Περισσεύουν τις μέρες αυτές οι αναλύσεις για την επίθεση που έχουν εξαπολύσει κυβερνητικά στελέχη πρώτης γραμμής εναντίον της δικαιοσύνης και των αποφάσεων των οργάνων της. Πολλές κρίνουν τις επιθέσεις αυτές από τη θεσμική της πλευρά, αναφερόμενες κυρίως στην ανάγκη διαφύλαξης του κύρους και της ανεξαρτησίας της, άλλες πάλι στέκονται στις πολιτικές και μικροκομματικές σκοπιμότητες των επιθέσεων.
Όλες αυτές οι αναλύσεις δεν παίρνουν ωστόσο υπ'' όψη τους μια διαφορετική αντιμετώπιση της δικαιοσύνης που θεωρείται και η κυριότερη, όπως θυμούνται όσοι έχουν παρακολουθήσει ιδεολογικά μαθήματα στον Περισσό ή σε άλλες αριστερές και αριστερίστικες οργανώσεις, σε μερικά από τα οποία δίδαξαν και επιφανή στελέχη του σημερινού κυβερνητικού σχήματος. Πρόκειται για την αντιμετώπιση της δικαιοσύνης από την ταξική σκοπιά.
...Στον καπιταλισμό δεν υπάρχει ανεξαρτησία των θεσμών. Όλοι τους υπηρετούν το σύστημα, υπερασπίζουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου και των εργοδοτών. Σ'' αυτόν ακριβώς τον κανόνα υπακούει και η ελληνική δικαιοσύνη που βάζει συνεχώς εμπόδια στην πρώτη φορά αριστερή διακυβέρνηση της χώρας, συμμετέχει στη μεγάλη αντιλαϊκή συνωμοσία, συκοφαντεί το κίνημα, φυλακίζει αγωνιστές. Η σφοδρή αντιπαράθεση αυτών των ημερών έχει καθαρά ιδεολογικό και ταξικό χαρακτήρα.
Δικαιοσύνη, γενικά κι αόριστα, δεν σημαίνει τίποτα. Η δική μας δικαιοσύνη είναι τα πάντα!!!
Metarithmisi.gr
