Η αξιολόγηση δεν έχει ακόμη κλείσει. Μπορεί να έχουμε συμφωνία σήμερα, την ερχόμενη Δευτέρα, τον ερχόμενο μήνα ή όποτε. Η αλήθεια είναι ότι η αξιολόγηση έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί εδώ και έναν χρόνο. Η ζημιά έχει ήδη γίνει και πολύ δύσκολα αυτή θα αναπληρωθεί. Ο δρόμος για την Ελλάδα της δραχμής είναι ανοικτός. Λόγω δόλου ή ανικανότητας;
Σε μία Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων, τι πιθανότητα δίνετε να παραμείνουμε στην πρώτη ταχύτητα; Στην δεύτερη; Στην τρίτη; Κατά πάσα πιθανότητα η Ελλάδα θα αποτελέσει στο μέλλον για την Ευρώπη μία κατηγορία από μόνη της. Αν δεν θέλουμε να πουλάμε καθρεφτάκια στους ιθαγενείς, πρέπει να αποδεχτούμε την αλήθεια. Είναι ο μόνος δρόμος για να μπορέσουμε στην συνέχεια να ανακάμψουμε και να επιβιώσουμε.
Μέχρι πρόσφατα μπορούσαμε να ισχυριστούμε ότι το πρόβλημα ήταν κυρίως πολιτικό και δευτερευόντως οικονομικό. Ότι η οικονομική κρίση ήταν απόρροια της πολιτισμικής και πολιτικής κρίσης των προηγούμενων δεκαετιών. Ότι θα μπορούσε να σωθεί η παρτίδα, εφόσον καταφέρναμε να κερδίσουμε την μάχη των μεταρρυθμίσεων. Αυτό συνέβαινε μέχρι χτες, πριν χάσουμε κι άλλο πολύτιμο χρόνο με τις διαπραγματευτικές επιδείξεις των Τσίπρα, Βαρουφάκη και Τσακαλώτου. Τα δύο αυτά χρόνια που πέρασαν μέχρι το μέτωπο του αντιμνημονίου να συνειδητοποιήσει ότι δεν υπάρχει οξυγόνο στις φαντασιακές καταστάσεις που έκτιζαν στις πλατείες, ήταν αρκετός χρόνος για να μπούμε για τα καλά στις ράγες που είχε σχεδιάσει ο κ. Σόιμπλε.
Στην κυβέρνηση έχουν επενδύσει στην μπαχαλοποίηση της Ευρώπης, πιστεύοντας ότι αυτό θα τους επιτρέψει να… «διαπραγματευτούν» από καλύτερη θέση και τελικά να παραμείνουν έτσι στην εξουσία. Ήταν σοκαριστική η παραδοχή Κούλογλου για το γεγονός ότι προσδοκούσαν νίκη των ακροδεξιών στην Ολλανδία. Κατά τον ίδιο τρόπο περιμένουν νίκη της Λεπέν στην Γαλλία και ένας Θεός ξέρει τι άλλο! Μέχρι να αποδειχτεί η επόμενη… αυταπάτη τους δεν θα υπάρχει Ελλάδα…
Ακόμη κι αν συμφωνήσουν άμεσα και κλείσουν την αξιολόγηση, το μείγμα πολιτικής που έχουν υιοθετήσει είναι τέτοιο που απλά θα αναγκάσει τους Έλληνες να εκλιπαρούν τον δόκτωρ Σόιμπλε να ξεκινήσουμε εμείς πρώτοι την Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων. Η άσκηση δεν βγαίνει. Όχι υπό τις παρούσες συνθήκες.
Για να μπορέσει να αλλάξει η κατάσταση χρειάζεται να γίνει ένα επενδυτικό μπουμ στην χώρα. Μιλάμε για κοσμογονία! Μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο; Ναι, αν είχαμε μία γρήγορη πολιτική αλλαγή. Και πάλι με πολλούς όρους, με πολλά αν. Πολύ φοβόμαστε, όμως, ότι ο χρόνος για να δοκιμάσουμε αυτή την πιθανότητα έχει τελειώσει. Και στην καλύτερη των περιπτώσεων τελειώνει.
Εκτός κι αν πιστεύει κανείς ότι υπάρχει κάποιο μαγικό ραβδάκι που να μπορεί να βάλει τάξη άμεσα στο ναρκοπέδιο των κόκκινων δανείων. Αν δεν τακτοποιηθούν τα κόκκινα δάνεια, δεν μπορούμε να μιλάμε για τραπεζικό σύστημα. Και χωρίς τράπεζες είναι παράλογο να συζητάμε για επενδυτική έκρηξη…
Μήπως οι εξελίξεις ακυρώνουν το αίτημα των εκλογών; Κάθε άλλο! Το γεγονός ότι έχουν επιβεβαιωθεί όλες οι δυσοίωνες εκτιμήσεις μας δείχνει το πόσο καταστροφική υπήρξε αυτή η κυβέρνηση. Το γεγονός και μόνο ότι αναπολούμε το 2014 τα λέει όλα! Δύο χρόνια ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ήταν αρκετά για να μπούμε στις ράγες της δραχμής. Όσο παραμένουν στην εξουσία οι επιπτώσεις αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο…
Το αίτημα της απαλλαγής από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι το μόνο οξυγόνο για μια Ελλάδα που κινδυνεύει να χαθεί από ασφυξία. Οι δυνάμεις της μεταρρύθμισης έχουν σήμερα την πολιτική πρόταση για την επόμενη ημέρα. Κι είναι η μόνη πολιτική δύναμη που έχει πρόταση με περιεχόμενο. Αλλά πρέπει να ειπωθεί η αλήθεια στον λαό. Όλη η αλήθεια, χωρίς μισόλογα και αστερίσκους. Για τις οδυνηρές συνέπειες της δραχμής, την κατάσταση των τραπεζών, το τεράστιο πρόβλημα του ασφαλιστικού και την αδυναμία της κοινωνίας να στηρίξει το σημερινό επίπεδο των συντάξεων. Να βρούμε πού ακριβώς βρισκόμαστε και να αποφασίσουμε πού θέλουμε να φτάσουμε. Για να έχουμε όλοι μας ξεκάθαρους λογαριασμούς. Άλλωστε οι Έλληνες πρέπει ήδη να έχουμε μάθει ότι οι εκλογές είναι μία σοβαρή διαδικασία και η ψήφος μία υπεύθυνη πράξη.
Θανάσης Μαυρίδης
