Πλέον το μάθαμε. Το εμπεδώσαμε. Το πρόβλημά τους δεν ήταν η διαπλοκή. Αλλά το γεγονός ότι δεν ήταν η δική τους διαπλοκή. Οι υπόγειες διαδρομές μεταξύ των κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών, των κυβερνήσεων και του κατευθυνόμενου Τύπου καταγγέλθηκαν επειδή δεν ήταν η δική τους κυβέρνηση.
Ο Τύπος δεν ήταν τα τελευταία χρόνια στα καλύτερά του. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο κόσμος έχει γυρίσει την πλάτη του στις εφημερίδες και στα κανάλια. Μπορεί τα trolls να έκαναν υπερωρίες για να αποδομήσουν την εικόνα της παλαιάς διαπλοκής, αλλά δεν είναι και εύκολο να υπερασπίζεται κανείς τους πλούσιους μετόχους και εκδότες που άφησαν πίσω τους χρεοκοπημένες επιχειρήσεις στον χώρο του Τύπου.
Από την άλλη πλευρά, η νέα διαπλοκή έχει κάτι που… απωθεί. Μπορεί οι παλαιοί να προκαλούσαν με πολλούς και διαφόρους τρόπους, αλλά οι νέοι είναι… αλλιώς! Άλλες εποχές, άλλοι άνθρωποι, άλλες συνήθειες. Στο παρελθόν είχαμε γάτες Ιμαλάϊων ή Αγκύρας. Μπορεί να ήταν περίεργες, να ήταν κουτσομπόλες, αλλά ήταν ζωντανές. Ας ελπίσουμε ότι και στο μέλλον θα κρατηθεί ένα… επίπεδο. Ότι δεν θα χρειαστεί να στέλνει ο ένας διαπλεκόμενος στον άλλον μηνύματα, όπως συμβαίνει στις ταινίες του Χόλυγουντ σε ανάλογες περιπτώσεις.
Πρέπει να κρατηθεί το Έθνος, τα Νέα, το Βήμα. Καλό είναι για την «δουλειά». Για την δική μας πιάτσα, των δημοσιογράφων. Να υπάρχουν δουλειές και τα λοιπά. Ο κόσμος αγοράζει ένα προϊόν. Αν του αρέσει το αγοράζει. Αν δεν του αρέσει δεν το αγοράζει. Τα Νέα, για παράδειγμα, έχουν ενισχύσει σημαντικά την κυκλοφορία τους το τελευταίο χρονικό διάστημα. Ο κόσμος ψηφίζει Νέα και καλά κάνει. Αύριο ίσως να ψηφίσει και Έθνος. Και πάλι καλά θα κάνει. Ο κόσμος δεν ενδιαφερότανε ποτέ για την … διαπλοκή. Δεν τον ένοιαζε ποιοι έχουν τα Μέσα Ενημέρωσης. Για ποιόν λόγο τα έχουν. Αυτή δεν είναι όμως δουλειά του κόσμου. Είναι δουλειά του πολιτικού κόσμου.
Ένα από τα λάθη που έκανα (κι έχω κάνει αρκετά) είναι ότι δεν στήριξα την πρωτοβουλία Καραμανλή για τον βασικό μέτοχο. Επειδή πίστευα τότε ότι δεν έπρεπε να υπάρχουν σχετικοί κανόνες. Κι όμως πρέπει! Κι αν αυτό είναι σε αντίθεση με τους νόμους της ΕΕ, να υπάρχει πρόβλεψη για συμμετοχή των εργαζομένων στην διοίκηση των επιχειρήσεων. Ειδικά των επιχειρήσεων Τύπου. Για να μπορούν να βλέπουν και να διασφαλίζουν ότι το προϊόν που παράγουν δεν εξυπηρετεί εμπόρους όπλων ή όποιον άλλον. Η ενημέρωση είναι ειδικό «προϊόν». Καλώς ή κακώς. Κι εν πάση περιπτώσει, σε όποιον αρέσει!
Μας είπαν ότι ήταν κακό που οι τράπεζες δάνειζαν τις εταιρείες των Μέσων Ενημέρωσης. Ότι αυτό ήταν το βασικό εργαλείο της διαπλοκής. Σύμφωνοι! Ας πούμε λοιπόν ότι ο Μαυρίδης έχει μία δραστηριότητα σε συνεργασία με τον Χ. Κι έχει και το Liberal. Και το Liberal δανείζεται και πέφτει έξω (να φτύσουμε τον κόρφο μας να ξορκίσουμε το κακό). Έτσι χάνουν οι τράπεζες μερικά εκατομμύρια. Δηλαδή όλοι μας! Κι ύστερα γίνεται πλειστηριασμός και το Liberal το παίρνει ένας κύριος Ψ. Ο οποίος στην συνέχεια συνεργάζεται με τον Χ, επειδή ο ίδιος δεν ξέρει καλά τα … εκδοτικά! Ε ρε και να είχαν γίνει τέτοια στις παλιές καλές εποχές! Τότε που η Αγία Αριστερά δεν άφηνε να πέσει καρφίτσα κάτω. Από τότε, βέβαια, έχουν περάσει μερικά χρόνια και η εμπειρία μιας κυβερνητικής θητείας. Αλλάζουν οι άνθρωποι. Ειδικά όταν βρίσκονται στην εξουσία.
Χτες το Έθνος ήταν η διαπλοκή προσωποποιημένη, σήμερα είναι η μόνη αλήθεια. Χτες το Mega ήταν το κανάλι των νταβατζήδων. Σήμερα τα βοθροκάναλα έχουν πάψει πλέον να είναι βοθροκάναλα. Έχουν καθαγιαστεί από την παρουσία σπουδαίων ανδρών, όπως ο Λάκης Λαζόπουλος. Όσο για τα άλλοτε καθοδηγούμενα από την Δεξιά και το ΠΑΣΟΚ κρατικά κανάλια; Τώρα καθοδηγούνται από το … Άγιο Πνεύμα του Μαξίμου.
Θανάσης Μαυρίδης
