Του Ολύμπιου Ράπτη και του Νίκου Χαραλάμπους*
Θα έχετε προσέξει ότι μερικές φορές οι κατηγορίες εναντίον της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τα δύο άκρα του πολιτικού φάσματος συγκλίνουν απελπιστικά.
Στην Φιλελεύθερη Συμμαχία συγκεντρώσαμε τις πλέον κοινότυπες από τις κριτικές αυτές, ειδικά αυτές από την πλευρά των ακροδεξιών και των alt-right ευρωσκεπτικιστών, για να εκθέσουμε την θεμελιώδη άγνοια τους και να υπερασπιστούμε την ίδια την Ε.Ε. και την Ελευθερία.
-
“Οι οικονομίες των χωρών μελών της Ε.Ε. καθορίζονται από το διευθυντήριο των Βρυξελλών» και «Δεν γίνεται να έχεις οικονομικό φιλελευθερισμό εντός της Ε.Ε.»
Στους διάφορους παγκόσμιους δείκτες της Οικονομικής Ελευθερίας τo 1/3 των χωρών της Ε.Ε. βρίσκεται σταθερά στο τοπ-20. Με βάση το Heritage (2017) έξι απο αυτές είναι πάνω από τις ΗΠΑ (Εσθονία, Ιρλανδία, Βρετανία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Λιθουανία) με την Ελλάδα να κατρακυλά στην θέση 127, πάνω - ευτυχώς ακόμα - από το Μπαγκλαντές.
Για το Fraser Institute η παραμονή στην Ε.Ε. σχετίζεται θετικά με την Οικονομική Ελευθερία. Δείτε το παρακάτω γράφημα για τις παλιές χώρες και τις νέες και πως άλλαξε η σχετική θέση τους από την ένταξη και μετά.
Αν λοιπόν η Ε.Ε. ήταν μία Σοβιετία, θα περιμέναμε χώρες όπως η Βρετανία και η Δανία, χώρες με ισχυρή και σοβαρή παράδοση ευρωσκεπτικισμού, να οδηγούνται στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο κάθε τρεις και λίγο για μη συμμόρφωση με το «σοβιετικής φύσεως» κοινοτικό δίκαιο.
Σας έχουμε νέα. Τα στατιστικά του ίδιου του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου σε βάθος 60 χρόνων δείχνουν ακριβώς το αντίθετο.
Όσο πιο προστατευτική και συγκεντρωτική η χώρα τόσο πιο πολλές οι καταδίκες. Πρωταθλήτριες η Ιταλία και η Γαλλία με την Ελλαδάρα μας γερά στην 3η θέση κι ας μπήκε 20 χρόνια και βάλε αργότερα.
2. «Η νομοθεσία των Βρυξελλών είναι όμως ανεξέλεγκτη και αντίθετη με την βούληση των λαών»!
Η αριστερά είναι πιο πειστική, αν θέλουμε να μπούμε σε αυτό το τρυπάκι.
Πολύπλοκη διαδικασία, ναι. Απόμακρη από τον μέσο πολίτη, επίσης ναι. Αλλά όχι ανεξέλεγκτη.
Γιατί η υπερεθνική Επιτροπή ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ, τα Κράτη και οι Λαοί ΣΥΝ-ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ μέσα από τους αντιπροσώπους τους στα δύο νομοθετικά σώματα, στο Συμβούλιο και το Ευρωκοινοβούλιο αντίστοιχα. Το Κολλέγιο των Επιτρόπων ορίζεται από όλα τα Κράτη-Μέλη με έγκριση του Κοινοβουλίου. Η δε Επιτροπή μπορεί μονάχα να αποσύρει την πρόταση της αν δεν συμφωνεί με την πορεία των διαπραγματεύσεων μεταξύ Συμβουλίου και Κοινοβουλίου, όχι να επιβάλλει την γνώμη της.
Ναι, αποφασίζεται στις Βρυξέλλες αν η πρόσμιξη κόκκινου με λευκό κρασί μπορεί να θεωρηθεί ροζέ (!), αλλά αυτό είναι γιατί το ζητούν τα ίδια τα Κράτη-Μέλη που απαρτίζουν τις σχετικές ομάδες εργασίας!
Όπως στις ΗΠΑ έτσι και στην Ε.Ε. ο Πρόεδρος και η εκτελεστική εξουσία αν δεν έχει την στήριξη από τα νομοθετικά σώματα δεν περνάει κανένα νομοσχέδιο.
