Κράτος υπάρχει; Ναι υπάρχει, αλλά όλοι ξέρουμε πως δουλεύει, ειδικά όταν καλείται να διευκολύνει κανέναν κακομοίρη που θέλει να επενδύσει για να φτιάξει καμιά θέση εργασίας. Του την έχει στημένη πίσω από την κολώνα για να του δώσει μια κατακέφαλα και να τον ξαπλώσει. Σιγά μην ασχολείται κοτζάμ ελληνικό κράτος με τον κάθε τρελάρα που του την βάρεσε να επενδύσει. Δεν μας παρατά κι αυτός στην ησυχία μας.
Επιτελικό κράτος υπάρχει; Έλα μου ντε. Διότι το επιτελικό κράτος που εδρεύει στο Μαξίμου, υποτίθεται ότι θεσπίστηκε για να ξεπερνά την προαιώνια δυσκοιλιότητα και τα χούγια αδράνειας του κράτους. Εκεί που ο υπουργός στέλνει τον φάκελο της επένδυσης στον υφυπουργό, αυτός στον γενικό γραμματέα, αυτός στον γενικό διευθυντή, αυτός στον απλό διευθυντή, αυτός στον προϊστάμενο τμήματος, αυτός στον υπάλληλο κι αυτός στον βοηθό του… αλλά ο βοηθός (όταν τον παραλάβει μετά τρεις μήνες) λείπει σε αναρρωτική άδεια ή δηλώνει αναρμόδιος (και αναπέμπει τα χαρτιά), υποτίθεται ότι επεμβαίνει το επιτελικό κράτος.
Επεμβαίνει και δίνει λύσεις, άμεσες, καίριες, ουσιαστικές. Τουλάχιστον αυτό έχω καταλάβει εγώ με το φτωχό μου το μυαλό. Και ξέρω ότι αυτές ήταν οι προθέσεις των επιτελαρχών, όταν έκατσαν σε κείνα τα γραφεία. Εγώ κατάλαβα ότι το εργαλείο αυτό φτιάχτηκε από τον Μητσοτάκη για να σκάβει λαγούμια εκεί που υπάρχει κρατικό τείχος, για να κάνει by pass εκεί όπου τα τεχνητά αναχώματα ξεπερνούν σε ύψος την Πάρνηθα ή τον Υμηττό, για να επιταχύνει εκεί που η ταχύτητα χελώνας θεωρείται επικίνδυνη οδήγηση. Αν δεν τα κάνει αυτά, τότε για ποιο λόγο δημιουργήθηκε;
(Διευκρινίζω ότι αυτά που γράφω δεν αφορούν το υπουργείο ανάπτυξης. Εκεί ο Άδωνις, μόλις ακούσει ότι υπάρχει επενδυτής τον παίρνει αλά μπρατσέτα για να τον υποβοηθήσει κι ας κολλήσει κορονοϊό. Αλλά δεν αφορούν όλες οι επενδύσεις τις αρμοδιότητες Άδωνι, υπάρχουν ακόμα σαράντα υπουργεία και πέντε χιλιάδες κρατικοί οργανισμοί που εμπλέκονται σε φακέλους. Δεν αφορά επίσης μεγάλες επενδύσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων, αυτές τις προσέχουν. Για τον κακομοίρη που θέλει να βάλει ένα εκατομμύριο γράφω και να φτιάξει δέκα θέσεις εργασίας. Αυτόν τον έχουν όλοι του πεταματού, λες και μας περισσεύουν οι θέσεις, λες και ο διορισμένος Κύριος Διοικητής του τάδε οργανισμού υποβαθμίζεται αν αφιερώσει μισή ώρα απ’ τον χρόνο του για να δουλέψουν δέκα παιδάκια.)
Εγώ ένα πράγμα ξέρω. Μια πρωθυπουργική αρχή που δεν σκορπίζει στους υφισταμένους της τον σεβασμό ή τον φόβο, που δεν μπορεί να επιβάλλει στις υπηρεσίες τις μανούβρες και τις ταχύτητες που χρειάζεται η οικονομία και ο τόπος, παριστάνει το επιτελικό κράτος αλλά δεν είναι. Αν οι επιτελάρχες δώσουν την εντολή μια φορά, δυο φορές, τρεις φορές, αλλά ο Κύριος Υπουργός ή ο Κύριος Διοικητής ή ο Κύριος Τμηματάρχης τους συνδέουν με Κάιρο, τότε φέξε μου και γλίστρησα. Αυτή δεν είναι κυβέρνηση, είναι συνομοσπονδία βιλαετιών. Κι αν άρχισαν τα βιλαέτια από τον πρώτο χρόνο, φανταστείτε τι θα γίνει τον τρίτο ή τον τέταρτο. Σταματώ εδώ, γιατί θα γίνω αθυρόστομος και δεν το θέλω. Ακόμα...
