Toυ Ανδρέα Ζαμπούκα
Ζούμε σε μια χώρα που άλλα λέμε ότι μας αρέσουν, με άλλα διαπαιδαγωγούμε τα παιδιά μας και άλλα κάνουμε στην πραγματικότητα. Βασικά, διαμορφώνουμε ένα ηθικό κώδικα αξιών σε θεωρητικό επίπεδο και επιλέγουμε να ζούμε, μέσα από μία διπολική διαταραχή που δεν μας αφήνει να νομιμοποιήσουμε τις επιλογές μας,
Να, μερικά παραδείγματα: ξοδεύουμε πάνω από 2 δις στην ιδιωτική Εκπαίδευση – από τα υψηλότερα στον κόσμο- αλλά λέμε ότι είμαστε υπέρ της «δημόσιας και δωρεάν» παιδείας. Πάμε τα παιδιά μας ιδιωτικά, σε σχολεία, σε φροντιστήρια, σε ξένες γλώσσες, σε κολυμβητήρια, σε μπαλέτα και σε άπειρες άλλες δραστηριότητες αλλά επιμένουμε να εκθειάζουμε το δημόσιο σχολείο γιατί ταιριάζει στον «ηθικό κώδικα αξιών» μας! A, και μάλλον δεν πολυθέλουμε τα ιδιωτικά πανεπιστήμια…
Άλλη περίπτωση. Η οικονομία- όπως και κάθε οικονομία- επιβιώνει από τις εξαγωγές των ιδιωτών που παράγουν και πουλάνε σε άλλους για να εισάγουν χρήμα που ξοδεύεται στο εσωτερικό. Και πάλι όμως, οι επιχειρηματίες που εξάγουν είναι «ένοχοι» για κάποιον απροσδιόριστο λόγο…
Κι ακόμα μία. Τα σπίτια μας. Είμαστε η πρώτη χώρα στην Ευρώπη σε ιδιοκατοίκηση! Έχουμε ιδιωτικά σπίτια και μάλιστα, φτιαγμένα με εντελώς «ιδιωτικό» τρόπο. Σε τέτοιο σημείο που κυριαρχεί η αναρχία σε όλες τις πόλεις μας. Παρόλα αυτά δεν μας αρέσουν ούτε εδώ οι «ιδιώτες» που μας τα κατασκευάζουν…
Στα νοσοκομεία. Θεωρούμε ότι τα δημόσια είναι τα καλύτερα αλλά όταν μπορούμε, πάμε στα ιδιωτικά. Όπως και σε ιδιώτες γιατρούς. Και δίνουμε από δω κι από κει «ιδιωτικά» φακελάκια!
Λατρεύουμε οτιδήποτε ιδιωτικό. Και λέμε παντού ότι είμαστε υπέρ του Δημοσίου!
Κάτι δεν πάει καλά εδώ. Αλλά υπάρχει εξήγηση. Υπάρχει λόγος που δεν είμαστε με τα καλά μας. Που λέμε ψέματα μεταξύ μας και κυρίως στον ίδιο μας τον εαυτό.
Η ηθική σε μια κοινωνία, διαμορφώνεται από την διαπαιδαγώγησή της. Και στην περίπτωσή μας, ο κρατισμός είναι ιδεολογία που καλλιεργήθηκε για να εξυπηρετήσει συγκεκριμένα συμφέροντα. Του πελατειακού κράτους, της Εκκλησίας και της ηττημένης Αριστεράς. Είναι ξεκάθαρο ότι όλοι αυτοί έσκαψαν τα θεμέλια για να χτίσει πάνω τους κάθε λογής ψεύτης και απατεώνας μέχρι σήμερα.
Γιατί λοιπόν, ο κ. Σκουρλέτης σήκωσε τη σημαία εναντίον των ιδιωτών στην καθαριότητα; Γιατί τόσοι συνδικαλιστές, τόσοι δήμαρχοι αναμασούν τα ίδια και τα ίδια, αποκλείοντας τους ιδιώτες; Τους δοκίμασαν και βγήκαν ασύμφοροι; Οι εργολάβοι με τις πλατείες και τα πεζοδρόμια των δήμων δεν[ΑΖ1] είναι ιδιώτες; Εδώ και δεκαετίες, το μόνο που βλέπουμε είναι το άθλιο κράτος να μας βασανίζει με τους βρώμικους δημόσιους χώρους. Να ζέχνει η Αθήνα επειδή ένας δειλός δήμαρχος δεν μπορεί να τα βάλει με τη μαφία των δημοσίων υπαλλήλων στο Δήμο.
Ας μη δουλευόμαστε άλλο σύντροφοι. Είναι πλέον,προκλητικό. Ξέρω ότι εκμεταλλεύεστε την διαταραχή της ελληνικής κοινωνίας. Αλλά ως εδώ, οι ιδιώτες δεν είναι εξωγήινοι. Είναι άνθρωποι και εταιρείες που θα υπογράψουν τους αυστηρούς κανόνες που το ίδιο το κράτος θα θέσει. Και απατεώνες θα αποδειχθούν, μόνο αν το κράτος τους το επιτρέψει.
Η χώρα θα σωθεί από αυτόν που θα γιατρέψει το δίπολο των Ελλήνων. Δεν ξέρω, μήπως τελικά, δεν χρειαζόμαστε πολιτικό αλλά κάποιον γκουρού της ψυχανάλυσης;
