«Η δημοκρατία είναι ένα πολίτευμα που δίνει στα χέρια του πολίτη ένα πολύ ισχυρό "όπλο", τη ψήφο. Μην την χαραμίσετε, μην την πετάτε» τονίζει ο υποψήφιος ευρωβουλευτής της ΝΔ, Στέλιος Κυμπουρόπουλος, υπογραμμίζοντας ότι ο ίδιος δεν πίστεψε ποτέ στους πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Προσθέτει δε πως αποδέχθηκε την πρόσκληση να είναι υποψήφιος διότι ο Κυρ. Μητσοτάκης προτίθεται να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις του.
Στη συνέντευξη που παραχώρησε στον Φιλελεύθερο επισημαίνει ότι η Νέα Δημοκρατία μιλά με γλώσσα απλή για τα νέα παιδιά και υπογραμμίζει «είμαι ένας νέος άνθρωπος και ξέρω τι σημαίνει αδιαφορία στα πολιτικά από τον κύκλο μου, δεν είναι όμως τώρα ώρα για «απολιτίκ» καταστάσεις. Είναι ώρα για δράση, για συμμετοχή, για αναζήτηση».
Η διαφορετικότητα είναι πηγή αριστείας. Αρκεί να συνδυαστεί με τη συναίσθηση της μοναδικότητας, το σεβασμό, την υπέρτατη κινητήριο δύναμη της θέλησης και της προσπάθειας. Την οραματική οπτική να ανοίγεις δρόμους ακόμα κι εκεί που δεν υπάρχουν. Και ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος, τον οποίο γνωρίσαμε ως τον πρώτο σημαιοφόρο σε αναπηρικό αμαξίδιο στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου του 1999, αποτελεί την προσωποποίηση της αριστείας, της θέλησης που κινητροδοτείται από τη διαφορετικότητα, σε μια κοινωνία όπως η ελληνική, που χαρακτηρίζεται από την... ομοιομορφία.
Ένα σύγχρονο σύμβολο, που, όπως όλα δείχνουν, μετά την απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη να τον εντάξει στο ευρωψηφοδέλτιο της Ν.Δ., αντιπαραβάλλοντας τον μάλιστα με τις χειρότερες από τις χρεοκοπημένες εκφάνσεις τού χθες, θα σηκώσει τη σημαία της διαφορετικής Ελλάδας και στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Ο Στέλιος ήρθε στη ζωή με μια γενετική ταχέως εξελισσόμενη ασθένεια, τη νωτιαία μυϊκή ατροφία. Και είδε τη ζωή αλλιώς. Μετέτρεψε την... καθιστική ζωή, όπως του αρέσει να λέει με το καυστικό χιούμορ του, σε έναν στίβο, όπου εκείνος μπορεί να κάνει όλα αυτά που οι άλλοι πίστευαν ότι δεν μπορεί να κάνει. Με βάση τις ανάγκες που δημιουργούνται επειδή είναι άνθρωπος, όχι λόγω της αναπηρίας. Έγινε η αλλαγή που ήθελε. Και η αιτία να αλλάξουν πράγματα. Ακόμα και στην πανεπιστημιακή του καθημερινότητα, στην Ιατρική, με τις ανύπαρκτες υποδομές για άτομα όπως εκείνος. Πήρε το πτυχίο με άριστα, γράφοντας ιστορία ως ο πρώτος φοιτητής με κινητική αναπηρία που το κατάφερνε. Διάλεξε την ψυχιατρική, γιατί βλέπει τον άνθρωπο ως ολότητα, ως οντότητα, ως πίστη. Παλεύει. Καθημερινά (για) τους ανθρώπινους φόβους, τη μοναξιά και την ελπίδα που συντροφεύουν και κινούν και τον ίδιο. Δίνει τη μάχη ζωής για να αλλάξει η κοινωνία, όχι οι άνθρωποι. Αναζητώντας, ωστόσο, τον νέο ορισμό της έννοιας του ανθρώπου, της συνείδησης, της ενσυναίσθησης.
