε την ευκολόπιστη ψυχή μιας μερίδας των ελλήνων τότε με το νερό που θεραπεύει τον καρκίνο…Γέμιζε πλατείες ο κανάγιας… Ο Σώρρας σήμερα την δηλητηριάζει δίνοντας πολιτική ελπίδα… Γιατί ; Γιατί αυτοί οι ανεκδιήγητοι του ΣΥΡΙΖΑ, ανεύθυνοι μέχρις εσχάτων, φρόντισαν καιρό τώρα να περάσουν στη ψυχή του την πεποίθηση ότι οι πολιτικοί – πλην της αφεντιάς τους φυσικά – είναι όλοι διεφθαρμένοι και απατεώνες…Βρήκε λοιπόν ο Καματερός των ημερών μας την ευκαιρία… Και φούσκωσε τα μυαλά των αφελών με το  πιο γιγαντιαίο παραμύθι που θα μπορούσε να σκεφθεί… Και τους έπεισε… Και τους γιγάντωσε… Και τώρα τρέχουμε και δεν φτάνουμε… Πάνω από 150 γραφεία σε όλη την χώρα προπαγανδίζουν και μάλιστα με πειστικό – όπως αποδεικνύεται τρόπο – το μεγαλύτερο παραμύθι που έγινε ποτέ… 600 δισεκατομμύρια ευρώ η δολάρια – τι σημασία έχει το νόμισμα – που θα μας βγάλουν από την μιζέρια μας… Και ο ΣΥΡΙΖΑ επιχαίρει…Αφήνει τα πράγματα να τσουλανε μόνα τους… Γιατί τα αφήνει...Μα γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ αυτό που θέλει δεν είναι να βελτιώσει την ζωή των ελλήνων …Σιγά μην ήθελε…Είναι να παραδώσει την εξουσία μετά την πτώση του σε ένα περιβάλλον στάχτης και μπούλμπερης… Ένα περιβάλλον που θα τον βοηθήσει μετά να ελιχθεί και να μην επιστρέψει πάλι στα γραφικά μεγέθη της ανυπαρξίας του… Εδώ είμαστε και θα το δείτε…

 Οι εκλογές πλησιάζουν… Και οι εκλογές αυτές δεν θα χαρακτηρισθούν τόσο από την διαφαινόμενη νίκη της αξιωματικής αντιπολίτευσης … Έτσι όπως είναι ζαλισμένος ο κόσμος και αποπροσανατολισμένος ο έλληνας ψηφοφόρος, είναι βέβαιο ότι για άλλη μια φορά δεν θα επιλέξει καθαρές λύσεις… Θα καταψηφίσει μεν πανηγυρικά  τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά είναι αμφίβολο από την άλλη εάν θα επιλέξει τον Μητσοτάκη με την απόλυτη  πεποίθηση της ελπίδας… Το πολιτικό σύστημα γι΄ αυτόν είναι γενικευμένα αναξιόπιστο…Επί πλέον η ενοχή της λανθασμένη επιλογής ΣΥΡΙΖΑ πριν από δύο χρόνια δημιουργεί το κόμπλεξ που κατατρέχει χρόνια τώρα το  έλληνα ψηφοφόρο … Αρνείται δηλαδή την ευθύνη του λάθους του αφού πιστεύει ότι ποτέ δεν φταίει ο ίδιος αλλά πάντα κάποιοι άλλοι… Αυτό καθιστά ευάλωτη την κρίση του και αδύναμη την εκλογική του ευθυκρισία… Το αποτέλεσμα ; Όλοι αυτοί οι σαλτιμπάγκοι της πολιτικής τύπου Σώρρα θα υποκλέψουν ικανό αριθμό ψήφων που σε άλλες εποχές θα είχαν το μέγεθος του υποπολλαπλασίου της μονάδας… Και ίσως μάλιστα μερικοί από αυτούς  καταφέρουν να περάσουν και το κατώφλι της Βουλής… Και αυτό θα είναι μία τραγωδία που θα οδηγήσει ανεπίστρεπτα την πορεία της χώρας μας στον όλεθρο και την καταστροφή… Και όχι μόνο σε οικονομική η δημοσιονομική καταστροφή…

Η χώρα μας έγινε τόσο ευάλωτη και τόσο αδύναμη από πλευράς εθνικής συνοχής ώστε η ζημιά που θα υποστεί ίσως να μην έχει επιστροφή…

Δεν μας λείπουν μόνο τα χρήματα για να επιβιώσουμε… Μας λείπουν τα κουράγια για να αντιμετωπίσουμε τις πολλαπλές απειλές που μας περιτριγυρίζουν… Οι ανεύθυνοι που μας κυβερνούν επικεντρώνουν την πολιτική τους σε διλλήματα επιδερμικά… Σε προβληματισμούς ευκαιριακούς και πάντοτε περιστρεφόμενους γύρω από τα καταραμένα κομματικά τους οφέλη…Πάντα μακριά από την ουσία των προβλημάτων… Λες και θα νοιαστεί ο τότε νικημένος και κατεστραμμένος έλληνας για την τύχη του ΣΥΡΙΖΑ μετά την αποχώρηση του από το προσκήνιο της  πολιτικής πραγματικότητας… Και από την άλλη έχουμε την αξιωματική αντιπολίτευση … Την μελλοντική και μοναδική ίσως ελπίδα του λαού… Μια αντιπολίτευση που πανηγυρίζει μεν για τα δημοσκοπικά της πλεονεκτήματα άλλα αδυνατεί να πείσει την πλειοψηφία των λογικών για ένα βέβαιο πέρασμα της στον τερματισμό της κρίσης…Και γιατί συμβαίνει αυτό ; Γιατί ο  κ. Μητσοτάκης αδυνατεί να κάνει το αυτονόητο… Να παρουσιάσει στους απογοητευμένους και απελπισμένους έλληνες δυναμικά και πειστικά ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα επανόρθωσης των πραγμάτων σε όλους τους τομείς…

Έναν προς έναν… Είναι τόσο δύσκολο άραγε ;