Στο Ευρω-Κοινοβούλιο δεν υπήρξε ποτέ μία κομματική πλειοψηφία που να μπορεί μόνη της να επιβάλλει την κυβερνητική γραμμή της Κομισιόν. Στο δε Συμβούλιο Υπουργών οι αποφάσεις κατά κανόνα λαμβάνονται με consensus μετά από μήνες διαβουλεύσεων σε τεχνικά και διπλωματικά κλιμάκια αποτελούμενα και από ΕΘΝΙΚΟΥΣ υπαλλήλους.
Δεν γίνεται επίσης να είσαι και εκλεγμένος ευρωβουλευτής και μέλος της Επιτροπής ή του Συμβουλίου.
Και δεν υπάρχουν νυχτερινές τροπολογίες σε άσχετα νομοσχέδια ούτε δημόσιες διαβουλεύσεις της μίας βραδιάς. Κατά κανόνα, μία Οδηγία παίρνει 2-3 χρόνια από την στιγμή της αρχικής πρότασης της Επιτροπής μέχρι την υιοθέτηση της και άλλα τόσα και περισσότερα για την εφαρμογή της.
3. «Οι αρμοδιότητες της Ε.Ε. πάντως είναι υπερβολικές».
Στις ΗΠΑ η ομοσπονδιακή κυβέρνηση περνάει νομοθεσία για το ασφαλιστικό (Obamacare) και την Παιδεία και τα Πανεπιστήμια, επιβάλλει φορολογία, έχει στρατό και κεντρική υπηρεσία πληροφοριών. Ένα τουιτάρισμα του Προέδρου Τραμπ για δασμούς έναντι της Κίνας αρκεί για να αναταραχθούν οι αγορές και να πλουτίζουν όσοι ξέρουν πότε να σορτάρουν (ίσως και ο ίδιος ο Τραμπ!).
Η Ε.Ε. δεν έχει καμία τέτοια αρμοδιότητα. Όπως δεν έχει για χιλιάδες άλλα ζητήματα της καθημερινότητας μας.
Απαριθμούμε ενδεικτικά:
Ασφαλιστικό σύστημα: η πρωταρχική αιτία κατάρρευσης της Ελλάδας. Καμία Ε.Ε. δεν επέβαλε στην Σουηδία να ματαμορφώσει το σύστημα της με στοιχεία νοητής κεφαλαιοποιήσης. Και καμία Ε.Ε. δεν μπορεί να πει όχι στην πρόταση του Στέφανου Μάνου για Βασική Εθνική Σύνταξη μέσω κατάργησης των ασφαλιστικών ταμείων.
Διαδικασία αδειοδότησης επιχείρησεων: σε 15 λεπτά στην Βρετανία, με e-residence στην Εσθονία, με μερικές βδομάδες, μήνες ή και χρόνια ή και ποτέ στην Ελλάδα.
Πτωχευτικό Δίκαιο: Κάθε χρόνο στην Ελλάδα είναι ζήτημα να έχουμε 300-400 πτωχεύσεις! Στο κρατικιστικό Βέλγιο της υψηλότερης φορολογίας των χωρών του ΟΟΣΑ είναι 10000-11000 τον χρόνο.
Σχέσεις Κράτους-Εκκλησίας, πολεοδομική νομοθεσία, οπλοκατοχή, χρήσεις γης και δασικοί χάρτες, καύση νεκρών, ευθανασία, αποποινικοποίηση ναρκωτικών, άμυνα, ασφάλεια, σύμφωνο συμβίωσης, εκπαιδευτικό πρόγραμμα και θρησκευτικά, αμβλώσεις, δαπάνες υγείας και διοίκηση νοσοκομείων, διαχείριση απορριμάτων κλπ. ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ.
4. «Αφήστε τα αυτά, τι έχετε να πείτε για την φορολαγνεία των Βρυξελλών και τι ζόρι τραβάει η Ε.Ε. με το τι κάνει η Ιρλανδία με την Apple;»;
Να μάθουμε να ξεχωρίζουμε την ρητορική από την πρακτική. Η Γερμανία και η Γαλλία ζητούν από την Βρετανία να μην μειώσει τους φορολογικούς συντελεστές μετά το Brexit και συνολικά φαίνεται μία ομοθυμία συνεργασίας έναντι του φορολογικού ανταγωνισμού.
Η φορολογία ωστόσο είναι θέμα που απαιτεί ΔΙΠΛΗ ΟΜΟΦΩΝΙΑ στο Συμβούλιο Υπουργών. Ομοφωνία να τεθεί ως θέμα προς συζήτηση και Ομοφωνία στην απόφαση.