Συνέντευξη στον Γαβριήλ Χ. Σερέτη
- Για τους περισσότερους είστε ένα σύγχρονο σύμβολο επιμονής και προόδου. Ποια είναι τελικά η δύναμη εκείνη που οδηγεί μπροστά και ψηλά; Πώς το «θέλω» κερδίζει το «μπορώ»;
Χωρίς να θέλω να γενικεύσω, μπορώ να μιλήσω μόνο για μένα. Η δύναμη που μου επέτρεψε να συνεχίσω να αγωνίζομαι και να επιτυγχάνω τους στόχους μου είναι η διαρκής και ακατάβλητη προσπάθεια να προχωρήσω χωρίς να υποκύπτω στα εμπόδια και τις δυσκολίες. Η επιμονή να θέτω τον επόμενο απαιτητικό στόχο ξανά και ξανά. Στη δική μου περίπτωση έπρεπε να δαμάσω το «δεν μπορώ» στα θέλω μου. Αυτή είναι και η επιδίωξη μου για όσους αντιμετωπίζουν παρόμοιες δυσκολίες, να αποκτήσουν τη δυνατότητα να κατακτήσουν τις δικές τους κορυφές.
- Πώς είναι δίπλα στη λέξη άνθρωπος να υπάρχει η πραγματικότητα της αναπηρίας; Τι σας κάνει να γελάτε, να κλαίτε, να παίζετε, να ερωτεύεστε, να μαθαίνετε, να βαριέστε;
Για εμένα υπάρχουν άνθρωποι που σε κάποια φάση της ζωής τους, μικρότερη η μεγαλύτερη, μπορεί να αντιμετωπίσουν οποιαδήποτε δυσχέρεια κινητική ή άλλη. Αυτό δεν μειώνει ούτε στο ελάχιστο ή αλλάζει τα συναισθήματά τους και το δικαίωμά τους στη ζωή και τις απολαύσεις της. Συνεχίζουν και αυτοί, όπως όλοι, με τα ίδια πράγματα να γίνονται χαρούμενοι ή δυστυχισμένοι, να ερωτεύονται, να μορφώνονται και γενικότερα να βιώνουν κάθε πτυχή της ζωής. Ξέρετε, για να ξεκαθαρίσουμε κάτι... δεν γεννιούνται ανάπηροι οι άνθρωποι, αλλά οι κοινωνίες κατασκευάζουν αναπηρίες. Μπροστά σε αυτή την πραγματικότητα, εγώ προτάσσω την αξία της ανθρώπινης ζωής. Το ύψιστο δικαίωμα, την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
- Πότε και πώς θα σταματήσουν τα άτομα με αναπηρία να είναι πολίτες β'' κατηγορίας; Γιατί, για παράδειγμα, η Ελλάδα δεν έχει κάνει τίποτε στο θέμα της ανεξάρτητης διαβίωσης των ΑμεΑ. Τη στιγμή που όλοι μας γνωρίζουμε πως συμπεριφερόμαστε ως πολίτες και ως κράτος, από την κατάληψη των πεζοδρομίων, ώς την παντελή σχεδόν έλλειψη υποδομών στα δημόσια κτίρια. Τι θα κάνει η Ν.Δ. για να αλλάξει αυτό το, συγχωρήστε μου την έκφραση, πολιτιστικό, κοινωνικό και πολιτικό αίσχος, πως θα τερματιστεί το «ακοινώνητο» κοινωνικό κράτος;
Η απάντηση σε όλα αυτά συμπυκνώνεται σε μία έκφραση: έλλειψη παιδείας. Είναι άλλο η εκπαίδευση και άλλο η έννοια της παιδείας. Η κοινωνική παιδεία έχει να κάνει με ένα και μόνο πράγμα: τον σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Το κράτος και οι πολίτες πρέπει να ενημερωθούν, να κατανοήσουν και να δράσουν με γνώμονα τον σεβασμό στην κάθε είδους διαφορετικότητα και τις ανάγκες του κάθε ανθρώπου. Ποτέ μου δεν πίστεψα στην ύπαρξη πολιτών δεύτερης κατηγορίας και δεν υπέκυψα στους κοινωνικούς αποκλεισμούς. Όντως στη χώρα μας υπάρχουν πολλά ακόμα να γίνουν και είμαι σίγουρος ότι με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη Νέα Δημοκρατία αυτά θα πραγματοποιηθούν. Ως απλός πολίτης αλλά και ως ευρωβουλευτής, αν ο λαός το αποφασίσει, θα συνεχίσω να μάχομαι για το σύνολο των συμπολιτών μου και για τον καθέναν από αυτούς ξεχωριστά.
