Στην πολύ ωραία συνέντευξη που έδωσε στο Νίκο Ζαχαριάδη και τον «Φιλελεύθερο» η κυρία Μαριέττα Γιαννάκου (άνευ ετέρων συστάσεων και προσδιοριστικών γιατί είναι μοναδική) στοχάζεται πάνω στην έννοια του «θέσφατου» στην κυβερνητική πολιτική και στο αν οι σύγχρονες κυβερνήσεις πρέπει να επαναπροσδιορίζουν τη ρότα τους:
«Κάποτε στην πολιτική εθεωρείτο μέγα λάθος να αλλάξεις ρότα ή να αλλάξεις την επιλογή. Τώρα νομίζω είμαστε σε μια εποχή που θεωρείται υγιές. Να αποδεχθείς δηλαδή ότι δεν είχες επιτυχία και να λειτουργήσεις κάπως αλλιώς».
Ποιος διαφωνεί; Έτσι κι αλλιώς, μετά την εισβολή των σόσιαλ μήντια στην πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα, κανείς, πλέον, δεν μιλά «από καθέδρας». Πριν τα σόσιαλ μήντια, ο παραδοσιακός Τύπος, ακόμα κι όταν ήταν αντιπολιτευόμενος, προσέφερε ένα ελεγχόμενο πεδίο αντιπαράθεσης, με πολύ συγκεκριμένους κανόνες, όπου ένας έμπειρος παίκτης της πολιτικής μπορούσε να πλοηγηθεί με μεγάλη άνεση.
Σήμερα, ο κάθε πολίτης, μπορεί να παρέμβει αδιαμεσολάβητα στο διάλογο με τους πολιτικούς και κυρίως να τους «αποκαθηλώσει». Συχνά αναφερόμαστε στο κύρος των παλαιών πολιτικών αλλά εκείνη την εποχή, την εικόνα τους, μόνο οι σκιτσογράφοι μπορούσαν να την «τσαλακώσουν» κι έτσι καθώς η καυστικότητα της πολιτικής γελοιογραφίας «ξεθυμαίνει» εκτός του κόντεξτ της επικαιρότητας, οι επόμενες γενιές μένουν με την εικόνα μιας φιγούρας που εκπέμπει gravitas.
Ας φανταστούμε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή να μιλά σήμερα στη Βουλή και τα τουίτερ να κάνει κανονικό «πάρτυ» μόνο με την προφορά του. Πρόκειται για κανονική αποκαθήλωση, σε ενεστώτα χρόνο.
Σε αυτή λοιπόν την ισοπεδωτική πραγματικότητα δεν υπάρχει χώρος για κηρύγματα και θέσφατα. Βέβαια, υπάρχει ένα εύκρατο κλίμα για «νούμερα» αλλά κι αυτά αφήνουν χώρο στις σοβαρές περιπτώσεις να διακριθούν ευκολότερα από ποτέ.
Ευτυχώς για τη χώρα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έχει κάνει λάθη ώστε να είναι υποχρεωμένη να αλλάξει ρότα. Μπορεί όμως να κάνει χρήση της συμβουλής της κυρίας Γιαννάκου στην επικοινωνία της και εξηγούμαστε. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν περίμενε την πανδημία για να μιλήσει για τους ντελιβεράδες, τους νοσοκόμους, τους ανθρώπους «στην πρώτη γραμμή» της καθημερινότητάς μας που συχνά περνάνε απαρατήρητοι. Από το 2017 είχε πάρει την πρωτοβουλία να συναντηθεί με τους ανθρώπους αυτούς και να συνομιλήσει μαζί τους.
Σήμερα που η συγκυρία της πανδημίας έβαλε ολόκληρη την κοινωνία στη διαδικασία του αναστοχασμού και των αναθεωρήσεων των προτεραιοτήτων της, η κυβέρνηση πρέπει να αναδείξει όσα έχει κάνει για να βελτιώσει με τρόπο μετρήσιμο τη ζωή των Ελλήνων.
«Κι εσύ που το ξέρεις;», θα αναρωτηθεί, εύλογα, κάποιος. Έχουμε τη συνήθεια να παρακολουθούμε τις συνεδριάσεις των επιτροπών της Βουλής όπου εκεί μαθαίνει κανείς τι συμβαίνει στη χώρα και παρακολουθούμε καθημερινά την πορεία των αιτημάτων της Κοινωνίας των Πολιτών. Έχουμε ανακαλύψει λοιπόν ότι στις ευάλωτες ομάδες και τις εργαζόμενες γυναίκες έχουν γίνει απολύτως συγκεκριμένα βήματα προόδου.
Η συγκυρία λοιπόν είναι ευνοϊκή για την κυβέρνηση να επικοινωνεί και αυτό το έργο της.
Ναι, η οικονομία είναι το ζήτημα που πρωτίστως μας «καίει». Από κοντά και τα Ελληνοτουρκικά. Σημαντικά και τα πολυδιαφημισμένα κίνητρα για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα αλλά το πρόγραμμα «Νταντά της γειτονιάς» που τρέχει η Γενική Γραμματεία Ισότητας του Υπουργείου Εργασίας είναι που φέρνει την επανάσταση αφού στηρίζει ουσιαστικά την εργαζόμενη μητέρα, κάτι που θα κάνει τη διαφορά και στην οικονομία, σύμφωνα με την Έκθεση Πισσαρίδη.
Η κυβέρνηση ανέλαβε την εξουσία με ορμή για να επιλύσει τα μεγάλα που όλοι ξέρουμε ότι ποτέ δεν θα είναι απολύτως λυμένα και η μάχη μαζί τους είναι καθημερινή. Όμως, την ίδια στιγμή, η κοινωνία έχει την ανάγκη να ακούσει αλλά και να ακουστεί.
Αφού παράγεται έργο γιατί να μην γίνει ευρύτερα γνωστό;
Η κυβέρνηση λοιπόν που δεν έχει κάνει μεγάλα λάθη για την ώρα, αντιθέτως έχει καταγράψει αξιοσημείωτες επιτυχίες, μπορεί να αλλάξει λίγο τη ρότα της στην επικοινωνία. Τα μικρά βήματα προόδου είναι για τους πολίτες μεγάλα, εφόσον αλλάζουν με τρόπο μετρήσιμο τις ζωές τους.