Το μόνο λοιπόν που έχει ποτέ συμφωνηθεί είναι το μίνιμουμ του ΦΠΑ – 15%. Καμία ωστόσο χώρα δεν μένει εκεί όσο φιλελεύθερη και να είναι. Τι συζητάμε λοιπόν;
Απο την άλλη η Λιθουανία έχει πλέον γραμμικό φόρο εισοδημάτων στο 12% και στο Βέλγιο η Φλάνδρα μαζεύει τις επιχειρήσεις λόγω ελκυστικής φορολογίας και νομοθεσίας σε σχέση με την πιο «σοσιαλίζουσα» Βαλλονία. Στην δε Ελλάδα από 1/1/2017 είναι η 1η στην Ε.Ε. στην φορολόγηση τσιγάρων (90% της τιμής) και ο ελεύθερος επαγγελματίας φορολογείται και για μηδενικά εισοδήματα.
Αναφορικά με την Ιρλανδία, να αποφασίσουμε στο φιλελευθεράτο εάν είμαστε pro-business με κρατικές πλάτες ή pro-market. Η Ε.Ε. παρενέβη γιατί τα κρατικά προνόμια της Apple δεν ισχύουν για όλους. Ας έβαζε η Ιρλανδία μηδενική φορολογία για όλον τον κλάδο ή για όλη την οικονομία και με γεια της με χαρά της.
5. “Αν πουλάνε ακριβά είναι μονοπωλιακή πρακτική, αν πουλάνε φτηνά είναι αθέμιτος ανταγωνισμός και αν πουλάνε το ίδιο είναι καρτέλ».
Πάνω από το 90% των ελληνικών υποθέσεων της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έχουν να κάνουν με κρατικές ενισχύσεις: Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, Ελληνικός Χρυσός, Ολυμπιακή κ.α.
Αυτό το θέλουμε ναι ή όχι; Εκτός Ε.Ε. θα είχαμε ή όχι περισσότερες κρατικές ενισχύσεις;
6. «Η Ε.Ε. μας καταδίκασε να ζούμε με επιδοτήσεις και αυτό μας κατέστρεψε».
Οι επιδοτήσεις, όπως τα λατρεμένα ΕΣΠΑ, είναι κάτι που το ζητήσαμε εμείς πρώτοι με την ένταξη μας στην ΕΟΚ ως αντάλλαγμα για το άνοιγμα της αγοράς μας. Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να τις πάρουμε. Η Μάργκαρετ Θάτσερ ζήταγε τα λεφτά της πίσω και εμείς όσα άφηνε στο τραπέζι. Και πανηγυρίζαμε που τους τα παίρναμε.
Επιδοτήσεις όμως πήρε και η Ιρλανδία και η Βρετανία. Σε αντίθεση με τους κουτόφραγκους τα δικά μας τα λεφτά τα ρίξαμε σε εκσυγχρονισμούς ταβερνών και καταλυμμάτων (στην ουσία στρέβλωση ανταγωνισμού), προσλήψεις σε «αναπτυξιακές εταιρείες των ΟΤΑ» και έργα ΠΑΣΟΚ (ορίτζιναλ και μπλε) από εθνικούς προμηθευτές. Σε άλλες χώρες, είπαν να τα ρίξουν σε έρευνα και τεχνολογία, ειδικά στην Βρετανία την πρωταθλήτρια στην χρηματοδότηση Πανεπιστημίων με κονδύλια της Ε.Ε.
Γιατί η Ε.Ε. ασκεί κυρίως έλεγχο νομιμότητας δαπανών, οι προτεραιότητες είναι εθνική αρμοδιότητα με βάση την αρχή της επικουρικότητας.
7. «Κοίτα να δεις κάτι φιλελεύθερους που δικαιολογούν το 70% του προϋπολογισμού της Ε.Ε. σε επιδοτήσεις».
Κατ'αρχήν το σύνολο του προϋπολογισμού της ΕΕ αναλογεί στο 1% του Ακαθάριστου Εγχώριου Εισοδήματος. Δηλαδή το '70%' των επιδοτήσεων, είναι το 0.7% του ΑΕΕ. Θέλει κάποιος να το συγκρίνει με τις επιδοτήσεις των εθνικών κρατών;
Αν ήταν στο χέρι της Φιλελεύθερης Συμμαχίας θα καταργούνταν ή έστω θα περιορίζονταν οι επιδοτήσεις.
