Του Σάκη Μουμτζή
Κοινώς, είναι ξετσίπωτοι. Αναφέρομαι βέβαια στους κυβερνώντες που αγνοούν μια λέξη βαθιά ριζωμένη στην συνείδηση του λαού μας.
Τσίπα σημαίνει ντροπή, σημαίνει συστολή, σημαίνει ανάληψη της ευθύνης με σκυμμένο το κεφάλι, σημαίνει πως όταν φτύνουν κάποιον δεν λέει πως βρέχει. Σημαίνει πως δεν ισχύει το «και οι άλλοι καλύτεροι ήταν;». Γιατί οι άλλοι έχουν να επιδείξουν και κάποιες παραιτήσεις για λόγους ευθιξίας.
Οι σημερινοί κυβερνώντες σε μια πολιτισμένη χώρα, θα είχαν χάσει τους μισούς υπουργούς τους που θα είχαν παραιτηθεί για όσα συνέβησαν στα υπουργεία τους. Κι όμως όλοι σφυρίζουν αδιάφορα και εξακολουθούν και βρίσκονται κολλημένοι στις καρέκλες τους.
Αναισθησία; Πίστη σε άλλες αξίες; Μάλλον, ο συνδυασμός και των δύο. Οι μαρξιστές θεωρούν τους εαυτούς τους φωτισμένη πρωτοπορία. Αυτό λέει η θεωρία τους. Συνεπώς δεν ισχύουν γι΄αυτούς οι αξίες τις οποίες ασπάζεται ο κοινός νούς. Αυτοί είναι πάνω από τον κοινό νου. Τον καθοδηγούν.
Γι΄αυτό και οι λέξεις «ντροπή», «τσίπα», «ευθιξία», δεν υπάρχουν στο λεξιλόγιο τους. Είναι καταστάσεις που χαρακτηρίζουν την μικροαστική συνείδηση, σύμφωνα πάντα με την θεωρία τους.
Ένα λάθος που αυτοί διαπράττουν, όσο μεγάλες συνέπειες και να έχει, είναι απλώς ένα σημείο στην πορεία προς τον τελικό σκοπό. Αυτός που το υπέπεσε, πιθανόν να κάνει την αυτοκριτική του και να συνεχίσει το έργο του, έχοντας εμπλουτίσει τις εμπειρίες του.
Οι επιπτώσεις που δημιουργήθηκαν στην κοινωνία είναι μέσα στην «επαναστατική διαδικασία», όπως λένε. Στο «επαναστατικό προτσές», για να χρησιμοποιήσω την ορολογία τους. Από την στιγμή που θεωρούν τους εαυτούς – λόγω της ιδεολογίας τους—υπεράνω των απλών πολιτών, είναι απολύτως λογικό να ασπάζονται άλλες αξίες από αυτούς. Οι μαρξιστές είναι ταγμένοι στην επίτευξη των στόχων τους πάσει θυσία.
Δηλαδή ο Κουρουμπλής, ο Τόσκας, ο Πολάκης και ο Ξάνθος, ο Μουζάλας και ο Δρίτσας η Κονιόρδου και ο Γαβρόγλου, νομίζουν πως είναι πάνω από την συνείδηση του μέσου πολίτη, που προσπαθούν μάλιστα να την αλλάξουν; Γιατί δεν παραιτήθηκαν μετά τα όσα έχουν γίνει στην ζώνη ευθύνης τους;
Άλλοι από αυτούς –οι προερχόμενοι από το «βαθύ»ΠΑΣΟΚ, παραμένουν στις θέσεις τους γιατί δεν έχουν πού να πάνε. Δεν τους θέλει κανένας. Συνεπώς, το φτύσιμο το αντιμετωπίζουν σαν σταγόνα της βροχής.
Οι άλλοι, οι μαρξιστές, άριστοι γνώστες της θεωρίας, πιστεύουν πως η παραίτηση, είναι παραίτηση και από τον αγώνα. Δεν υποκύπτουν σε συμπεριφορές που χαρακτηρίζουν τους ταξικούς αντιπάλους τους.
Και ο πρωθυπουργός τι κάνει; Λησμονεί πως είναι πρωθυπουργός χώρας της ΕΕ; Αν δεν γνωρίζει πως η Αθήνα απέχει χιλιάδες χιλιόμετρα από το Καράκας, κάποιος να του το πει.
Στις Ευρωπαϊκές χώρες οι υπουργοί είθισται να παραιτούνται όταν γίνονται καταστροφές, και στην ΝΑ Ασία να αυτοκτονούν. Αλλά τι να περιμένει κάποιος από τους υπουργούς, όταν ο πρωθυπουργός τους, έχει αναδειχθεί μετρ της κυβιστήσεως και του ψεύδους;
Το φιλότιμο είναι έννοια και συμπεριφορά ξένη προς τα προτάγματα της μαρξιστικής Αριστεράς. Χαρακτηρίζει τον «λαουτζίκο» και όχι τους γνώστες της απόλυτης αλήθειας.
Αυτοί τραβούν «αγέρωχοι» τον δρόμο της προσωπικής τους απώλειας.
