Κύριε Πρόεδρε, δεν ήθελα να σας γράψω στην 100ή ημέρα της διακυβερνήσεώς σας, ακριβώς στην επέτειο, δηλαδή, για τα όσα συνέβησαν τις πρώτες αυτές εκατό ημέρες της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Είπα να αφήσω να περάσουν μια -δυο μέρες. Για να δούμε το «γεγονός» με μεγαλύτερη διαύγεια. Εξ αποστάσεως, που λένε. Τέλος πάντων, όχι εν θερμώ.
Πρώτη παρατήρηση: Ο χρόνος περνάει γρήγορα. Δεν καταλάβαμε για πότε πέρασαν 100 ημέρες. Κι αυτό έχει διπλή έννοια: Η πρώτη ότι πέρασαν εκατό υπέροχες ημέρες. Και λέμε υπέροχες, επειδή ο χρόνος περνάει γρήγορα σ'' αυτές τις περιπτώσεις. Η δεύτερη, ότι δεν καταλάβαμε για πότε πέρασαν οι πρώτες εκατό ημέρες, επειδή γενικώς ο χρόνος περνάει γρήγορα. Με άλλα λόγια, όπως πέρασαν οι πρώτες εκατό ημέρες θα περάσει και ο πρώτος χρόνος και η πρώτη τετραετία. Εδώ δεν θυμόμαστε, κύριε Πρόεδρε, πότε ήμασταν παιδιά. Μοιάζει σαν να ήταν μόλις χθες.
Θέλω να πω το αυτονόητο: Δεν πρέπει να αφήσετε τον χρόνο να φύγει. Πρέπει να τον αντιμετωπίσετε όπως ο ταυρομάχος τον ταύρο. Να τον πιάσετε από τα κέρατα και να προσπαθήσετε να τον δαμάσετε.
Δεύτερη παρατήρηση: Ο μήνας του μέλιτος κάποτε τελειώνει. Όλοι οι πολιτικοί απολαμβάνουν τις πρώτες εκατό ημέρες της ισχυρής στήριξης των ψηφοφόρων τους, αλλά και των αντιπάλων τους! Για τους ψηφοφόρους τους, αυτό είναι λογικό. Αλίμονο! Να μη γιορτάσουν που η κάλπη συμφώνησε στο τέλος με τη δική τους επιλογή; Αλλά και για τους αντιπάλους είναι λογικό! Μπορεί κάποιος να ψήφισε κάτι άλλο από αυτό που τελικά κέρδισε, αλλά στο τέλος όλοι είναι πολίτες και θέλουν το ίδιο πράγμα: την πρόοδο της χώρας και της κοινωνίας τους. Εντάξει, υπάρχουν και μερικές εξαιρέσεις, όπως συνέβη με τους αριστερούς στην Ελλάδα το 2014-2015. Αλλά εδώ μιλάμε για λογικά πράγματα, όχι για παρανοϊκές συμπεριφορές. Τέλος πάντων, η ουσία είναι ότι ο μήνας του μέλιτος συνήθως τελειώνει στις πρώτες εκατό ημέρες. Κι εκεί τελειώνει η σχέση σας με το εκλογικό σώμα. Είστε η κυβέρνηση και όλοι οι άλλοι είναι οι πολίτες που αρχίζουν και σας μετράνε με βάση το έργο σας. Και ξέρετε; Η τσέπη του καθενός είναι το καλύτερο κριτήριό του.
Τρίτη παρατήρηση: Η κυβέρνησή σας άφησε σε γενικές γραμμές μία θετική αύρα. Κι εσείς προσωπικά φανήκατε να είστε καλύτερα προετοιμασμένος από τον κ. Τσίπρα. Αλλά εδώ, κύριε Πρόεδρε, υπάρχει ένα πρόβλημα. Η οποιαδήποτε κυβέρνηση συγκριθεί στο μέλλον με την κυβέρνηση του κ. Τσίπρα θα κερδίσει κατά κράτος. Δεν πρόκειται να υπάρξει χειρότερη κυβέρνηση από αυτή των Πολάκηδων και των Παπάδων. Οπότε αυτό δεν είναι κριτήριο για να μετρήσει μία κυβέρνηση το μπόι της. Παγίδα είναι και μάλιστα μεγάλη!
