Toυ Ανδρέα Ζαμπούκα
"H δημιουργία «μη κρατικών - μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων» αποτελεί «βασικό στόχο» στη νέα συνταγματική αναθεώρηση. Ο Κ. Καραμανλής παρουσίασε την πρόταση για την ίδρυσή τους ως «γενικευμένο αίτημα της κοινωνίας», αξιοποιώντας προφανώς τη συναίνεση του Γ. Παπανδρέου. Πραγματικά, το τελευταίο χρονικό διάστημα δεν υπάρχει πιο συγχρονισμένη χορωδία από τη ρητορική που διατυπώνουν τα δύο μεγάλα κόμματα στο θέμα αυτό: «Είναι επιβεβλημένο» λέει ο ένας, «είναι αναγκαίο» συμπληρώνει ο άλλος «Ηδη, καθυστερήσαμε να τα θεσμοθετήσουμε» λέει ο ένας, «τώρα έχουν ωριμάσει οι συνθήκες» συμπληρώνει ο άλλος"...
Η παραπάνω διαπίστωση ανάγεται κάπου στο 2007, τότε που υπήρχε, υποτίθεται, η συναίνεση για να γίνουν οι μεγάλες αλλαγές και να εκσυγχρονιστεί το ελληνικό πανεπιστήμιο.
Σήμερα, έντεκα χρόνια μετά, ούτε ιδιωτικά πανεπιστήμια έχουμε ούτε και κάποια βελτίωση στην ποιότητα των σπουδών. Σήμερα, έντεκα χρόνια μετά, ακόμα παλεύουμε να καταλάβουμε τι είναι αυτό που εμποδίζει την αναθεώρηση του άρθρου 16 και την ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα.
Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που δεν θέλει ή μήπως η αιτία της ανάσχεσης κάθε νέας προσπάθειας βρίσκεται κάπου αλλού; Σε μία εμμονή του νεοελληνικού συντηρητισμού που φτάνει μέχρι τα βάθη της νεότερης νεοελληνικής ιδεοληψίας μας; Γιατί ο νόμος Διαμαντοπούλου 4009/2011 που προέβλεπε πολλές άλλες μεταρρυθμίσεις δέχτηκε τα πρώτα πυρά από πρόσωπα που δεν ανήκουν στον ΣΥΡΙΖΑ και σίγουρα δεν είναι αριστεροί...
Ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα που υπάρχει στον δημόσιο διάλογο για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων είναι η αδυναμία των αρμοδίων να εξηγήσουν στον κόσμο περί τίνος πρόκειται. Γιατί όλοι φαντάζονται ότι η ίδρυσή τους συνεπάγεται τον πολλαπλασιασμό των ΙΕΚ ή των διάφορων παραρτημάτων στα οποία εγγράφονται οι αποτυχημένοι των Πανελλαδικών. Κανείς δεν λέει ότι τα μη κρατικά πανεπιστήμια μπορούν κάλλιστα να βρίσκονται στο μηχανογραφικό των εισαγωγικών εξετάσεων ή ότι θα δοθεί η δυνατότητα ίδρυσης από ιδρύματα όπως το "Σταύρος Νιάρχος" ή το "Ωνάσειο". Αλλά ακόμα και από την Εκκλησία αν το επιθυμεί.
Στο κάτω, κάτω ας αναθεωρήσουμε το άρθρο 16 και μετά το συζητάμε. Ας έχουμε την ελευθερία να εμπνευστούμε, να σκεφτούμε και να σχεδιάσουμε και βλέπουμε πως θα οριοθετήσουμε τις δεσμεύσεις, ώστε να μην ευτελιστούν τα ελληνικά πτυχία. Αν και δεν μπορώ να φανταστώ μία ιδιωτική ιατρική σχολή που θα εγγράφει απόφοιτους με απολυτήριο 12, ρισκάροντας το κύρος της στην αγορά εργασίας!
Αλλού είναι το πρόβλημα με το άρθρο 16. Στις αγκυλώσεις που ο κρατισμός επιβάλλει σε αριστερούς, δεξιούς και ένα σωρό άλλους "ανήμπορους" παροικούντες στη Ιερουσαλήμ των πανεπιστημίων της χώρας. Σε ένα σωρό βολεμένους που δεν θέλουν να δουν τους νέους συναδέλφους τους να κάνουν πρωταθλητισμό σε πεντακάθαρα αμφιθέατρα, σε οργανωμένα εργαστήρια και σε χρηματοδοτούμενα προγράμματα ιδιωτών που θα θέλουν να συνδέσουν την αγορά με την εκπαίδευση και την έρευνα.
Στην πραγματικότητα, το "ΕΑΜ" δεν επιτρέπει την άρση του άρθρου 16. Και πίσω από το "ΕΑΜ" δεν κρύβονται μόνο οι κόκκινοι φασίστες που τρομοκρατούν τα πανεπιστήμια. Κρύβονται οι απανταχού κρατιστές σε όλα τα κόμματα που συμπορεύονται με ένα εθνικό κράτος, όπως το οραματιζόταν το ΕΑΜ τον Σεπτέμβριο του 1941. Άλλοι επειδή φαντασιώνονται ακόμα τον κομμουνιστικό τους παράδεισο και άλλοι γιατί τους βολεύει μια χαρά, το αριστερό άλλοθι του εξτρεμισμού για να μην διαταραχθεί το κατεστημένο τους.
Και οι δύο συντήρησαν και συντηρούν ακόμα το εαμικό κρατικιστικό μοντέλο μέχρι τις μέρες μας. Υπογραμμίζω το "και οι δύο" για να μην έχουμε αυταπάτες, κυνηγώντας του Συριζαίους. Που στο κάτω κάτω, αποκαλύπτουν ευθέως τον πρωτογονισμό τους...