Το πρόβλημα όμως είναι ότι οι ιδέες αυτές δεν έχουν ευρεία απήχηση.
Στο ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν υπάρχει δυστυχώς ΚΑΝΕΝΑ πολιτικό κόμμα που να το προτείνει ρητά και κατηγορηματικά. Πολλοί μιλούν για μεταρρυθμίσεις, κανείς για μείωση πόσο μάλλον για κατάργηση.
Ακόμα λοιπόν και να μην υπήρχε η Ε.Ε. το αίτημα για κρατική παρέμβαση στον αγροτικό τομέα και για επιδοτήσεις και πολιτικές συνοχής θα περέμενε εξίσου ισχυρό σε όλο το πολιτικό φάσμα.
8. «Κοίτα να δεις κάτι φιλελεύθερους που δικαιολογούν την βρυξελλιώτικη νομοθεσία».
Στο «Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι» δεν υπήρχαν περιορισμοί και κανονισμοί μέχρι μια μέρα να έρθει η ευρωπαϊκή σοβιετία.
Η αλήθεια είναι ότι o κρατισμός υπήρχε ΠΡΙΝ την ΕΕ και θα υπάρχει ακόμα και αν διαλυθεί η ΕΕ.
Το ευρωπαϊκό εγχείρημα ξεκίνησε με την ενοποίηση της αγοράς Άνθρακα και Χάλυβα. Όχι τυχαία. Γιατί αν οι αγορές ήταν κλειστές τα κλειστά Κράτη θα απορροφούσαν την εθνική παραγωγή υπό την μορφή αμυντικών εξοπλισμών.
Πήρε 20 χρόνια απο την Συνθήκη της ΕΟΚ για να αποφασίσει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο να επιβάλλει στις χώρες της ΕΟΚ ότι πρέπει να δέχονται χωρίς περιορισμούς προϊόντα που έχουν άδεια παραγωγής σε άλλη Χώρα της Ε.Ε.
Πήρε άλλη μία δεκαετία για να περνάμε ελεύθερα τα σύνορα. Κυβερνήσεις της Ε.Ε. – και όχι όλες – υπέγραψαν την Συνθήκη του Σένγκεν.
Με το μονοπώλιο του ΟΤΕ βάζαμε βύσμα βουλευτή να πάρουμε γραμμή τηλεφώνου.
Στο συνάλλαγμα υπήρχε όριο για τα παιδιά που σπούδαζαν στο εξωτερικό.
Με τις συστημικές τράπεζες είχαμε ένα θεματάκι όταν ο Υπουργός Οικονομικών ζητούσε στο τηλέφωνο να στηρίξουν την έκδοση ομολόγων του Δημοσίου.
Η Οδηγία Bolkenstein για την ΠΛΗΡΗ απελευθέρωση υπηρεσιών προτάθηκε από την Σοβιετική Επιτροπή των Βρυξελλών πριν 10 χρόνια. Πολεμήθηκε όμως από τα Κράτη στο Συμβούλιο και από τους Ευρωβουλευτές. Μας αρέσει, δεν μας αρέσει αυτή είναι η δημοκρατία και αυτά είναι τα όρια της απελευθέρωσης.
Με την Uber και Airbnb σήμερα η Ε.Ε. δεν έχει ακόμα αρμοδιότητα. Στην Βρετανία όμως πέρασε ήδη νόμος για υποχρεωτικό τεστ αγγλικών και σε διάφορες χώρες επιβάλλονται περιορισμοί στην χρονική διάρκεια μισθώσεων και ειδική φορολογία. Όταν σιγά-σιγά κάθε χώρα θα έχει ήδη νομοθετήσει τον χώρο, θα ζητήσουν πρώτα απ'όλα οι ίδιες οι εταιρείες την εναρμόμιση προκειμένουν τουλάχιστον να περιορισουν το κόστος συμμόρφωσης με τις διάφορες εθνικές νομοθεσίες. Ήδη το θέμα συζητάται στα όργανα της Ε.Ε.
9. «Γκώσαμε στις εκατοντάδες χιλιάδες σελίδες του κοινοτικού δικαίου».
Το 2016, ενδεικτικά, υιοθετήθηκαν 15 Οδηγίες όλες κι όλες. Το 2015, 10.
[Οι Οδηγίες αναφέρονται επειδή είναι οι πράξεις που απαιτούν υποχρεωτικά νέο εθνικό δίκαιο που τροποποιεί ή καταργεί πρότερη νομοθεσία.]
