Τώρα που η διεθνής κοινότητα είδε τα βίντεο από τη Σαγκάη που καταγράφουν Κινέζους υγειονομικούς υπαλλήλους να χτυπάνε με ραβδιά χωρίς έλεος, σκυλιά και γατιά μέχρι αυτά να πεθάνουν για να ελεγχθεί η πανδημία, μπορεί και να ευαισθητοποιηθεί απέναντι στη βαρβαρότητα που παράγει διαρκώς και αδιάκριτα το κινεζικό καθεστώς.
Γιατί μέχρι σήμερα, οι αναφορές για στρατόπεδα συγκέντρωσης χιτλερικού τύπου στην περιοχή της Ξιγιάνγκ στα οποία Ουιγούροι Μουσουλμάνοι υφίστανται φρικτά βασανιστήρια στη βάση της ταυτότητάς τους, δηλαδή μόνο και μόνο επειδή είναι Μουσουλμάνοι, δεν φάνηκαν να συγκινούν την Ευρώπη του Μπετόβεν, του Τόμας Μαν και του Μπαλζάκ η οποία συνέχιζε να χορηγεί αφειδώς χρυσές βίζες σε όσους εκλεκτούς του κινεζικού κομμουνιστικού καθεστώτος κατάφερναν να πλουτίζουν σε βάρος του εξαθλιωμένου και καταπιεσμένου κινεζικού λαού.
Τι και αν διαβάζαμε ότι στα στρατόπεδα της Ξιγιάνγκ γδέρνουν ανθρώπους ζωντανούς; Το θέμα ήταν εμείς να πουλήσουμε το διαμερισματάκι μας σε κάνα Κινέζο που θέλει χρυσή βίζα αδιαφορώντας για το ποιοι βρίσκονται να κατοικούν στις πόλεις μας και για το πόθεν έσχες του πλούτου τους.
Εννοείται βέβαια ότι γι' αυτή την κατάσταση ευθύνεται η Ευρωπαϊκή Ένωση που χορηγούσε αυτές τις χρυσές βίζες σε μια περίοδο μάλιστα που χιλιάδες άνθρωποι πνίγονταν προσπαθώντας να φτάσουν στην Ευρώπη ενώ τα προσφυγικά ρεύματα δοκίμαζαν τη συνοχή των ευρωπαϊκών κοινωνιών. Σε αυτή τη συγκυρία η Ευρωπαϊκή Ένωση θεώρησε καλή ιδέα το να τιμολογεί τα ευρωπαϊκά διαβατήρια, χωρίς παράλληλα να σταματήσει, ούτε στιγμή, να ηθικολογεί.
Τώρα που όλοι εμείς οι ευαίσθητοι Ευρωπαίοι βλέπουμε τις κινεζικές αρχές να σκοτώνουν με ραβδιά τα κατοικίδια των πολιτών της Σαγκάης που έχουν προσβληθεί από τον ιό μπορεί να αρχίσουμε να συζητάμε κάποια πράγματα.
Ίσως, να ξεκινήσουμε με την ουσιώδη απενοχοποίηση της ηθικής στην πολιτική την οποία βέβαια την επικαλούμαστε διαρκώς, κάποιοι την κουνάνε ως ξόανο πάνω από τα κεφάλια μας ενώ την ίδια στιγμή εκλογικεύουν τις πιο σκληρές, απάνθρωπες και ανήθικες πολιτικές.
Ας ξεκινήσουμε ως ευρωπαϊκή κοινότητα από τα απλά: ας συμφωνήσουμε καταρχάς ότι οι δοσοληψίες με δικτάτορες Ρώσους, Κινέζους, Άραβες δεν θα είναι ανεκτές και όποιος νταραβερίζεται με δικτατορικά καθεστώτα θα πρέπει να μετακομίσει τον τόπο κατοικίας του και την έδρα της εταιρείας του σε αυτά γιατί δε θα νοείται να κατοικεί στην Ευρώπη.
Ο κινεζικός κίνδυνος είναι απείρως μεγαλύτερος από αυτόν της Ρωσίας αλλά για να τον αντιμετωπίσουμε θα πρέπει πρώτα να τον αναγνωρίσουμε. Μέχρι σήμερα οι θηριωδίες του κινεζικού καθεστώτος σε βάρος των Κινέζων πολιτών, σε βάρος συνανθρώπων μας δεν ήταν αρκετές για να διακόψουμε ή έστω να περιορίσουμε τις οικονομικές δοσοληψίες μαζί τους. Φτάσαμε στο σημείο να δίνουμε ευρωπαϊκή ιθαγένεια σε πραιτωριανούς δικτατορικών καθεστώτων!
Ας ξυπνήσουμε. Έστω και τώρα.
