Του Δημήτρη Καμπουράκη
Ποιο ήταν τέλος πάντων το κόστος της «περήφανης» διαπραγμάτευσης του πρώτου εξαμήνου του 2015; Ο Ρέγκλιν ξαναμίλησε για 85 δις, το ίδιο κι ο Στουρνάρας, κάποιοι άλλοι μίλησαν για 100 δις, ο Βίζερ έφθασε να τα υπολογίζει στα 200. Οι κυβερνητικοί ανασηκώνουν ειρωνικά τους ώμους και λένε «ας αποφασίσουν πρώτα πόσα είναι τα λεφτά και μετά συζητάμε». Οπότε μία είναι η λύση: Θ' αποφασίσει το δικαστήριο.
Σαν την Novartis ένα πράγμα. Αφού όλοι συμφωνούν ότι υφίσταται σκάνδαλο, η κυβέρνηση θεώρησε σωστό να κινήσει την ποινική διαδικασία για όλους όσους πιστεύει ότι εμπλέκονται κι αφήνει την δικαιοσύνη ν' αποφασίσει ποιος είναι καθαρός και ποιος βρώμικος. Κατά την ίδια λογική, αφού όλοι αποδέχονται ότι το εξάμηνο του Γιάνη και του επαναστατημένου Αλέξη εξανεμίστηκαν κάμποσα δις, ας κάτσουν οι εμπλεκόμενοι στο σκαμνί και αυτό θα κρίνει. Δεν είναι τόσο απλό;
Διότι αν για την Novartis που μας κόστισε 3 δις κάθισαν στο σκαμνί δυο πρωθυπουργοί και οκτώ υπουργοί, τότε για το περιβόητο εξάμηνο που μας κόστισε από 85 μέχρι 200 δις, πόσοι πρέπει να καθίσουν; Άρα, όλο αυτό το λεκτικό αλισβερίσι που λαμβάνει χώρα σήμερα «και πως τα 'βγαλε τόσα;» ή «δεν τα υπολόγισε σωστά» ή «πόσα ήταν τα καθαρά και πόσα τα μικτά;» είναι άνευ νοήματος. Αυτός που θα δικάζει τους υπευθύνους θα καλέσει οικονομολόγους, εμπειρογνώμονες και μάρτυρες, οπότε θα σχηματίσει σαφή και αδιάψευστη γνώμη.
Κι αν όλα αυτά είναι μια βαριά αστήρικτη συκοφαντία εναντίον των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και τίποτα άλλο, θα ρωτήσετε. Καθόλου δεν αποκλείεται απαντώ, αλλά και γι αυτό θα αποφασίσει το δικαστήριο. Δεν ξέρω αν θα είναι το Ειδικό Δικαστήριο που προβλέπει ο νόμος περί ευθύνης υπουργών ή η τακτική δικαιοσύνη (με επιστροφή απ' την εξεταστική κατά το μοντέλο Novartis) ώστε να αποφευχθεί η πιθανότητα παραγραφής (την οποία υποθέτω ότι απεχθάνονται οι σημερινοί υπουργοί και πρωθυπουργοί), πάντως εγώ έχω πλήρη εμπιστοσύνη σ' όποιον κι ανατεθεί η δίκη. Αν οι εμπλεκόμενοι στο εξάμηνο εκείνο είναι τελικά αθώοι, θα αποδοθούν στην κοινωνία λευκοί ως (αριστερές ή μήπως σοσιαλδημοκρατικές) περιστερές.
Οπότε ας αφήσουμε τον Μάρδα (που λέει πως μας κόστισε μόνο 30 δις), τον Στουρνάρα, τον Ρέγκλινγκ, τον Βίζερ ή όποιον άλλον παίζει με τους αριθμούς και ας περιμένουμε όλοι μαζί την επαύριον των εκλογών να πάει το θέμα στην ολομέλεια μετά από μια εξεταστική, να στηθούν μια ντουζίνα κάλπες μπροστά στο προεδρείο και η υπόθεση να πάρει τον δρόμο της προς οριστικό ξεκαθάρισμα. Όχι τίποτα άλλο, διότι είναι και ανεπίτρεπτο να κατηγορούνται μέσω εικασιών πρωθυπουργοί και υπουργοί, δίχως να επιλαμβάνεται της υπόθεσης η δικαιοσύνη. Καθότι υπάρχουν και κείνοι που λένε πως μπορεί μεν να χάθηκαν λεφτά εκείνο το εξάμηνο, όμως άλλο είναι να ζημιώνεις το κράτος από λάθος πολιτική επιλογή κι άλλο διότι θέλεις ν' αρπάξεις μίζα.
Το ακούω το επιχείρημα και το θεωρώ σοβαρό. Και ποιος σας λέει ότι ένα σοφό δικαστήριο δεν είναι ικανό να διακρίνει την διαφορά ανάμεσα σε κείνον που βγάζει ένα πιστόλι και σου κλέβει ένα εκατομμύριο, από κείνον που βγάζει μια αυταπάτη και σου τσιμπάει 85 δις; Μια χαρά μπορεί να κρίνει με βάση τον νόμο αλλά και με βάση το κοινό περί δικαίου αίσθημα, αλήθεια πως σας φαίνεται αυτό το δεύτερο; Οπότε τα πολλά λόγια είναι φτώχεια για κείνο το εξάμηνο του Αλέξη, του Γιάνη και κάμποσων ακόμη. Λίγη υπομονή ας κάνουμε, που λέει κι η Θεανώ κι όλα θα ξεκαθαριστούν μια και καλή…