Τέταρτη παρατήρηση: Μερικοί υπουργοί σας, κύριε Πρόεδρε, έτρεξαν πολύ. Σε σημείο που να φοβηθούμε ότι θα σκάσουν. Κάποιοι άλλοι όμως φοβούνται να βάλουν την υπογραφή τους ακόμη και κάτω από την πληρωμή των κοινοχρήστων της πολυκατοικίας τους. Δεν πρόκειται για νέο φαινόμενο. Περιμένουμε, όμως, τα αποτελέσματα της αξιολόγησής τους, όπως μας τα υποσχεθήκατε στο πρώτο υπουργικό σας συμβούλιο.
Πέμπτη παρατήρηση: Κύριε Πρόεδρε, είμαι άνθρωπος της ενημέρωσης. Για μένα είναι φυσιολογικό να γράφω σε εφημερίδες και ιστοσελίδες και να βγαίνω στην τηλεόραση. Θα πρέπει, όμως, να σας ομολογήσω ότι το χειρότερό μου είναι η τηλεόραση. Κι αυτό διότι η δουλειά αυτή δεν γίνεται από το σπίτι ή από το γραφείο. Απαιτεί μετακίνηση, φυσική παρουσία στο στούντιο και χρόνο για την επιστροφή στο γραφείο. Κάθε τηλεοπτική παρουσία απαιτεί περί τις 3 ώρες απασχόλησης. Αναρωτιέμαι, λοιπόν, πού βρίσκουν μερικοί τον χρόνο και κυβερνούν, όταν όλη την ημέρα είναι στις τηλεοράσεις. Και να λέγανε και τίποτα καινούργιο, φρέσκο! Να λέγαμε, χαλάλι τους…
Έκτη παρατήρηση: Μία κυβέρνηση δεν κρίνεται από τις εκατό πρώτες ημέρες και για τα νομοθετήματα που είχε σκεφτεί ή που βρήκε κάπως έτοιμα. Κρίνεται από εκείνα που καταθέτει μετά τις πρώτες εκατό ημέρες.
Έβδομη παρατήρηση: Κύριε Πρόεδρε, νιώθουμε ότι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο αποκτάμε κάποιου είδους κανονικότητα. Δεν ξέρω αν θα καταφέρετε να βγάλετε την Ελλάδα από την κρίση ή όχι. Αυτές τις πρώτες εκατό ημέρες, όμως, νιώσαμε ότι η χώρα αυτή έχει και πάλι μία κανονική κυβέρνηση και έναν κανονικό πρωθυπουργό. Κι αυτό από μόνο του είναι μεγάλο κέρδος για όλους μας.
Γκρινιάζουμε; Αυτό έλειπε, να μην γκρινιάζουμε! Τα έχουμε πει αυτά. Η δική σας δουλειά είναι αυτή που κάνετε και η δική μας αυτή που κάνουμε. Ας προσπαθήσουμε και οι δύο να την κάνουμε από την πλευρά μας όσο το καλύτερο γίνεται! Άλλωστε, έχουμε μπροστά μας άλλες 1.360 ημέρες. Πέρασαν μόλις οι πρώτες εκατό! Και ποιος σας είπε ότι οι πρώτες 100 είναι οι πιο δύσκολες; Μάλλον οι 1.360 που ακολουθούν είναι το βουνό!
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
Στηρίζουμε τον Κυριάκο, ελέγχουμε την εξουσία. Εμένα μου αρέσει αυτό. Άλλοι στήριζαν την αλλαγή, εμείς τον Κυριάκο! Ξέρω, θα είμαστε και δυσάρεστοι. Και η εξουσία δεν είναι φίλη με τους δυσάρεστους. Αλλά δεν ψάχνουμε φίλους. Ανθρώπους να προχωρήσουν τις μεταρρυθμίσεις αναζητούμε...
Όσοι θέλετε να το διαβάσετε νωρίτερα στον Φιλελεύθερο που κυκλοφορεί το πρωί στα περίπτερα.
