Δεν έχουμε πλέον να πούμε πολλά πράγματα. Ό,τι ήταν να ειπωθεί, ειπώθηκε. Βρισκόμαστε στο τέλος μιας διαδρομής. Την Κυριακή το βράδυ κλείνει το κεφάλαιο της Mεταπολίτευσης και ξεκινάει ένα άλλο: Της Ελλάδας της ανάπτυξης! Είναι όρος επιβίωσης. Η Ελλάδα των δέκα εκατομμυρίων ψυχών δεν έχει άλλη επιλογή, από το να αφήσει το παρελθόν πίσω της και να επενδύσει στο μέλλον.
Δείτε την μεγάλη εικόνα: Η χώρα μας είναι μία χώρα γερόντων. Το 2050 θα είμαστε λιγότεροι από όσοι είμαστε σήμερα και με την πλειοψηφία να είναι άνθρωποι ηλικιωμένοι. Σκεφτείτε τώρα να είμαστε και μία φτωχή χώρα. Είναι μία άσκηση που δεν βγαίνει! Δεν χρειάζεται να μας κάνει κάποιος πόλεμο. Αρκεί να μας αφήσει να σαπίσουμε στην γωνιά μας. Θα εξαφανιστούμε από προσώπου γης!
Από την Δευτέρα το πρωί ξεκινάει μια μάχη επιβίωσης. Η νέα κυβέρνηση πρέπει να τα αλλάξει όλα! Να δημιουργήσει ένα περιβάλλον φιλικό για τις επενδύσεις για να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας. Έχετε κουραστεί να το ακούτε; Ίσως! Αλλά δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να αυξηθούν τα εισοδήματα, για να επιστρέψουν στην Ελλάδα τα παιδιά που έφυγαν στο εξωτερικό. Ακόμη – ακόμη και για μπολιάσουμε την χώρα με νέο αίμα και να αντιμετωπίσουμε έτσι αποτελεσματικά το δημογραφικό.
Η περίοδος της Μεταπολίτευσης ήταν εκείνη των μεγάλων χαμένων ευκαιριών. Μια γενιά που ένιωθε μόνιμα επαναστατημένη και... προδομένη, έκανε αντίσταση μέσω των κοινοτικών κονδυλίων. Το τελευταίο επεισόδιο αυτού του έργου παίχτηκε τα τελευταία 4,5 χρόνια με την διακυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Ίσως έπρεπε να συμβεί! Να διαλυθούν και οι τελευταίες αυταπάτες, να κλείσουν όλοι οι λογαριασμοί που άνοιξαν με τον μεγάλο διχασμό και τον εμφύλιο. Έπρεπε ή δεν έπρεπε, σημασία έχει ότι έτσι τελικά έγινε. Και κάπως έτσι φτάσαμε στο σταυροδρόμι της 7ης Ιουλίου. Μία ημερομηνία που ο ελληνικός λαός θα αποφασίσει αν πράγματι «πάμε παρακάτω» ή αν θα επιταχύνουμε τις διαδικασίες και θα φέρουμε το τέλος πιο κοντά. Ας μην έχουμε ψευδαισθήσεις. Κάθε άλλη επιλογή, πέρα από εκείνη να προχωρήσουμε μπροστά, θα μας οδηγήσει σε μια οδυνηρή εθνική ήττα και σε μη αντιστρέψιμες καταστάσεις.
Την 7η Ιουλίου δεν αρκεί μόνο να βγει μια ισχυρή νέα κυβέρνηση. Χρειάζεται και κάτι ακόμη: Να δημιουργηθούν οι συνθήκες για να μετασχηματιστεί και ο χώρος της κεντροαριστεράς. Η χώρα χρειάζεται δύο πόλους που θα εγγυηθούν ότι δεν θα επιτραπούν πισωγυρίσματα στο μέλλον. Ότι δεν θα αλλάξει η επόμενη μεταρρύθμιση στην Παιδεία, δεν θα ανατραπεί από κάποιους τεχνοφοβικούς στο μέλλον η είσοδός μας στην ψηφιακή εποχή, δεν θα καταστρέψουμε άλλη φορά την χώρα με... ένα νόμο και ένα άρθρο.
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
