Οι εκλογές ήταν μία λύση για την χώρα μέχρι την περασμένη Άνοιξη, όταν υπήρχε ακόμη χρόνος για να σωθεί η παρτίδα. Τα πράγματα έχουν πάρει πλέον μία άλλη τροπή! Η χώρα έχει παγιδευτεί στα μνημόνια με την υπογραφή του Αλέξη Τσίπρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να πάρει όλο το βάρος της ευθύνης των πράξεών του. Δεν θα προσφερθεί διέξοδος για την πολιτική τους σωτηρία.
Αυτή Κυριάκο είναι μία απόφαση ευθύνης απέναντι στις μελλοντικές γενιές. Δεν θα πρέπει να επιτραπεί στους σφετεριστές της εξουσίας, στους πολιτικούς τυχοδιώκτες της ψεκασμένης Αριστεράς, να δραπετεύσουν από τις ευθύνες τους. Αν τυχόν αυτό συμβεί, τότε θα τους ξαναβρούμε μπροστά μας και θα γκρεμιστεί έτσι οτιδήποτε κτιστεί επί των ημερών σου. Μεγαλύτερη σημασία έχει να καταγραφεί ιστορικά η πολιτική τους ήττα και λιγότερο να έρθεις λίγους μήνες νωρίτερα στην εξουσία.
Η χώρα καταστρέφεται! Αλλά γι'' αυτό δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι. Η αλήθεια είναι ότι η χώρα έχει περάσει εδώ και μήνες το σημείο εκείνο από το οποίο θα μπορούσαμε να επιχειρήσουμε μία ισχυρή αμυντική γραμμή και να αποτρέψουμε έτσι τα χειρότερα.
Μας λένε ότι θα βγούμε από τα μνημόνια το καλοκαίρι του 2018, αλλά θέλουν να ξεχάσουμε το γεγονός ότι η χώρα θα είναι σε διαρκή επιτήρηση μέχρι το 2060! Θα βρισκόμαστε σε καθεστώς μνημονίων δίχως να μας προσφέρεται η απαραίτητη ρευστότητα. Αντίθετα, φαίνεται να είμαστε καταδικασμένοι να ζήσουμε σε ένα τοξικό περιβάλλον, όπου θα κυβερνάει μόνιμα η φτώχεια.
Είναι αστείο να συζητά κανείς για «ανάκαμψη», όταν επιχειρήσεις που λειτουργούν εδώ και δεκαετίες στην χώρα την εγκαταλείπουν με κάθε τρόπο. Γι'' αυτή την κατάσταση έχουν τεράστιες ευθύνες οι Ευρωπαίοι που επέλεξαν συνειδητά να κλείσουν τα μάτια τους στις πολιτικές Τσίπρα. Θέλησαν να έχουν ένα θύμα της Αριστεράς, για το περιφέρουν και να το επιδεικνύουν ως φόβητρο στους δικούς τους πολίτες.
Οι επενδυτές εξαφανίζονται, οι τράπεζες καταστρέφονται από τα κόκκινα δάνεια, οι φόροι δημιουργούν συνθήκες ασφυξίας στην Οικονομία, η χώρα χάνει τα παιδιά της από τον Μινώταυρο της κρίσης και τα στέλνει ομήρους στις χώρες της Δύσης. Αυτή την χώρα θα παραλάβεις, Κυριάκο! Είτε έρθεις αύριο το πρωί είτε σε έξι μήνες. Στην πραγματικότητα καλείσαι να ξανακτίσεις την χώρα από τα ερείπια. Να το κάνεις! Αλλά θα είναι κρίμα να δούμε έπειτα να επιστρέφει η λαίλαπα του ΣΥΡΙΖΑ για να κάνει ακριβώς τα ίδια με αυτά που κάνει σήμερα. Σε μία τέτοια περίπτωση δεν έχει το παραμικρό νόημα η όποια προσπάθεια.
Απαραίτητη προϋπόθεση για να υπάρξει επόμενη ημέρα είναι η συντριπτική ήττα του λαϊκισμού. Κι αυτό μπορεί να γίνει με δύο τρόπους. Είτε θα αναγκαστούν να υπογράψουν τα πάντα είτε θα εξαφανιστούν από τον πολιτικό χάρτη. Το τελευταίο έχει σχέση και με τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, πάντως, η κεντροαριστερά έχει λόγο και θα έχει λόγο στα πολιτικά δρώμενα. Προτιμώ την κεντροαριστερά του ΠΑΣΟΚ. Αυτό θα έλυνε πολλά θέματα. Αλλά δεν είναι βέβαιο ότι αυτό θα συμβεί.
Εκείνο που είναι αδιαπραγμάτευτο είναι η ήττα του λαϊκισμού. Αν υποθέσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει δεύτερο κόμμα, τότε ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να πει «ναι» σε όλα. Να υπογράψει αυτά που έχει συμφωνήσει με τους Ευρωπαίους, να χορέψει μέχρι το τέλος αυτό τον χορό που ξεκίνησε μαζί τους το 2015. Δεν πρέπει να του επιτραπεί στο μέλλον να επαναλάβει το ρεπερτόριο του λαϊκισμού. Η πολιτική του συντριβή, λοιπόν, περνάει μέσα από την ψήφιση κάθε άρθρου και κάθε λέξης των μνημονίων του και της δημόσιας παραδοχής τους.
Κι αν εγκαταλείψουν το πλοίο; Μπροστά στην σωτηρία της χώρας δεν υπάρχουν εγωισμοί και τακτικισμοί. Αυτό είναι βέβαιο. Αλλά ακόμη κι αυτό θα έχει κόστος. Αυτό ακριβώς πρέπει να τους πει ο Κυριάκος. Ότι δικές τους ήταν οι επιλογές, δικές τους είναι και οι ευθύνες. Πρέπει να τους καλέσει να κυβερνήσουν και την ίδια ώρα να τους καταστήσει απολύτως υπεύθυνους για τις συνέπειες των πολιτικών τους. Ο Κυριάκος πρέπει να βγει και να πει: «Κυβερνήστε, επιτέλους, κύριε Τσίπρα. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα».
Το σενάριο των εκλογών τελείωσε. Το σενάριο της συναίνεσης έχει επίσης τελειώσει εδώ και καιρό. Η μόνη επιλογή που μένει για τον κ. Τσίπρα είναι να κυβερνήσει. Αν μπορεί! Αν δεν μπορεί, ας βγει να το πει. Αυτή την φορά δεν θα βρει σανίδα σωτηρίας στην αντιπολίτευση, όπως βρήκε το καλοκαίρι του 2015. Θα βαδίσει μαζί με το συνεταιράκι του τον δρόμο που έχει επιλέξει. Χωρίς μαγκιές και κολπάκια. Χέρι – χέρι με τον Καμμένο. Όπως ο ίδιος το ζήτησε. Και μέχρι το τέλος. Όποιο είναι αυτό το τέλος…
Θανάσης Μαυρίδης
