Αυτή την στιγμή είναι επιτακτική ανάγκη να φύγει αυτή η κυβέρνηση, να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές. Να σταματήσει έτσι ο κατήφορος προς την απόλυτη καταστροφή. Ο κάθε ένας θα πάρει αργά ή γρήγορα το κόστος από την μεγάλη παραπλάνηση του ελληνικού λαού. Στο μεταξύ προέχει να αποτραπεί το ναυάγιο και οι τρομακτικές εθνικές συνέπειες που θα ακολουθήσουν.
Πλησιάζει η ώρα που οι ηγέτες της εθνοσωτήριας θα υποδεχτούν με τιμές αρχηγού κράτους τον δόκτορα Σόιμπλε, για να τον ανακηρύξουν εθνικό ευεργέτη. Διότι εκεί πάνε τα πράγματα! Στην υιοθέτηση της πρότασης Σόιμπλε: Αναγκαστική έξοδο από την ευρωζώνη και «διαπραγματεύσεις» για μία πιο γενναία επισιτιστική βοήθεια. Δεν τους πειράζει. Αρκεί να κυβερνούν.
Πιστεύει κανείς ότι αντέχουμε μία τέτοια περιπέτεια; Ότι θα μπορέσουμε να ανακάμψουμε επειδή θα κάνουμε την ανάγκη φιλοτιμία και θα υιοθετήσουμε -αναγκαστικά- ένα εθνικό νόμισμα; Η δραχμή δεν θα είναι επιλογή μιας ισχυρής οικονομίας που θα θελήσει να έχει μία άλλη πορεία από εκείνη της Ευρώπης του ευρώ. Αλλά μία αναγκαστική πράξη, καθώς θα έχουμε εξοριστεί από ένα ισχυρό οικονομικό σύστημα.
Η απόσταση που μας χωρίζει ακόμη και σήμερα από την κατάσταση που μόλις περιγράψαμε είναι χαώδης. Δεν μιλάμε απλά και μόνο για την μείωση του βιοτικού μας επιπέδου, αλλά για τεράστιους εθνικούς κινδύνους και μάλιστα σε ένα ασταθές γεωπολιτικό περιβάλλον. Η Ελλάδα της δραχμής και των δελτίων στα τρόφιμα και στα καύσιμα θα είναι μία χώρα που θα γυρίσει πολλές δεκαετίες πίσω…
Τα καμπανάκια κτυπάνε διαρκώς εδώ και καιρό. Δυστυχώς δεν έχει συγκινηθεί κανείς. Η Οικονομία εξακολουθεί να κατρακυλά και όλες οι ελπίδες πλέον έχουν μετατεθεί σε κάποιο θαύμα. Τα φορολογικά έσοδα το Σεπτεμβρίου θα κάνουν περισσότερο ορατό το πεδίο των επόμενων μηνών. Αλλά όταν το καλύτερο σενάριο είναι μία μικρή ανάκαμψη (κι αφού έχει προηγηθεί όλη αυτή η καταστροφή που συνόδευσε τα capital controls) και το χειρότερο δεν έχει ακόμη γραφτεί, τότε δεν μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι. Όχι, όσο η κυβέρνηση εξακολουθεί τις ίδιες πολιτικές.
Οι εκλογές είναι η μόνη φυσική διέξοδος πριν φτάσουμε σε ένα σημείο από το οποίο δεν θα υπάρχει επιστροφή. Κάθε ημέρα που περνάει η κατάσταση γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Κάτω από άλλες συνθήκες θα μπορούσε η κυβέρνηση να διαχειριστεί τα πράγματα με την βοήθεια και των άλλων πολιτικών δυνάμεων. Μιλάμε στην πραγματικότητα για μια άλλη χώρα και για μία άλλη κυβέρνηση. Κι αυτό διότι στην Ελλάδα υπάρχει έλλειψη εμπιστοσύνης μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων. Και γι αυτό δεν είναι άμοιρος ευθυνών ο κ. Τσίπρας. Σε κάθε της ενέργεια αυτή η κυβέρνηση δείχνει την βαθιά της προσήλωση στο δόγμα «ή αυτοί ή εμείς». Το αίτημα των εκλογών είναι έτσι το μόνο λογικό αίτημα απέναντι σε μία πραγματικά παράλογη κυβέρνηση.
Θανάσης Μαυρίδης
