Του Θόδωρου Σκυλακάκη*
Αγαπητέ κύριε Παππά, αγαπητέ κύριε Τσίπρα. Αν περιμένετε το ελατήριο που θα εκτινάξει την οικονομία και θα σας σώσει από την απόλυτη πολιτική σας καταστροφή που έρχεται ολοταχώς, θα σας είναι χρήσιμο το άρθρο που ακολουθεί. Αν μη τι άλλο γιατί οι μάταιες ελπίδες είναι η χειρότερη κατάρα των εκάστοτε κυβερνώντων. Γνωρίζω ότι το σοβαρό μέρος του άρθρου θα σας πέσει λίγο βαρύ γι'' αυτό και ξεκινώ με ένα ανέκδοτο που είχα παλαιότερα χρησιμοποιήσει1. Το χιούμορ είναι χρήσιμο άλλωστε, ιδίως όταν η πραγματική ζωή (για τους απλούς πολίτες τουλάχιστον), είναι αβίωτη χωρίς αυτό.
Το ανέκδοτο λοιπόν:
Ιδιοφυής, πασίγνωστος και αμφιλεγόμενος επιστήμονας, υψηλής αναγνωσιμότητας αναγγέλλει ότι έχει πετύχει μεγάλη ανακάλυψη και προτίθεται να την παρουσιάσει στο ευρύ κοινό, παρουσιάζοντας δημόσια το σχετικό πείραμα που την αποδεικνύει. Κλείνει μεγάλο στάδιο της πόλης, το οποίο πράγματι την ημέρα της παρουσίασης είναι γεμάτο ασφυκτικά. Στο κέντρο του σταδίου φωτίζεται με λαμπρά φώτα ένα χειρουργικό τραπέζι με εργαλεία και ένα βατραχάκι. Ο επιστήμονας με άσπρη μπλούζα προσέρχεται χειροκροτούμενος. Και το πείραμα ξεκινάει. Ο επιστήμονας λέει στο βατραχάκι. «Βάτραχε πήδα»! Πράγματι το βατραχάκι ζωηρά κάνει ένα άλμα. Ο επιστήμονας κόβει το ένα ποδαράκι και επαναλαμβάνει: «Βάτραχε πήδα»! Προς γενική έκπληξη το βατραχάκι πηδά.
Για να μην τα πολυλογώ η διαδικασία συνεχίζεται και με τα άλλα δύο ποδαράκια και το βατραχάκι, εξαιρετικής αντοχής, συνεχίζει με κάποιο τρόπο να πηδά. Στο τέταρτο όμως ποδαράκι, παρά τις παραινέσεις του επιστήμονα, στέκεται αμήχανα ακίνητο. Οπότε ο ιδιοφυής επιστήμων στρέφεται στους έκθαμβους θεατές και ανακοινώνει. «Ιδού η ανακάλυψη, αν κόψετε τα τέσσερα πόδια του βατράχου παύει να ακούει».
Τα βατραχάκια πηδούν ψηλά και φαίνεται σχεδόν σαν να έχουν ελατήριο. Το ίδιο όντως θα μπορούσε να εκτοξευτεί και η ελληνική οικονομία. Αν δεν της είχατε κόψει τα πόδια. Ας τα δούμε όμως ένα-ένα. Τι θα μπορούσε να εκτοξεύσει την ελληνική οικονομία;
Οι επενδύσεις. Η Ελλάδα έχει το χαμηλότερο ποσοστό επενδύσεων στο ΑΕΠ στην Ευρώπη κι ένα από τα χαμηλότερα στον κόσμο. Η επάνοδος απλώς στον φυσιολογικό μέσο όρο της ΕΕ (κοντά στο 20% από 11% του ΑΕΠ), σε μια τετραετία θα εκτόξευε την ανάπτυξη στο 5-6% το χρόνο. Ποιος όμως να επενδύσει στην Ελλάδα του κ. Τσίπρα; Οι Έλληνες; Μα αυτοί φορολογούνται με 29% + 15% + 10%. Ακούνε τη λέξη επένδυση και γελάνε (όσοι δεν κλαίνε). Οι ξένοι; Αυτοί βλέπουν εκτός της φορολογίας όλους τους δείκτες της Ελλάδας (διαφθορά, ανταγωνιστικότητα, οικονομική ελευθερία), να δείχνουν χώρα στα βάθη της Αφρικής. Κι ακούν από πάνω τον κ. Τσίπρα να διαφημίζει όποτε βγαίνει στο εξωτερικό ότι η χώρα έχει χρεοκοπήσει και δεν μπορεί να πληρώσει το χρέος της. Όπου φύγει, φύγει λοιπόν.
Βάτραχε πήδα!
