Δουλειές που θέλουν καρδιά

Δουλειές που θέλουν καρδιά

Της Κατερίνας Γαλανού

Ο Αλέξης Τσίπρας «θυσίασε» για χάρη του Πάνου Καμμένου τον άνθρωπο που του έφερε στο πιάτο τη συμφωνία των Πρεσπών, η οποία έγινε το «πασπαρτού» για την πολλαπλή συνδιαλλαγή του με τον... διεθνή παράγοντα. Ο παρορμητικός Νίκος Κοτζιάς με την παραίτησή του έβαλε τον εαυτό του στη μακρά λίστα όσων εισέπραξαν την «ευγνωμοσύνη» του Αλέξη Τσίπρα και της ελβετικής φρουράς του.

Ο Πάνος Καμμένος δικαίωσε όσους από την αρχή διάβαζαν πίσω από τη φράση του «Με τον Τσίπρα θα είμαστε μαζί μέχρι τέλους» κάτι παραπάνω από μια υπόσχεση ή δέσμευση: υπέκρυπτε μια... απειλή. Τα πολύ δύσκολα και για τη σχέση των τριών αρχίζουν τώρα και τα δυσκολότερα για τη χώρα θα συνεχιστούν μέχρι τις εκλογές - που δεν θα αργήσουν.

Ο τρόπος με τον οποίο το Μέγαρο Μαξίμου πέταξε τον Κοτζιά από το κυβερνητικό τρένο (η παραίτηση του ΥΠΕΞ βρισκόταν στο pause από το βράδυ της Τρίτης, όταν και ο Προκόπης Παυλόπουλος είχε πετύχει μερικώς να τον ηρεμήσει) με την τσαμπουκαλίδικη δήλωση Τζανακόπουλου και τη mentalite του πρώην ΥΠΕΞ προοιωνίζονται ακόμη πολλά και ενδιαφέροντα επεισόδια.

Οι φίλοι του Νίκου Κοτζιά βεβαιώνουν ότι δεν θα αφήσει σε χλωρό κλαρί τον Πάνο Καμμένο, ο οποίος μπροστά σε ολόκληρο το υπουργικό τον αποκάλεσε «υπάλληλο του Σόρος» και τον «κατήγγειλε» ότι έχει βάλει χέρι στα μυστικά κονδύλια του ΥΠΕΞ.

Αμφιβολίες υπάρχουν αυτή την ώρα μόνον αν ο Νίκος Κοτζιάς θα καταφέρει να τιθασεύσει την πικρία και την οργή του απέναντι στον πρωθυπουργό Τσίπρα και τους άλλους, όπως ο Νίκος Παππάς, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος κ.λπ., οι οποίοι επέλεξαν τον ρόλο του επιτήδειου ουδέτερου και τον άφησαν εκτεθειμένο στις κατηγορίες Καμμένου.

Όσοι τον ξέρουν από παλιά δίνουν «μία στο εκατομμύριο» να τσιμπήσει από τον πρωτόλειο συναισθηματισμό που επιστράτευσε ο Τσίπρας όταν έλεγε στην πόρτα του Μαξίμου: «Με πόνο καρδιάς έκανα δεκτή την παραίτηση του Ν. Κοτζιά, τον οποίο θέλω να ευχαριστήσω θερμά και ειλικρινώς για τη συμβολή του τα 3,5 αυτά χρόνια στην αναβάθμιση του γεωπολιτικού ρόλου της χώρας και τη συμβολή στην κοινή προσπάθεια».

Λίγους μήνες νωρίτερα, έξω από την ίδια πόρτα στο Μαξίμου, ο Πάνος Καμμένος δήλωνε την εμπιστοσύνη του στον Νίκο Κοτζιά για όσα συζητούσε με τους Σκοπιανούς και σήμερα πανηγυρίζει γιατί κέρδισε μία ακόμη θριαμβευτική νίκη του «erga omnes» μέσα στην κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Όσον αφορά τις νέες προειδοποιήσεις Τσίπρα -«δεν θα ανεχθώ καμιά διγλωσσία και καμιά προσωπική στρατηγική»- ήταν απλώς το αναγκαίο περιτύλιγμα της διαβεβαίωσής του στον διεθνή παράγοντα που συμπυκνώνεται στο νόημα «μην ανησυχείτε, η δουλειά θα τελειώσει». Τσίπρας και Καμμένος έχουν κάνει τους «λογαριασμούς» τους και το πώς και πότε θα κλείσουν τα βιβλία της συγκυβέρνησης θα το συναποφασίσουν. Όπως και το ποιος άλλος θα φαγωθεί, αν χρειαστεί.

*Αναδημοσίευση από τον Φιλελεύθερο της Πέμπτης 18 Οκτωβρίου