Στη κορυφή των αξιωματούχων των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, βρίσκονται δυστυχώς ανεπαρκείς πολιτικοί. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι άλλον ψήφισαν οι ευρωπαίοι πολίτες μέσω των ευρωεκλογών για Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και άλλη επελέγη τελικά γι’ αυτήν την σημαντική θέση, μετά από σπόντες που θα ζήλευαν και οι επαγγελματίες του μπιλιάρδου.
Είναι κάτι που το είχαμε βιώσει ως χώρα και κατά την διάρκεια των μνημονίων όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση αρνιόταν με επιμονή την πρόταση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για ένα γενναίο κούρεμα του χρέους. Οι Ευρωπαϊκοί θεσμοί ακόμα και αυτήν την στιγμή, αντί να κάνουν έναν μακροπρόθεσμα στρατηγικό σχεδιασμό, ασκούν μια πολιτική μικροδιαχείρισης της καθημερινότητας. Αυτό που λέμε, “day to day micromanagement”. Όμως αυτό είναι κάτι, που αφορά επιχειρήσεις και δη μικρές επιχειρήσεις. Και όχι την τύχη κρατών ή ενώσεων κρατών.
Η αγορά, η οικονομία, οι επενδυτές, ο επιχειρηματικός κόσμος και οι εργαζόμενοι, περιμένουν να δουν πως αντιλαμβάνονται οι πολιτικοί, οι κυβερνήσεις και οι θεσμοί, την κρίση και πως σχεδιάζουν να την ξεπεράσουν. Ποιος είναι ο υπ’ αριθμόν ένα παράγοντας ανησυχίας στο μυαλό των πολιτών; Η αβεβαιότητα. Και τι κάνει η αβεβαιότητα; Αναστέλλει κάθε δραστηριότητα, κάθε σχέδιο, κάθε ενέργεια, μέχρι να ξεκαθαρίσει στο τοπίο. Αναστέλλει την κατανάλωση, διότι όλοι σκέφτονται να κρατήσουν τα χρήματα τους στην άκρη, διότι «δεν ξέρουν τι ξημερώνει αύριο». Αναστέλλει τη παραγωγή, διότι ποιος θα παράγει για να του μείνουν στις αποθήκες αποθέματα και εμπορεύματα; Αναστέλλει τις επιχειρηματικές κινήσεις, διότι αν οι κανόνες του παιχνιδιού δεν είναι ξεκάθαροι και το τοπίο διαυγές, ποιος θα ρισκάρει να επενδύσει, όταν δεν γνωρίζει πότε και πως τελειώνει το τούνελ; Αναστέλλει ή μάλλον διαταράσσει τις κεφαλαιαγορές, που ανεβοκατεβαίνουν νευρικά ακολουθώντας τις δηλώσεις των πολιτικών, αντί για τα οικονομικά δεδομένα.
Οι πάντες και ιδιαίτερα οι επενδυτές θέλουν να μείνουν με ρευστά στο χέρι. Διότι δεν γνωρίζουν ούτε την διάρκεια, ούτε το εύρος, αλλά ούτε και το βάθος της οικονομικής κρίσης που βιώνουν. Και αυτό που δεν βλέπουν είναι το ποιος και με πιο τρόπο θα ηγηθεί της ανάγκης να υιοθετηθεί μια τιτάνιου μεγέθους οικονομική παρέμβαση.
Η Fed ανακοίνωσε απεριόριστο QE. H Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα προχωρά σε ένα QE άνευ ορίων, όρων και περιορισμών με σκοπό να αγοράσει ακόμα και βραχυπρόθεσμους τίτλους χρέους, σε μια προσπάθεια να ενισχύσει την ρευστότητα για όσο χρειαστεί.
Όμως η κορυφή της Ευρωζώνης, περιμένει. Τι περιμένει; Περιμένει να δει πως θα εξελιχθεί η κρίση; Πως θα συνεχιστεί η εφαρμογή του lockdown; Αν θα επαληθευτούν οι εκτιμήσεις για την υψηλή ύφεση στη Ευρωζώνη; Αν η Γερμανία θα δώσει το οκ για το ευρωκορονομόλογο; Αν θα προχωρήσουν και με ποιους όρους οι πιστωτικές γραμμές του ESM;
Δυστυχώς όσα και να συζητούσαν την περασμένη εβδομάδα στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ήδη έχουν ξεπεραστεί. Το μπαζούκας, το κανόνι, το μυδραλιοβόλο που πρέπει να ηχήσει, δεν θα πρέπει να έχει αμυντικό χαρακτήρα. Δεν θα πρέπει να επουλώνει το χτες, ή να προβλέπει μόνο το σήμερα. Πρέπει να καλύπτει το αύριο. Και να συμπεριλαμβάνει στην λογική του όλες τις αλλαγές, που ήδη κάνουν αισθητή την παρουσία τους σήμερα και που θα κυριαρχήσουν αύριο.
Και προτού κουνήσουμε το δάκτυλο μας για το προσωπικό που συνθέτει την κορυφή των οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ας αναλογιστούμε την ποιότητα, την ικανότητα, την εμπειρία και το βεληνεκές της αναλυτικής σκέψης και της ικανότητας σύνθεσης, όσων εμείς οι Έλληνες ψηφοφόροι στείλαμε να μας εκπροσωπούν στα ευρωπαϊκά όργανα.
Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.
Αποποίηση Ευθύνης : Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.