Παλιότερα είχαμε πολύ περισσότερες κάθε χρόνια. Ακόμα όμως και στις χειρότερες χρονιές, ειδικά τις εποχές '80-90, το σύνολο της ευρωπαϊκής νομοθεσίας αποτελούσε πάντα υποσύνολο της συνολικής εθνικής νομοθεσίας. Γιατί όπως είπαμε στο σημείο 3, είναι τεράστιος ο όγκος των εθνικών αρμοδιοτήτων σε σχέση με τις ευρωπαϊκές.
Για την Ελλάδα ειδικά, από το 1975 έχουμε παράξει 119000 (!!!) Νόμους, Προεδρικά διατάγματα και Υπουργικές αποφάσεις. Με 250 φορολογικούς νόμους που δεν έχουν καμία ή ελάχιστη εξάρτηση από το κοινοτικό δίκαιο.
10. Και οι μπανάνες; Tα αυγά υποχρεωτικά σε δωδεκάδες; Ο κοινός φορτιστής;
http://blogs.ec.europa.eu/ECintheUK/euromyths-a-z-index/
Τα πάντα όλα στον παραπάνω σύνδεσμο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Δεν λέει η Ε.Ε. αν θα έχουν κούρμπα οι μπανάνες. Εθνικές νομοθεσίες προϋπήρχαν ήδη. Ζήτησαν τα Κράτη-Μέλη και οι βιομηχανίες να συμφωνηθεί από όλους τι εννοούμε με το είδος και μέγεθος προκειμένου να διευκολυνθεί το διεθνές εμπόριο. Με άλλα λόγια υιοθετήθηκαν standards προκειμένου να μην χρειάζονται παραγωγοί και έμποροι να ξημεροβραδιάζονται να καταλάβουν για τι μπανάνες μιλούν.
Στα αυγά, πέρασε στις εφημερίδες ότι πωλούνται υποχρεωτικά σε δωδεκάδες. Δηλαδή δεν βρίσκουμε χύμα ή σε εξάδες; Η νομοθεσία λέει απλά ότι πρέπει να έχουν bar code.
Στο βιβλίο από την άλλη ζητήθηκε παλαιότερα από την Επιτροπή να υιοθετηθεί ενιαία τιμή πανευρωπαϊκά. Το ζήτησαν διάφορες συντεχνίες και Κράτη-Μέλη, περιλαμβανομένης και της Ελλάδας. Το αίτημα δεν έγινε δεκτό γιατί απλά η διαφορετική τιμολόγηση δεν εμποδίζει την ενιαία αγορά.
Στον ενιαίο φορτιστή δεν υπάρχει καμία νομοθεσία γιατί δεν υπάρχει νομική βάση. Μονάχα ένα εθελοντικό MoU μεταξύ των εταιρειών του κλάδου για διαλειτουργικότητα (interoperability με USB) που το αξιοποίησε επικοινωνιακά η Επιτροπή για να δείξει τον ρόλο της στην οικονομία και το περιβάλλον. Είναι ίδιος ο φορτιστής της Apple και της Samsung;
Στα μπαλόνια, η νομοθεσία δεν λέει ότι απαγορεύεται κάτω από 8 να παίζουν χωρίς γονική επίβλεψη. Λέει ότι πρέπει να υπάρχει υποχρεωτική προειδοποίηση ότι κάτω από 8 χρονών καλό είναι να έχουν γονική προσοχή. Σε ένα φανταστικό ούλτρα φιλελεύθερο κράτος δεν θα υπήρχε καν η υποχρεωτική σήμανση, αλλά από αυτό μέχρι αυτό που βγήκε στα βρετανικά tabloids υπάρχει πάλι διαφορά.
Γενικά είναι μεγάλη η ευθύνη των ΜΜΕ που χωρίς γνώση του αντικειμένου βγάζουν ειδήσεις από εκεί που δεν υπάρχουν. Καταλαβαίνουμε την ανάγκη για να πουληθούν φύλα και να ανέβουν ακροαματικότητες, και η ΕΕ είναι κάτι που φαίνεται μακρινό και δύσκολο να απαντά σε κάθε δελτίο ειδήσεων ή κάθε 'ειδηση' 28 κρατών μελών. Αλλά στο βαθμό που έχουν ευθύνη να υπηρετούν την αλήθεια, θα πρέπει να προσφέρουν εκτενή ενημέρωση για την Ευρωπαϊκή Ένωση.
