Του Μάνου Αντώναρου
Ο Erdogan κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο Σαγγάριο ανέφερε ότι: «Όσοι θέλουν να φρεσκάρουν τη μνήμη τους ας πάνε να κοιτάξουν την πρόσφατη ιστορία τους. Όσοι εκστομίζουν μεγαλύτερες κουβέντες από το μπόι τους πρώτα να διαβάσουν βιβλία ιστορίας. Ας μάθουν πολύ καλά πως γλίτωσαν από το να παστωθούν στο Σαγγάριο, και πως έφυγαν από εδώ πέφτοντας στη θάλασσα», (Μάχη του Σαγγάριου Αύγουστος 1921)
Σαράντα χρόνια στη δημοσιογραφία δεν έχω νιώσει τόσο ευθεία και προσβλητική απειλή κατά της Ελλάδας.
Μια χώρα που βρίσκεται σε εγρήγορση… όσο και να φαίνεται οξύμωρο… πρέπει να'' ναι απολύτως ήρεμη και νηφάλια.
Και ξαφνικά μια ταινία ταμειακής μηχανής ξετυλιγμένη ή όχι και ένα οφσάιντ που είναι ή δεν είναι κάνει αυτήν την επιβεβλημένη ηρεμία και νηφαλιότητα… νευρική κρίση.
Βόρειοι εναντίον Νοτίων και Νότιοι εναντίον Βορείων.
Αγαπώ το ποδόσφαιρο… και επειδή το αγαπώ δεν έγινα αθλητικός συντάκτης… όμως στη σταδιοδρομία μου πού με έβρισκες πού με έχανες πάντα τον χρόνο μου σε εφημερίδες και κανάλια ανάμεσα στους αθλητικούς ήμουν. Έχω γράψει και συνεχίζω να γράφω σε τεράστια αθλητικά sites… αποφεύγοντας πάντα να γράφω αγωνίστηκα θέματα…
Γιατί;
Μα επειδή αν είσαι οπαδός και μπει γκολ είτε είσαι νομπελίστας είτε καθημερινός άνθρωπος το συναίσθημα είναι ακριβώς το ίδιο.
Εκεί λοιπόν είναι όλοι και οι αναγνώστες μου αφήνουν τα οπαδικά τους κασκόλ απ'' έξω.
Ο πατέρας μου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Σαλονίκη… εγώ στην Αθήνα… έχω πρώτα ξαδέλφια εκεί και πάνω από όλα τα παιδιά μου ζουν στη Μακεδονία (Χαλκιδική).
Είμαι Παναθηναϊκός και ταυτόχρονα αγαπώ το χνώτο των φίλων του ΠΑΟΚ.
Βοήθεια! Είμαι με τα δυο μου πόδια σε δυο βάρκες….
Θέλω να πιστεύω ότι ως δημοσιογράφος δεν μασάω τα λόγια μου… ελπίζω να το πιστεύουν και οι αναγνώστες (μου)…. όμως βρίσκομαι στο πιο δύσκολο σπαγγάτο της ζωής μου… οι βάρκες όλο και απομακρύνεται η μία από την άλλη.
Αγαπώ την Ελλάδα και όχι τις μεμονωμένα τις πόλεις….
Και ξαφνικά ένα οφσάιντ με πιέζει….
Δέχομαι δεκάδες μηνύματα τοπικιστικής/οπαδικής τρέλας.
Ποιος; Εγώ που απεχθάνομαι τον τοπικισμό.
Μου γράφει ένας εξαιρετικός επιστήμονας νηφάλιος αλλά πίτα ΠΑΟΚτζής:
"Σαν πολίτης σήμερα νοιώθω πως με βίασαν. Νοιώθω πως μου βίασαν τη ζωή.
Νοιώθω μίσος. Εγώ που στη βια, άλλαζα πεζοδρόμιο.
Ακόμα και αν είχα δίκιο.
Νοιώθω πως με βίασαν ειλικρινά. Δε νοιώθω απλά οργή. Νοιώθω αηδία και μίσος.
Μίσος...
Δηλαδή αυτοί θα έρθουν να μου πουν αύριο μεθαύριο "πολέμησε τον εισβολέα"?
Ποιον εισβολέα και ποιον εχθρό να πολεμήσω?
Τον μέσα ή τον έξω?
Τον έξω δε τον ξέρω. Τον μέσα τον γνώρισα και τον μισώ περισσότερο!"
Κρατάω την ανάσα μου….
Έρχεται αντίστοιχο μήνυμα (γυναίκα μηχανολόγος) από Αθήνα:
"Να τους λιώσουμε τους σιχαμένους Βούλγαρους (χωρίς εισαγωγικά)… που να κλειδώσουν οι πόρτες και να καούν όλοι μέσα στην Τούμπα!"
Δεν μπορώ χωρίς ανάσα.
Έλα μωρέ…. που ασχολείσαι σοβαρά με το ποδόσφαιρο… θα σκεφθείτε μερικοί που είστε έξω από την τρελή πραγματικότητα του οπαδισμού.
Α, όχι δεν είναι τόσο απλό.
Δεν ζούμε στην εποχή της ευμάρειας…. αντιθέτως προσπαθούμε να επιβιώσουμε πιεσμένοι από την απουσία του αυτονόητου και των κεκτημένων μας.
Η σπίθα είναι ακίνδυνη κοντά σε ένα ψυγείο… αλλά εξαιρετικά επικίνδυνη κοντά στη βενζίνη.
Ποιος φταίει;
Συγγνώμη, αλλά δεν θα σας κάνω ποδοσφαιρική ανάλυση εδώ.
Όταν επικρατεί ο φανατισμός το ποιος έχει την ευθύνη είναι μια σταγόνα στον ωκεανό.
Όποιος αγαπά την ιστορία σίγουρα θα ξέρει ότι έχουν συμβεί (παγκοσμίως, αλλά και εθνικώς) τραγωδίες, χύθηκε αίμα, χάθηκαν χώρες για πολύ μικρότερες αφορμές.
Δεν χρειάζεται δαδί για να ανάψει η βενζίνη μια τόσο μικρή σπίθα φέρνει ακριβώς το ίδιο αποτέλεσμα.
Και μερικοί είναι γεννημένοι πυρομανείς.
Aν επιμένετε να σας για το ποιος φταίει για τα ποδοσφαιρικά ευχαρίστως… αλλά όχι τώρα... δεν είναι η στιγμή... έχω αφήσει τους αναπτήρες σπίτι μου.
Tώρα σκέφτομαι τον Erdogan που μας είδε παστά ψάρια… και αν μη τι άλλο ανησυχώ.
Δεν σκέφτομαι καν αυτούς που κρατάνε τη φλόγα κοντά στη βενζίνη.
Σκέφτομαι μόνο ότι οι πυροσβέστες μας είναι ο Τσίπρας κι ο Καμένος…
Γιατί άραγε "χθες" έγινε αναπληρωτής Εθνικής Άμυνας ο Κουβέλης.
Δεν με νοιάζουν τα οφσάιντ στο 89….
Με ανησυχεί ότι το "ματς" ξεκίνησε με εμάς να'' χουμε φάει δυο γκολ από τα αποδυτήρια… if u know what I mean.