Στη συνέντευξη που έδωσε ο υπουργός Μετανάστευσης Νότης Μηταράκης στη Huffington Post Greece ακούσαμε πολλές κοινοτοπίες για τα ασήμαντα και ακόμα πιο πολλά αποκαρδιωτικά για τα ουσιώδη της μεταναστευτικής πολιτικής της κυβέρνησης.
Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό το απόσπασμα της συνέντευξης που ο κ. Μηταράκης επέλεξε να μοιραστεί στο τουίτερ: «Δεν υπάρχει ειδική αγορά εργασίας για τους πρόσφυγες. Υπάρχει η αγορά εργασίας που έχει η χώρα μας. Δεν μπορούμε να στηρίξουμε τους πρόσφυγες διαφορετικά απ’ότι κάνουμε με τους Έλληνες πολίτες» (κρατάμε την ορθογραφία του τουίτ).
Είναι εντυπωσιακό ότι ενάμιση χρόνο μετά την ορκωμοσία της κυβέρνησης κάποιοι υπουργοί επιθυμούν να συνομιλούν αποκλειστικά με τα δικά τους κοινά, κοινώς με τα εκλογικά «πελατάκια» τους, τη στιγμή που ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας που έχει τις πιο επεξεργασμένες απόψεις για τα διάφορα ζητήματα, πολιτεύεται ως πρωθυπουργός όλων των Ελλήνων. Αυτό όμως είναι το έλασσον.
Το μείζον είναι ο τρόπος που αντιλαμβάνεται το προσφυγικό ο αρμόδιος υπουργός.
Πράγματι, η ιδιότητα του πρόσφυγα είναι προνομιακή γιατί τα άτομα που την έχουν αποκτούν αυτομάτως δικαιώματα που αναγνωρίζει ένα κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι πρόσφυγες μπορούν να κινούνται ελεύθερα εντός και εκτός της χώρας, βρίσκονται νόμιμα στη χώρα μας και απολαμβάνουν προστασίας.
Ο ίδιος ο υπουργός όμως, στην ίδια συνέντευξη, παραδέχεται ότι η Ελλάδα «εισάγει» εργατικό δυναμικό, κυρίως εργάτες γης. Οι εργοστασιάρχες της Βορείου Ελλάδας βέβαια, θα μπορούσαν να τον διαβεβαιώσουν ότι εκτός από εργάτες γης η Ελλάδα «εισάγει» και τεχνίτες υψηλής εξειδίκευσης, για παράδειγμα ηλεκτροσυγκολλητές, τους οποίους θα μπορούσε να εκπαιδεύει η ίδια. Υπάρχουν στη χώρα καλές και καλοπληρωμένες δουλειές που όμως οι Έλληνες για διάφορους κοινωνικούς λόγους (συχνά τους σχολιάζουμε στη στήλη αυτή) δεν ενδιαφέρονται να τις κάνουν. Μπορεί όμως να ενδιαφέρονται οι νεοφερμένοι στους οποίους όμως δεν μαθαίνουμε ούτε Ελληνικά.
Δείτε. Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζει, μεταξύ άλλων, μια τεράστια δημογραφική πρόκληση η οποία έχει «σκάσει» πάνω στο ασφαλιστικό σύστημα. Το ταμείο δεν γεμίζει και σύντομα δεν θα μπορεί να πληρώσει συντάξεις γιατί δεν γεννάμε παιδιά. Και ξαφνικά η τύχη μας αλλάζει στο καλύτερο. Βρισκόμαστε στη χώρα μας με ξένο κόσμο που αν εκπαιδεύσουμε και τον σπρώξουμε σε πλήθος εργασιών που εμείς δεν κάνουμε, μέσα σε όλα θα σώσουμε τα ασφαλιστικά μας ταμεία. Βρήκαμε κάποιους που κυριολεκτικά μπορούν να μας πληρώνουν τις συντάξεις κι εμείς δεν τους θέλουμε ενώ πρέπει, σύμφωνα με τις διεθνείς μας δεσμεύσεις, να τους κρατήσουμε εδώ.
Ας αφήσει λοιπόν ο πατριώτης κ. Μηταράκης τους πρόσφυγες χωρίς καμία εκπαίδευση, στην τύχη τους κι εκείνοι να βρουν «αποκούμπι» σε κανα παράνομο τζαμί με ισλαμιστές ινστρούχτορες (γιατί ούτε επίσημα τζαμιά υπό τον έλεγχο του ελληνικού κράτους θέλουμε). Ας αφήσει ο κ. Μηταράκης τους πρόσφυγες να γκετοποιηθούν. Εξάλλου εκείνος, με πυροτεχνήματα, φούσκες και εθνικιστικά συνθήματα θα επανεκλεγεί βουλευτής πανεύκολα.
Γιατί σε αυτή τη χώρα, πλήρως ενσωματωμένοι είναι μόνον οι κάθε λογής Μηταράκηδες. Οι δημοκράτες, οι θιασώτες της λογικής και της ανάπτυξης βρίσκονται στο περιθώριο και διαρκώς κατηγορούμενοι για τα πάντα σε αυτή τη χώρα. Ιδιότυποι πολιτικοί πρόσφυγες μέσα στους πρόσφυγες.
Η συνέντευξη του κ. Μηταράκη είναι δηλωτική της ακαταλληλότητάς του για το θώκο του Υπουργού Μετανάστευσης γιατί κάνει φανερό σε όλους ότι δεν έχει καταλάβει τίποτα για το πρόβλημα, μόνο συνθηματολογεί ανέξοδα, η μόνη του έννοια είναι να συνομιλεί πολιτικά με τους ψηφοφόρους του χωρίς να λειτουργεί ως παίκτης της ίδιας ομάδας. Αλλά αυτό είναι κάτι που διορθώνεται εύκολα. Το δύσκολο είναι η Ελλάδα να εφαρμόσει σοβαρή μεταναστευτική πολιτική. Κάτι που πρέπει να κάνει γιατί το πως θα εξελιχθεί η πορεία της οικονομίας περνάει και μέσα από τους μετανάστες και τους πρόσφυγες.
