Του Δημήτρη Καμπουράκη
Η κυβέρνηση λέει ότι σε λίγους μήνες θα έχει ολοκληρώσει το σχέδιο της για το μεταναστευτικό. Θα το έχει δηλαδή έτοιμο την άνοιξη. Μεταξύ μας, την πάτησε στο θέμα του καιρού. Τα κυβερνητικά επιτελεία υπολόγιζαν ότι από τον Οκτώβρη και μετά, οι ροές θα είχαν μειωθεί αισθητά. Ο χειμώνας φέρνει τρικυμίες στο Αιγαίο και βροχές στα βουνά των Βαλκανίων, οπότε οι φουσκωτές βαρκούλες δεν θα μπορούσαν να περάσουν ούτε τα στενά ανάμεσα στις τουρκικές ακτές και τα νησιά μας, ούτε τον ανταριασμένο Έβρο.
Ήλπιζαν λοιπόν οι κυβερνητικοί ότι θα είχαν αυτό το τετράμηνο-πεντάμηνο ανάπαυλας για να οργανωθούν και να είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τα μεταναστευτικά κύματα της άνοιξης. Αμ δε. Ο ίδιος καιρός που γεμίζει την χώρα με τουρίστες το ύστερο φθινόπωρο, αποδεικνύεται καταστροφικός στον τομέα του μεταναστευτικού. Φέρνει τόσο κόσμο καθημερινά, που αντί να υλοποιείται κάποιος σχεδιασμός της προκοπής, τρέχουν να προλάβουν με την καθημερινή διαχείριση του προβλήματος. Αδειάζουν άρον-άρον τα νησιά που δεν αντέχουν, μεταφέροντας τις εντάσεις στην ενδοχώρα.
Εκεί τις εντάσεις τις ξεκινούν λίγοι φανατικοί ακροδεξιοί, αλλά συσπειρώνουν πίσω τους ανθρώπους με ειλικρινείς φόβους και φυσικά με κάκιστη πληροφόρηση. Η οποία πληροφόρηση, όταν θα γίνει επίσημη και δεσμευτική εκ μέρους του κράτους, δεν θα πείσει μεν τους ακραίους, θα κάνει όμως πιο ανεκτικούς και υπομονετικούς όλους τους υπόλοιπους. Όταν θα πάει ο αρχίατρος του υγειονομικού και τους διαβεβαιώσει ότι οι μετανάστες δεν κουβαλάνε μολυσματικές ασθένειες (διότι αυτά γράφονται στα fb), όταν ο στρατηγός της ΕΛΑΣ τους δείξει τα στατιστικά της (σχεδόν μηδενικής) εγκληματικότητας όπου πήγαν οικογένειες και δεσμευτεί ότι θα υπάρχει φύλαξη της περιοχής, οι καλοπροαίρετοι θα πουν «ας κάνουμε υπομονή, ας το δούμε στην πράξη». Οι υπόλοιποι (μειοψηφία ευτυχώς) έτσι κι αλλιώς δεν θα πειστούν ποτέ.
Αυτό που πρέπει να χουμε κατά νου είναι ότι το προσφυγικό θα ζήσει μαζί μας. Όσο κι αν φωνάζουμε, ότι κι αν ψηφίζουμε, όπως κι αν το βλέπουμε, δεν θα το αποφύγουμε. Οι άνθρωποι δεν γίνεται να εξαφανιστούν. Κάπου θα ζήσουν. Προφανώς η κυβέρνηση ετοιμάζεται για κλειστά κέντρα, δηλαδή για μεγάλες φυλακές. Αυτό το «όσοι δεν έχουν άσυλο δεν θα κυκλοφορούν ελεύθεροι στην χώρα» που είπε ο Πέτσας, αυτό δεν σημαίνει; Συρματόπλεγμα σε μια μεγάλη περιοχή με λυόμενα, αστυνομία απ' έξω κι από μέσα μερικές χιλιάδες μετανάστες που δεν θα χουν να περιμένουν τίποτα άλλο, παρά μόνο το μεσημεριανό και το βραδινό φαγητό τους πληρωμένο από ευρωπαϊκά κονδύλια.
Είναι αυτή λύση; Τέλος πάντων αυτή φαίνεται να προκρίνει η κυβέρνηση, εξάλλου όποια «λύση» κι αν επιλεγεί πέντε προβλήματα θα λύνονται προσωρινά κι άλλα πέντε θα δημιουργούνται. Και αυτό το όριο του 1% επί του γενικού πληθυσμού κάθε περιφέρειας που θέτει η κυβέρνηση μοιάζει μεν δίκαιο και λογικό, δεν θα κατευνάσει όμως τις αντιδράσεις όσων δεν θέλουν να πεισθούν. Διότι για την περιφέρεια της Κρήτης για παράδειγμα, στις 600.000 του πληθυσμού της αντιστοιχούν 6.000 μετανάστες. Σιγά το νούμερο θα πει κάποιος. Ναι, αλλά δεν θα αντιδράσει όλη η Κρήτη. Εκείνοι που θα βρεθούν δίπλα στους τόπους εγκατάστασης θα αντιδράσουν, οι υπόλοιποι κανένα πρόβλημα δεν θα χουν. Κοντολογίς, δεν υπάρχει δικαιοσύνη και ισότητα. Μόνο η συνειδητοποίηση του προβλήματος, ανεκτικότητα κι ένα στιβαρό κράτος μπορούν να δώσουν μερική λύση σ' ένα πρόβλημα από το οποίο δεν γίνεται να ξεφύγουμε.