- Στο νοσοκομείο στο οποίο εργάζεστε, έρχεστε σε επαφή με δεκάδες πολίτες. Ποια είναι τα τρία μεγαλύτερα προβλήματα που τους απασχολούν; Τι σας λένε; Και ποια είναι, κατά τη γνώμη σας, η απάντηση;
Για κάθε έναν από αυτούς, τα προβλήματα είναι διαφορετικά και επιδέχονται διαφορετική λύση. Και φυσικά, δεν θα ήταν σωστό να τα βάλω σε βαθμίδες, υποθέτοντας ότι κάποιο είναι μεγαλύτερης ή μικρότερης βαρύτητας. Στη δική μου εργασιακή καθημερινότητα, στο Αττικό Νοσοκομείο, το κύριο πρόβλημα που αντιμετωπίζω είναι αυτό των πολύ ανελαστικών, γραφειοκρατικών διαδικασιών που προσφάτως έχουν τεθεί. Αυτές δυσχεραίνουν την αναγκαία επαφή και την παρακολούθηση των θεραπευομένων. Για να φέρω ένα παράδειγμα, αναγκάζομαι να συνταγογραφώ την αγωγή τους σε βάθος έξι μηνών, ώστε να έχουν πρόσβαση σε αυτή και κατά το μεσοδιάστημα να αδυνατώ να παρακολουθήσω την εξέλιξη-πρόοδό τους, ανεξάρτητα από την σοβαρότητα τους. Αυτό συμβαίνει για να εξυπηρετηθούν οικονομικά μετρήσιμοι δείκτες, αδιαφορώντας για τον πραγματικό λόγο ύπαρξης του συστήματος Υγείας, που είναι ο ασθενής και η θεραπεία του.
- Ποιο ήταν εκείνο το επιχείρημα του κ. Μητσοτάκη που σας έκανε να αποδεχθείτε την πρόταση για να είστε υποψήφιος στο ευρωψηφοδέλτιο της Ν.Δ.;
Επέλεξα να είμαι υποψήφιος με τη Νέα Δημοκρατία, πολύ απλά γιατί πιστεύω πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει όραμα, σχέδιο και πρόγραμμα για την Ελλάδα. Γιατί είναι ικανός να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις του απέναντι στον ελληνικό λαό. Επιπλέον όμως γιατί η Νέα Δημοκρατία είναι ένας οργανισμός που μπορεί να εντοπίζει, να αναγνωρίζει τα σφάλματα και τις αδυναμίες της και να αυτοβελτιώνεται. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης με διαβεβαίωσε ότι μπορώ να λάβω όλες εκείνες τις πρωτοβουλίες που θέλω και κρίνω ότι είναι αναγκαίες, στα πλαίσια του Ευρωκοινοβουλίου, χωρίς περιορισμούς, και μάλιστα ότι θα σταθεί συμπαραστάτης και αρωγός στις προσπάθειές μου αυτές.
- Τι συναισθήματα σας δημιούργησε η αναφορά Μητσοτάκη «εμείς με τον Κυμπουρόπουλο και ο Τσίπρας με τη διαπλοκή και τον Πέτρο Κόκκαλη»; Αλλά, στον αντίποδα, και οι δηλώσεις Τσίπρα «εμείς είμαστε το κόμμα των πολλών, απέναντι στις ελίτ και την Ακροδεξιά»;
Η αναφορά του προέδρου στο όνομά μου υπήρξε ιδιαίτερα τιμητική και τον ευχαριστώ γι' αυτό. Δεν θα ήθελα να σχολιάσω την υποψηφιότητα Κόκκαλη ή οποιουδήποτε άλλου. Κριτής όλων είναι ο λαός, αυτός μας αξιολογεί και παίρνει τις αποφάσεις. Όσο για το δεύτερο σκέλος της ερώτησής σας, θα ήθελα να πω πως ο τρόπος με τον οποίο πολιτεύτηκε και κυβερνάει ο κύριος Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τη δήλωσή του αυτή. Επί των ημερών του, οι πολλοί έγιναν φτωχότεροι, η ελίτ ευνοήθηκε και, όσο για την Ακροδεξιά, εκείνος είναι που την ανέχεται. Τέσσερα χρόνια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και η δίκη της Χρυσής Αυγής ακόμα να ολοκληρωθεί, με ευθύνη δική τους και της εκάστοτε ηγεσίας του υπουργείου Δικαιοσύνης.