Τι άλλο θα μπορούσε να εκτοξεύσει την ελληνική οικονομία; Ο τουρισμός. Ε και αυτόν τον φορολόγησε με λύσσα ο κ. Τσίπρας. Έτσι ο ΦΠΑ διαμονής είναι 50% μεγαλύτερος από τους ανταγωνιστές, ο ΦΠΑ για εστίαση έχει σχεδόν διπλασιαστεί, ενώ καταργήθηκε κι ο μειωμένος ΦΠΑ στα νησιά. Αποτέλεσμα φέτος μέχρι τον Ιούλιο είχαμε μειωμένες εισπράξεις και τίποτε καλύτερο δεν προοιωνίζεται για το 2017.
Βάτραχε πήδα!
Μήπως όμως θα μπορούσε η Ελλάδα να στηρίξει η αύξηση του ΑΕΠ στην πρωτογενή παραγωγή; Κι εκεί ο κ. Τσίπρας έχει προνοήσει. Στην εσωτερική αγορά, όποιος ήταν αρκετά ηλίθιος για να επενδύσει στα επεξεργασμένα τρόφιμα το 2015, είδε το επιχειρηματικό του σχέδιο να διαλύεται με την αύξηση του ΦΠΑ κατά 11 μονάδες μέσα σε ένα μόλις χρόνο. Σε ό,τι αφορά την ανταγωνιστικότητα οι αυξήσεις φόρων και εισφορών δεν αφήνουν κανένα περιθώριο να επενδύσει κανείς έστω κι ένα ευρώ. Όσο για τη βοήθεια στις δυναμικές επιχειρήσεις από πλευράς ΕΣΠΑ κ.λπ., τίποτε δεν γίνεται. Προτεραιότητα έχει η ανωφελής «εργασία» στους δήμους και στις ΔΕΚΟ (κατ' ευφημισμό «κοινωφελής») και άλλα χρήματα που ξοδεύονται χωρίς να προσφέρουν τίποτε στην ανταγωνιστικότητα και την εξωστρέφεια της οικονομίας. Η επιχειρηματικότητα μπορεί να περιμένει!
Βάτραχε πήδα!
Μήπως τελικά θα μπορούσε η Ελλάδα να ανακάμψει με μια αύξηση της ρευστότητας σε συνδυασμό με τον περιορισμό των πρωτογενών πλεονασμάτων. Η λύση αυτή, περιορισμένης αξίας, αλλά βραχυπρόθεσμα χρήσιμη, έχει κι αυτή αποκλειστεί. Η ηλιθιότητα των capital controls (που ο μόνος λόγος που έγιναν ήταν για να διευκολύνουν την τούμπα του κ. Τσίπρα, μετά τα τερατώδη ψέματα που είχε ταΐσει τον ελληνικό λαό), μείωσαν δραματικά τις καταθέσεις (και συνεπώς τη ρευστότητα) και η έλλειψη εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Τσίπρα συνεχίζει να κρατά τα χρήματα που αποσύρθηκαν εκτός ελληνικού τραπεζικού συστήματος. Ταυτόχρονα η Ελλάδα λόγω Τσίπρα δεν μετέχει ούτε στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ, ενώ κανείς δεν ρισκάρει πλέον χρήματα στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, στο οποίο -πάλι λόγω Τσίπρα- έχασαν δεκάδες δις τόσο οι Έλληνες φορολογούμενοι όσο και οι ξένοι κεφαλαιούχοι. Όσο για τα πρωτογενή πλεονάσματα οι ξένοι δεν τα αλλάζουν για έναν πολύ απλό λόγο. Γιατί δεν εμπιστεύονται τον κ. Τσίπρα.
Βάτραχε πήδα!
Επειδή όμως κ.κ. Παππά και Τσίπρα οι οικονομίες, όπως και τα βατραχάκια για να πηδήξουν χρειάζονται και πόδια. Κι επειδή τα κομμένα πόδια της ελληνικής οικονομίας οφείλονται σε σας, στις ιδεοληψίες, τις ανοησίες και στα ψέματά σας, ο βάτραχος όσο είσαστε εσείς δεν πρόκειται να πηδήξει. Ό,τι και να κάνετε. Οπότε ας προετοιμάζεστε για τις συνέπειες.
*Προέδρου της Δράσης
**Το άρθρο με τον ομώνυμο τίτλο πριν μερικά χρόνια το είχα απευθύνει, κάνοντας τεκμηριωμένη κριτική, σε μια προηγούμενη κυβέρνηση. Τελικά όμως σε σύγκριση με εσάς όλοι οι άλλοι είναι απλοί ερασιτέχνες. Εσείς είσαστε οι πραγματικοί επαγγελματίες της καταστροφής.
1 Τελικά οι κυβερνήσεις φεύγουν αλλά τα βατραχάκια μένουν…
