Του Σάκη Μουμτζή
Ο πρωθυπουργός φέρεται πως δήλωσε σε συνεργάτες του «εγώ τους πολιτικούς μου αντιπάλους δεν τους στέλνω στα δικαστήρια. Τους πρωθυπουργούς τους κρίνουν οι πολίτες στις κάλπες».
Αν αληθεύει αυτή η δήλωση είναι προδήλως αντιθεσμική. Οι πρωθυπουργοί δεν αποτελούν μιαν ειδική κατηγορία πολιτών που βρίσκονται υπεράνω του νόμου.
Ούτε η κάλπη αποτελεί το καθαρτήριο ποινικών αδικημάτων πρωθυπουργών.
Θέλω να πιστεύω πως αυτή η δήλωση του Κυριάκου Μητσοτάκη, αν έγινε, είναι μια γενική αρχή και εκφράζει ένα γενικό πνεύμα.
Αν όμως, εν τω μεταξύ, προκύψουν επαρκείς ενδείξεις και για πρωθυπουργούς αυτοί θα έχουν την τύχη των «κοινών θνητών».
Γνωρίζω τον αντίλογο, που κινείται σε πολιτικό επίπεδο. Μια παραπομπή τέως πρωθυπουργού δυναμιτίζει το πολιτικό κλίμα και συσπειρώνει τον αντίπαλο. Επικαλούνται δε την παραπομπή του Α. Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο το 1991.
Ατυχέστατο το παράδειγμα.
Ο Α. Παπανδρέου ήταν ο πατριάρχης ενός κινήματος. Δεν ήταν ένας απλός πολιτικός αρχηγός. Επιπροσθέτως, όλες οι κατηγορίες σε βάρος του κατέπεσαν στο Ειδικό Δικαστήριο.
Αποδείχθηκε πως τα νοσήλια στο Χέρτφιλντ δεν τα πλήρωσε ο Κοσκωτάς, μέσω της τράπεζας BCCI, αλλά οι οργανώσεις του ΠΑΣΟΚ εξωτερικού και επίσης αποδείχθηκε πως για να τεκμηριωθεί η υπόθεση των πάμπερς χρησιμοποιήθηκαν ψευδομάρτυρες.
Δηλαδή, ο Α. Παπανδρέου πριν δικαιωθεί ηθικά-πολιτικά με τις εκλογές του Οκτωβρίου 1993, είχε δικαιωθεί δικαστικά.
Είχε αποδειχθεί κατά την ακροαματική διαδικασία όλη η σκευωρία που στήθηκε γύρω από το πρόσωπο του.
Αυτό το γεγονός συσπείρωσε τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ.
Απεναντίας, όταν την άνοιξη του 2012 προφυλακίστηκε ο Α. Τσοχατζόπουλος, λόγω αδιάσειστων στοιχείων, το ΠΑΣΟΚ από το 20-22% που του έδιναν όλες οι δημοσκοπήσεις κατρακύλησε στο 13% στις εκλογές του Μαϊου.
Αν σε λίγο αποκαλυφθεί και τεκμηριωθεί, με αδιαμφισβήτητα στοιχεία, πως ο Α. Τσίπρας όχι μόνον γνώριζε, αλλά και συντόνιζε την σκευωρία Νovartis τι θα γίνει; Θα ισχύει το δόγμα «τους πρωθυπουργούς τους κρίνουν οι πολίτες στις κάλπες;».
Σε αυτήν την περίπτωση τι μήνυμα στέλνει η πολιτική ηγεσία στους πολίτες; Το ισοπεδωτικό «κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει».
Και το κυριότερο, πώς θα αντιμετωπίσει ο πρωθυπουργός τον Α. Σαμαρά, τον Π. Πικραμμένο, τον Β. Βενιζέλο, τον Α. Λοβέρδο, τον Α. Γεωργιάδη, τον Γ. Στουρνάρα, τον Δ. Αβραμόπουλο; Τι θα τους πει; Πως «εγώ τους πολιτικούς μου αντιπάλους δεν τους στέλνω στα δικαστήρια;»
Ουδείς υποστηρίζει πως ο Α. Τσίπρας θα πρέπει να παραπεμφθεί ούτως ή άλλως. Όμως ουδείς μπορεί να προδικάσει τι θα προκύψει στην δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης. Απαίτηση όλων είναι να αφεθεί η Δικαιοσύνη απερίσπαστη να επιτελέσει το έργο της. Χωρίς παρεμβάσεις.
Όσο πιο ανεπίληπτη είναι η έρευνα τόσο πιο αποδεκτά θα είναι τα συμπεράσματα της.
Η Νέα Δημοκρατία δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ. Πιστεύει και εμπιστεύεται τους θεσμούς της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Δεν προκαταλαμβάνει τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης προς οποιαδήποτε κατεύθυνση.
Πιστεύω πως τελικά είτε δεν αποδόθηκαν σωστά οι θέσεις του πρωθυπουργού είτε αποτελούν μια γενική αρχή με τις εξαιρέσεις της.
