Υπάρχει μία στρατιά που υπηρετεί από διαφορετικές θέσεις την νομική επιστήμη για να ερμηνεύσει με τον άλφα ή βήτα τρόπο αν μια πράξη είναι σύμφωνη με τους Νόμους και ποια από τις αντιμαχόμενες πλευρές σε μία διαμάχη έχει δίκιο. Μια τέτοια διαμάχη εξελίσσεται στην Ελλάκτωρ. Στα πλαίσια αυτού του «πολέμου» η μία πλευρά απέκλεισε τους αντιπάλους της από την γενική συνέλευση! Αλήθεια, ενδιαφέρει κάποιον το θέμα ή να περιμένουμε και μιμητές;
Μεγάλα παιδιά είναι οι μέτοχοι της εταιρείας, ας προσπαθήσει ο καθένας από την πλευρά του να υπερασπιστεί τα συμφέροντά του. Ας βάλουν το χέρι στην τσέπη για να φτάσουν στο πολυπόθητο 51%. Και μακάρι η εταιρεία να βρει στο τέλος τον δρόμο της. Χιλιάδες άνθρωποι τρώνε ψωμί από την Ελλάκτωρ.
Τα όσα πάντως συνέβησαν το τελευταίο χρονικό διάστημα αποτελούν δυσφήμιση για τον θεσμό του Χρηματιστηρίου. Και είμαστε βέβαιοι ότι οι χρηματιστηριακοί παράγοντες, οι άνθρωποι που εποπτεύουν την αγορά, θα αντιμετώπιζαν το θέμα με διαφορετικό τρόπο αν η χώρα είχε εκτεθεί με ένα σχετικό δημοσίευμα σε μία μεγάλη εφημερίδα του εξωτερικού. Να είναι όμως σίγουροι ότι αυτό θα συμβεί αργά ή γρήγορα, εφόσον συμβαίνουν τέτοια πράγματα σε ένα Χρηματιστήριο μιας χώρας που θέλει να πιστεύει ότι είναι στην καρδιά της Ευρώπης.
Για να μην παρεξηγηθούμε! Δεν είμαστε νομικοί, δεν μπορούμε να ξέρουμε όλες τις πτυχές μιας υπόθεσης. Αυτό που σίγουρα ξέρουμε είναι ότι αποκλείστηκαν από την γενική συνέλευση οι μέτοχοι του… 26%, όταν το ίδιο προεδρείο είχε επιτρέψει στους ίδιους ανθρώπους να συμμετάσχουν στην προηγούμενη γενική συνέλευση και μάλιστα με τα ίδια νομιμοποιητικά έγγραφα.
Προφανώς και κάπου θα στηρίζει την απόφασή του το προεδρείο της συνέλευσης. Θα έχει τα επιχειρήματά του. Αλλά έτσι γίνεται; Με τόσο εύκολο τρόπο αποκλείεται το 26% των μετόχων μιας εταιρείας από την γενική συνέλευση; Κάποιοι ξεχνάνε ότι η γενική συνέλευση είναι το σπίτι των μετόχων και όχι των γενικών διευθυντών και των διορισμένων μελών μιας διοίκησης.
Είναι η στιγμή που οι μέτοχοι εκφράζουν την γνώμη τους για την πορεία της δικής τους εταιρείας και παίρνουν κρίσιμες αποφάσεις για την τύχη της δικής τους περιουσίας. Για να τους αποκλείσει κάποιος θα πρέπει να έχει έναν πολύ ισχυρό λόγο.
Καταλαβαίνουμε ότι οι χρηματιστηριακές αρχές προσπαθούν να μας πουν ότι αυτή δεν είναι δική τους δουλειά και ότι αυτή είναι δουλειά των Δικαστηρίων. Η εικόνα της χρηματιστηριακής αγοράς, όμως, είναι! Η Folli – Follie, για παράδειγμα, έκανε τεράστια ζημιά στο εξωτερικό. Στην εικόνα του ελληνικού χρηματιστηρίου και της ελληνικής οικονομίας. Μέχρι να ασχοληθεί το σύμπαν μαζί μας, οι αρμόδιοι σφύριζαν αδιάφορα.
Δεν μας ενδιαφέρει ποιος θα επικρατήσει στον πόλεμο της Ελλάκτωρ. Μας ενδιαφέρει το γεγονός ότι στο πλαίσιο αυτού του πολέμου τα σκάγια ρίχνονται αδιακρίτως προς κάθε κατεύθυνση. Και η μικρή μας εμπειρία λέει ότι σε αυτές τις περιπτώσεις την πληρώνει η αγορά και η οικονομία. Δηλαδή, όλοι μας. Γι' αυτό και είναι δουλειά των χρηματιστηριακών αρχών να επιβάλλουν στους συμμετέχοντες στο παιγνίδι να τηρούν τους γραφτούς και άγραφους κανόνες της αγοράς. Και μέχρι σήμερα αυτό δεν το έχουν κάνει.
Θανάσης Μαυρίδης
