Του Κώστα Μήλα*
Όταν ο Θαλής ο Μιλήσιος δήλωνε «Βέβαιο είναι ό,τι έχει γίνει, ενώ ό,τι πρόκειται να γίνει είναι ασαφές» σίγουρα δεν είχε υπόψιν του τους μεταγενέστερους έλληνες πολιτικούς οι οποίοι δίνουν νέα διάσταση τόσο στο παρελθόν όσο και στο μέλλον. Πράγματι, όταν το δημοσιονομικό έλλειμμα του 2009 πιστεύαμε ότι είχε κλείσει κάτω από το 7% του ΑΕΠ, μάθαμε, πολύ αργότερα, ότι τελικά «έκλεισε» στο 15,6% του ΑΕΠ.
Το ίδιο ισχύει και για το μέλλον το οποίο δεν προδιαγράφεται όσο ασαφές νομίζουμε. Η αέναη (και κουραστική) διαπραγμάτευση έχει βέβαια τις ασάφειες της αλλά σίγουρα οδηγείται σε ένα «βέβαιο». Ότι, δηλαδή, θα φτάσουμε με δραματικό τρόπο στον Ιούλιο, μήνα κατά τον οποίο θα πρέπει να αποπληρώσουμε 4,1 δις Ευρώ (!) στους επενδυτές σε ελληνικά ομόλογα (μέχρι τις 17 Ιουλίου!) και περίπου 3,9 δισ. στην ΕΚΤ στις 20 Ιουλίου! Βέβαια, κάπως θα καταφέρουμε να κάνουμε roll-over όσα χρωστάμε στους επενδυτές (αλλά με απαγορευτικό κόστος δανεισμού βέβαια) αλλά, πως άραγε θα επιστρέψουμε τα 3,9 δισ. στην ΕΚΤ;
Προτού βέβαια απαντηθεί το παραπάνω ερώτημα, καλό είναι οι έλληνες κυβερνώντες να απαντήσουν στο ακόλουθο ερώτημα: Γνωρίζουμε, από την αποκάλυψη του Bloomberg, ότι τον Ιανουάριο του 2017 η ελληνική κυβέρνηση είχε πραγματοποιήσει μόνο το 1/3 όσων είχε συμφωνήσει με την Τρόικα. Τι έχουμε ακριβώς πράξει τόσο τον Φεβρουάριο όσο και τον Μάρτιο; Άλλο 1/3, λιγότερα ή περισσότερα από όσα έχουμε συμφωνήσει;
Ακόμα χειρότερα: γιατί βάζουμε την υπογραφή μας σε λίστα προαναφερθέντων και, αμέσως μετά, την αθετούμε; Μήπως επειδή, απώτερος στόχος τους δεν είναι άλλος από την επιστροφή στην Δραχμή;
Και εαν υποθέσουμε ότι αυτό είναι αληθές, υπάρχει άραγε καλύτερη «καταληκτική ευκαιρία» για την επίτευξη του παραπάνω «στόχου» άλλη ημερομηνία από τις 20 Ιουλίου οπότε «έχει λαμβάνειν» η ΕΚΤ; Σε κάθε περίπτωση, η παραπάνω ημερομηνία αποτελεί την καλύτερη δικαιολογία «εξόδου από το Ευρώ» γιατί, αμέσως μετά, οι δανειακές μας υποχρεώσεις μειώνονται αισθητά με εξαίρεση το 2019 το οποίο, κατά διαβολική σύμπτωση, αποτελεί (θεωρητικά τουλάχιστον) και έτος εκλογών!
Για ένα πράγμα σίγουρα είχε δίκιο ο Θαλής ο Μιλήσιος λέγοντας: «Να αποφεύγεις να μπαίνεις εγγυητής». Αυτό μάλλον το αγνόησαν οι της Τρόικα και σήμερα προσπαθούν να βρουν ένα minimum συμφωνητικό μεταξύ τους μήπως και προχωρήσει το ελληνικό πρόγραμμα δανεισμού και αποπληρωμής....
*Ο κ. Κώστας Μήλας, Καθηγητής και Πρόεδρος του Ερευνητικού Τομέα στο Τμήμα Οικονομικών, Χρηματοοικονομικών και Λογιστικής, University of Liverpool.