Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης έχει χάσει το νόημά της εδώ και πολλά χρόνια. Από ένα σπουδαίο οικονομικό γεγονός που ήταν στο παρελθόν έχει διολισθήσει σε ένα πανηγύρι χαμηλού επιπέδου, με τα περίπτερα των υπουργείων να πουλάνε την πραμάτεια τους. Για παραδοσιακούς και μόνο λόγους ο πρωθυπουργός ανακοινώνει από το βήμα της ΔΕΘ την οικονομική πολιτική του επομένου έτους, ενώ στην πλατεία μεσαία στελέχη και υποψήφιοι πολιτευτές στριμώχνονται για μια θέση στο ακροατήριο…
Κι όμως! Η Θεσσαλονίκη θα μπορούσε να είναι η εμπορική πρωτεύουσα των Βαλκανίων. Θα μπορούσε. Το γιατί δεν έγινε είναι πλέον μία αρχαία ιστορία. Το αν μπορεί να δοκιμάσει και πάλι είναι κάτι που αξίζει τον κόπο κανείς να το εξετάσει. Χρειάζονται, όμως, φρέσκες ιδέες και ισχυρή θέληση για την υλοποίησή τους. Η ίδια η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης χρειάζεται μία μεγάλη ανακαίνιση. Η ΔΕΘ και η Θεσσαλονίκη είναι άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους. Καλώς ή κακώς. Αν λοιπόν θέλει η Θεσσαλονίκη να έχει μέλλον ως μία σημαντική πρωτεύουσα των Βαλκανίων, τότε θα πρέπει η Διεθνής της Έκθεση να αποτυπώσει πλήρως αυτή της τη θέληση.
Μία από τις πιο περίεργες αντιλήψεις της σύγχρονης ιστορίας μας είναι αυτή της «συμπρωτεύουσας». Μπορεί ο όρος αυτός να ικανοποίησε τα πολιτικά στελέχη της Βορείου Ελλάδας στην προσπάθειά τους να πουλήσουν την ύπαρξή τους στο κοινό τους, αλλά η αλήθεια είναι ότι η αποδοχή του δείχνει επαρχιωτισμό. Και η Θεσσαλονίκη έχει ανάγκη να ξεφύγει από αυτό το πλαίσιο. Ναι, λένε πολλοί, αλλά η Θεσσαλονίκη ζει στη σκιά του κράτους των Αθηνών. Και η απάντηση σε αυτό έχει να κάνει με το τι έχει κάνει η ίδια η Θεσσαλονίκη για να βρει τον ρόλο της και τη θέση της στην ιστορία.
Η αλήθεια είναι ότι υπήρξε στο πρόσφατο παρελθόν μία ιστορική ευκαιρία με την πτώση των κομμουνιστικών καθεστώτων. Δεν το είδαμε σωστά, τα κάναμε μαντάρα. Πάμε παρακάτω! Η ανθρωπότητα συνεχίζει να έχει ανάγκη από το εμπόριο και η Θεσσαλονίκη να πληροί πολλές προϋποθέσεις για να γίνει ένα σημαντικό οικονομικό και συνάμα πολιτικό κέντρο. Αρκεί να τολμήσει! Για παράδειγμα, ο πρώην δήμαρχος Γιάννης Μπουτάρης τόλμησε να κάνει πράγματα και κατάφερε να αναδείξει τη Θεσσαλονίκη σε σημαντικό τουριστικό προορισμό.
Η ΔΕΘ είναι κατά την ταπεινή μας άποψη το κλειδί για την πόλη. Εφόσον μιλάμε για την Οικονομία. Αλλά χρειάζεται και πάλι ένας Γιάννης Μπουτάρης που θα τολμήσει να κάνει πράγματα έξω από το κουτί και κόντρα στη νοοτροπία της πόλης. Ποιος έχει ανάγκη ένα πανηγύρι με κορυφαία περίπτερα αυτά των υπουργείων; Ποιος κερδίζει από κάτι τόσο ανόητο και περιττό; Ποιος θα κέρδιζε, αντίστοιχα, από ένα διεθνές συνέδριο καινοτομίας; Δύο διαφορετικοί κόσμοι. Ο ένας είναι ο κόσμος της παρακμής και ο άλλος ο κόσμος του αύριο. Είναι εύκολο να βαπτίσει κανείς ένα πανηγύρι και ως «συνέδριο καινοτομίας» και δεν ζητάει κανείς κάτι τέτοιo. Ζητείται ουσία. Χωρίς τον πρωθυπουργό να ανακοινώνει με το ζόρι μέτρα, χωρίς τα κομματικά στελέχη να αφήνουν πίσω τους τις οικογένειές τους για μία εβδομάδα για να εξασφαλίσουν μερικές χειραψίες και χωρίς να χάνουμε όλοι μας εργατοώρες σε βαρετά και ανούσια πράγματα.
Η ΔΕΘ με τη σημερινή της μορφή έχει πεθάνει, αλλά φοβούνται να το ανακοινώσουν, μην τυχόν και δυσαρεστηθούν οι ψηφοφόροι τους στη Βόρεια Ελλάδα. Η ΔΕΘ πρέπει να αλλάξει και να γίνει κάτι άλλο, αν θέλουμε να υπάρχει και αύριο μία Βόρεια Ελλάδα που θα διαδραματίζει ρόλο στην περιοχή και δεν θα είναι απλά και μόνο μία πτωχή επαρχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα πέφτει στα πόδια των μανδαρίνων εκλιπαρώντας για επενδύσεις. Η Ρουμανία έκανε τα αυτονόητα και το Βουκουρέστι μας κουνάει ήδη το μαντήλι. Σε λίγα χρόνια το ίδιο θα συμβαίνει και με άλλες πρωτεύουσες των Βαλκανίων, ενώ εμείς θα αναρωτιόμασταν τι έχει πάει λάθος…
Θανάσης Μαυρίδης
