Οι κυβερνήσεις έχουν συνήθως ένα πρώτο εξάμηνο αποδοχής από εχθρούς και φίλους που ονομάζεται και «μήνας του μέλιτος». Μετά το πέρας της γλυκιάς αυτής περιόδου, κατά την οποία οι νέοι υπουργοί δοκιμάζουν όλες τις γεύσεις της εξουσίας, έρχεται η προσγείωση στην σκληρή πραγματικότητα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όμως, φαίνεται να περνάει και έναν δεύτερο «μήνα του μέλιτος». Ελλείψει αντιπολίτευσης…
Στην κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας υπάρχει αυτή την στιγμή μόνο Κυριάκος Μητσοτάκης. Άλλες φορές καλός, άλλες λιγότερο καλός, αλλά πάντοτε μόνος. Βγαίνει στην σκηνή και παίζει το μονόπρακτό του στο κοινό. Για τον ίδιο μπορεί να είναι μία εξαιρετική εμπειρία. Για την χώρα, όμως, η έλλειψη αντιπολίτευσης δεν είναι κι ότι καλύτερο θα μπορούσε να της συμβεί. Μία καλή αντιπολίτευση βοηθάει την κυβέρνηση να κάνει καλύτερα την δουλειά της. Μία ανύπαρκτη αντιπολίτευση, όπως αυτή του κ. Τσίπρα, προκαλεί πρόσκαιρα κέρδη στην κυβέρνηση, αλλά μεσοπρόθεσμα προκαλεί ζημίες σε όλους και κυρίως στην ίδια την χώρα.
Σωστή αντιπολίτευση σημαίνει προτάσεις και οι προτάσεις απαιτούν εργασία, επεξεργασμένες θέσεις και όχι τσιτάτα ξεσηκωμένα από επαναστατικές μπροσούρες του 19ου αιώνα. Αλλά αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο για μια παρέα που δεν έδειξε διατεθειμένη να εργαστεί ούτε καν στις ημέρες που ασκούσε την εξουσία. Μοιάζει απίθανο να προσπαθήσει τώρα να αλλάξει συνήθειες, όταν η αντιπολίτευση προσφέρει περισσότερο χρόνο για ξεκούραση και ανασυγκρότηση. Καλώς ή κακώς (κακώς κατά την άποψή μας) ο κ. Τσίπρας επέλεξε την στρατηγική του ώριμου φρούτου. Από την δική του πλευρά ίσως και να έχει δίκιο. Δεν υπάρχει άλλος πολιτικός αρχηγός για να εισπράξει από την φθορά της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Το ερώτημα είναι πόσα ακόμη φρούτα έχει στα κλαδιά του αυτό το έρμο το δέντρο που λέγεται Ελλάδα. Ενδέχεται και να έχουν τελειώσει και να πάει τζάμπα η αναμονή κάτω από τον ίσκιο…
Η ανυπαρξία της αντιπολίτευσης, πάντως, δημιουργεί μια αίσθηση υπεροχής σε πολλά κυβερνητικά στελέχη και τα οδηγεί σε κινήσεις αλαζονείας. Κάτι που δεν θα συγχωρέσει εύκολα στο τέλος ο ελληνικός λαός. Ας μην ξεχνάνε οι κυβερνώντες ότι ο ελληνικός λαός συνήθως καταψηφίζει. Και ναι μεν οι δημοσκοπήσεις πάνε καλά και τα σημαιάκια κουνιούνται με ενθουσιασμό στις δημόσιες εκδηλώσεις τους, αλλά η αλήθεια αποκαλύπτεται γυμνή όταν πέσει η σκηνή, όταν τελειώσει ο μήνας το μέλιτος. Το περίεργο είναι ότι ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει δώσει τέτοια δείγματα γραφής. Δεν δικαιούνται να τον εκθέτουν όσοι κινούνται στην σκιά του. Αλλά κι αυτό είναι συνηθισμένο…
Ο πρωθυπουργός έχει μία μοναδική ευκαιρία, την οποία δεν την είχε άλλος στην θέση του στο παρελθόν. Έχει έναν ακόμη εξάμηνο «έρωτα» με το κοινό. Ο χρόνος αυτός πρέπει να αξιοποιηθεί για να πάρει μπροστά η Οικονομία. Ο κ. Μητσοτάκης δεν πρέπει να παρασυρθεί από την γενική εικόνα αποδοχής που δημιουργεί το γεγονός ότι αυτή την στιγμή είναι μόνος του στο γήπεδο και να εκμεταλλευτεί την συγκυρία για να δημιουργήσει τις βάσεις για την ουσιαστική έξοδο της χώρας από την κρίση.
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
