Γράφαμε μόλις πριν από δέκα ημέρες, στις 28 Φεβρουαρίου, ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο σε μια δημοκρατία να επιβάλλεις τους ακραία περιοριστικούς όρους που ίσως απαιτούνται για την αντιμετώπιση μιας επιδημίας, με τον τρόπο που μπορεί να το κάνει η Κίνα αλλά το ισχυρό «όπλο» της Δύσης, είναι η ελεύθερη ενημέρωση και πληροφόρηση η έλλειψη της οποίας, στην περίπτωση της Κίνας, στάθηκε μοιραία στη διασπορά του ιού.
Διαψευστήκαμε, σίγουρα μερικώς.
Η ελεύθερη και διαρκής πληροφόρηση δεν αποδείχθηκε αρκετή, όταν οι ηγεσίες δεν κατάφεραν να συμμορφωθούν προς τις υποδείξεις αυτών που οι δημοκρατικές κυβερνήσεις διόρισαν ως ειδικούς να ενημερώνουν και να συμβουλεύουν τον πληθυσμό.
Να δούμε τι συνέβη στην Ιταλία;
Η Ιταλία που πλήττεται από την επιδημία, ήταν η πρώτη χώρα που έλαβε αυστηρά μέτρα, απαγορεύοντας πρώτη τις απευθείας πτήσεις από την Κίνα. Ήδη από τις 21 Φεβρουαρίου ήταν η πρώτη δυτική χώρα που έβαλε σε καραντίνα πόλεις και χωριά που είχε κάνει την εμφάνισή του ο ιός.
Κι όμως, το πολιτικό σύστημα της χώρας επέδειξε εντυπωσιακή ανευθυνότητα.
Στις 27 Φεβρουαρίου, ο Νικόλα Ζιγκαρέτι, πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος, ενός εκ των δύο βασικών κομμάτων που συμμετέχουν στον ιταλικό κυβερνητικό συνασπισμό και επικεφαλής της περιοχής του Λάτσιο, η οποία περιλαμβάνει και την πρωτεύουσα της χώρας, τη Ρώμη, ανέβασε μια φωτογραφία του στο Ίνσταγκραμ να τσουγκρίζει το ποτήρι του με άλλους θαμώνες ενός μπαρ στο Μιλάνο και με την εξής λεζάντα: «Ας μην αλλάξουμε τις συνήθειές μας. Δεν μπορούμε να κλείσουμε το Μιλάνο και την Ιταλία. Η οικονομία μας είναι ισχυρότερη από το φόβο: ας βγούμε έξω για ένα απεριτίφ, για ένα καφέ ή για μια πίτσα».
Το Σάββατο που μας πέρασε έγινε γνωστό ότι ο κ.Ζιγκαρέτι μολύνθηκε από τον κορονοϊό ενώ την αμέσως επόμενη μέρα, ο Πρωθυπουργός της χώρας υπέγραψε διάταγμα αποκλεισμού ολόκληρων περιοχών και απαγόρευσης λειτουργίας χώρων μαζικών συναθροίσεων κάθε είδους, μέσα σε αυτούς και χώρους αναψυχής.
Στη Γερμανία όπου τα κρούσματα είναι πάνω από 1000, το Σάββατο οι αρχές επέτρεψαν τη διεξαγωγή ενός αγώνα ποδοσφαίρου κοντά στο κέντρο της περιοχής που ξέσπασε η επιδημία, στο κρατίδιο της Ρηνανίας-Βεστφαλίας.
Στην Ελλάδα, το έλλειμμα πειθαρχίας στις συστάσεις των ειδικών δεν περιορίστηκε στους καρναβαλιστές. Δήμαρχος Πύργου, μιας εκ των «κόκκινων» περιοχών, δήλωνε χθες απελπισμένος ότι συγγενείς των πολιτών που είναι σε καραντίνα, περιφέρονται στην πόλη του Πύργου σαν να μην συμβαίνει τίποτα ενώ σύσσωμη η πολιτική και πολιτειακή ηγεσία της χώρας έσπευσε να μαζευτεί την Κυριακή στη Μητρόπολη Αθηνών τη στιγμή που ο ΕΟΔΥ και μετά με συνεννόηση με την Αρχιεπισκοπή είχε εκδώσει σύσταση να αποφεύγονται οι εκκλησίες αυτή την περίοδο.
Την ίδια στιγμή, στην Κίνα, το Κομμουνιστικό Κόμμα πανηγυρίζει. Στο επίσημο όργανο του γράφει (και στα Αγγλικά): «Η μάχη που δίνουν οι κινεζικές αρχές αποδεικνύει ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας είναι μακράν το κόμμα με την καλύτερη ηγεσία στην ιστορία της ανθρωπότητας».
Δεν θ’ αρχίσουμε βέβαια τώρα και ειδικά από αυτή τη στήλη να θαυμάζουμε τα επιτεύγματα των καθεστώτων και δη των κομμουνιστικών, όταν μάλιστα οι χειρισμοί τους είναι υπεύθυνοι για την επιδημία αλλά η δημοκρατία και η ελεύθερη πληροφόρηση από μόνα τους δεν είναι αρκετά.
Το γράφουμε σε κάθε ευκαιρία: οι δυτικές κοινωνίες απαιτούν ηγεσίες, όχι followers των λαών, διαρκώς πρόθυμους να κολακεύουν το κατώτερο εγώ και τις προκαταλήψεις τους, αντί να προσπαθούν να τις αποδομήσουν. Είναι τραγικό να βλέπουμε βουλευτές, υπουργούς, καθηγητές πανεπιστημίων, γιατρούς να προκρίνουν τις θρησκευτικές ή και τις οπαδικές (δεν έκλεισαν τα γήπεδα των αγώνων) πεποιθήσεις τους από τη δημόσια υγεία. Τελικά, οι άνθρωποι αυτοί δεν αισθάνονται κανένα δέος. Ούτε προ του θανάτου: του δικού μας θανάτου. Γιατί φαίνεται ότι οι ίδιοι, για τον εαυτό τους πιστεύουν ότι κάπως «θα τη βολέψουν».
Υ.Γ. Τις πληροφορίες για την Ιταλία καθώς και για τις αντιδράσεις του ΚΚΚ τις αντλήσαμε από τα ρεπορτάζ της Wall Street Journal.