11. Δηλαδή όλα καλά και ρόδινα;
Ας ξαναδιαβάσουμε την Ε.Ε. χρησιμοποιώντας τον F. Bastiat: Αυτό που φαίνεται – η νομοθεσία που έρχεται από Βρυξέλλες. Και αυτό που δεν φαίνεται – τι στέλνουμε πρώτα στο εργοστάσιο των Βρυξελλών και πως παράγεται.
Κάθε απελευθέρωση των αγορών (ενέργεια, τηλεπικοινωνίες κλπ) που έχει πολιτικό κόστος είναι αποτέλεσμα διαπραγμάτευσης και παιχνιδιού σε διπλό ταμπλό. Ναι, αυτό που κάνει ο Τσίπρας. Σκληροί στην χώρα μας, συναινετικοί στις Βρυξέλλες.
Μόνο πολιτικοί όπως η Θάτσερ στην Βρετανία και ο Λάαρ στην Εσθονία δεν περίμεναν καμία κοινοτική Οδηγία για να απελευθερώσουν τις αγορές των χωρών τους Βρετανίας. Οι πιο πολλοί πολιτικοί προτιμούν όμως να το «ρίξουν στις Βρυξέλλες» παρόλο που το έχουν οι ίδιοι ζητήσει ή συμφωνήσει.
Όπως είπαμε πριν, η Ελλάδα μπήκε στην ΕΟΚ και παρέμεινε με αντάλλαγμα τα ΕΣΠΑ.
Όσο λοιπόν στέλνουμε από όλη την Ευρώπη στην πλειοψηφία κρατιστές και λαϊκιστές όλων των αποχρώσεων ως εκπροσώπους Εθνικών κυβερνήσεων και Πολιτών στα όργανα αποφάσεων αυτό που θα γυρνά θα φαίνεται υπερβολικός κρατισμός και κακή νομοθεσία.
Το να βγει όμως η χώρα από την Ε.Ε. δεν σημαίνει ότι αλλάζουν και οι πολιτικοί συσχετισμοί ή το μέγεθος του Κράτους, έτσι δεν είναι;
12. Την είδαμε την Ε.Ε. τι κάνει όταν της βγάζουν την γλώσσα η Γερμανία και η Γαλλία για τα δικά τους ελλείμματα.
Το ζήτημα είναι συνολικό.
Για τα δύο τρίτα των χωρών-μελών της Ε.Ε. το ΑΕΠ των εξαρτάται σε ποσοστό 40-55% από τις εθνικές τους δαπάνες.
Και ενώ για τον ίδιο τον προϋπολογισμό της Ε.Ε. οι Συνθήκες προβλέπουν να είναι ΠΑΝΤΑ ισοσκελισμένος, ποτέ ελλειμματικός, τα Κράτη-Μέλη της που την χρηματοδοτούν ΔΕΝ επιλέγουν την ίδια συνταγή για τις δικές τους εθνικές δαπάνες.
Που, σημειωτέον, οι εθνικές δαπάνες είναι κατά μέσο όρο 50 φορές παραπάνω από τις δαπάνες για την χρηματοδότηση της λειτουργίας της Ε.Ε.!
Χώρες όπως οι βαλτικές, η Ιρλανδία και η Ολλανδία είναι η εξαίρεση.
Πορτογαλία και Ισπανία από την άλλη, απειλήθηκαν απο την Επιτροπή με διακοπή των ΕΣΠΑ τους λόγω υπερβολικών ελλειμμάτων. Τρελή πίεση από Ευρωκοινοβούλιο (όλα τα κόμματα, μηδενός εξαιρουμένου) και Κράτη-Μέλη που παρενέβησαν να μην γίνει αυτό.
Περισσότερη Ευρώπη λοιπόν ή τι άλλο;
Ναι, αν αυτό οδηγεί σε περισσότερες οικονομικές και πολιτικές Ελευθερίες για όλους. Αν καταφέρατε να φτάσετε ως εδώ, σίγουρα θα σας ενδιαφέρει να διαβάσετε και το μανιφέστο μας. Αυτό μόνο, τίποτ' άλλο. Ραντεβού στις κάλπες στις 26 Μαΐου.
*Οι Νίκος Χαραλάμπους & Oλύμπιος Ράπτης είναι Μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής της Φιλελεύθερης Συμμαχίας
**Ο Oλύμπιος Ράπτης είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής της Φιλελεύθερης Συμμαχίας