- Έχει λόγο ύπαρξης η Ευρωπαϊκή Ένωση όπως είναι σήμερα; Τι έχει να πάρει και τι πρέπει να δώσει η Ελλάδα στη σύγχρονη Ευρώπη; Με δεδομένο τον συσχετισμό δύναμης και τις αρμοδιότητες κάθε θεσμικού οργάνου στην Ε.Ε., μπορεί το Ευρωκοινοβούλιο να αλλάξει τα πράγματα; Μπορείτε να μας δώσετε κάποια παραδείγματα για τα οποία η συμμετοχή και η διεκδίκηση θα μεταβάλει την υφιστάμενη πραγματικότητα προς το καλύτερο για τους πολίτες;
Η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει λόγο ύπαρξης και σήμερα, γιατί εγγυάται την ασφάλεια και ευημερία των λαών της. Η Ελλάδα, πέρα από χρηματοδοτικές ενισχύσεις, μπορεί να κερδίσει από την Ευρώπη σε τεχνογνωσία, βέλτιστες πρακτικές, καθώς και να στηριχτεί στην αλληλεγγύη της. Η κοινότητα αποτελεί τον μεγαλύτερο διακρατικό οργανισμό συνεργασίας και συνδιαλλαγής δημοκρατικών χωρών, δηλαδή τους φυσικούς εταίρους και συνομιλητές μας. Η χώρα μας έχει να προσφέρει πολλά στην Ενωση, όπως την αυξημένης σημασίας γεωστρατηγική της θέση, τον δυναμισμό, την εργατικότητα και δημιουργικότητα του λαού της και, τέλος, τη βαθιά της προσήλωση στην προάσπιση των αρχών της ειρήνης, της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και των πανανθρώπινων αρχών και αξιών που απετέλεσαν τους θεμέλιους λίθους της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Το Ευρωκοινοβούλιο σε όλα αυτά δύναται να συνεχίσει να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο, καθώς είναι το μόνο όργανο που αντλεί τη νομιμοποίησή του από την καθολική ψήφο όλων των Ευρωπαίων πολιτών. Μην ξεχνάμε σε αυτό το σημείο πως ο προϋπολογισμός και οι χρηματοδοτήσεις της Ένωσης αποφασίζονται, κατανέμονται και ορίζονται από το Ευρωκοινοβούλιο και αυτό το καθιστά το μόνο όργανο που μπορεί πραγματικά να αλλάξει την καθημερινότητα και τη ζωή τον Ευρωπαίων πολιτών.
- Ποιο είναι το μήνυμά σας στους στις εφήβους που θα ψηφίσουν για πρώτη φορά φέτος;
Να συμμετέχουν. Ξέρετε, για μένα έχει αξία η συμμετοχή πάνω από όλα. Να πάρουν τις τύχες τους στα χέρια τους. Να ενημερωθούν, να μάθουν, να αναζητήσουν... Η δημοκρατία είναι ένα πολίτευμα που δίνει στα χέρια του πολίτη ένα πολύ ισχυρό «όπλο», την ψήφο. Μην την χαραμίσετε, μην την πετάτε. Αξιοποιήστε την!
Η Νέα Δημοκρατία μιλά με γλώσσα απλή για τα νέα παιδιά. Είμαι ένας νέος άνθρωπος και ξέρω τι σημαίνει αδιαφορία στα πολιτικά από τον κύκλο μου, δεν είναι όμως τώρα ώρα για «απολιτίκ» καταστάσεις. Είναι ώρα για δράση, για συμμετοχή, για αναζήτηση. Λέμε για τις ευκαιρίες που υπάρχουν, για τις προοπτικές, για την επόμενη μέρα της χώρας. Μιλάμε για τα παιδιά που έφυγαν στο εξωτερικό και το πώς θα γυρίσουν πίσω. Για εκείνους που έμειναν και παλεύουν εδώ... Ακούστε μας, δείτε μας, γνωρίστε μας! Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει ειλικρινείς προθέσεις, θα το επιβεβαιώσετε και εσείς στην πορεία...
*Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στον Φιλελεύθερο στις 12 Απριλίου
