Του Βασίλη Κικίλια
Οι απαγωγές και οι τρομοκρατικές επιθέσεις είναι ίσως τα πιο εμφανή στοιχεία διάλυσης μιας κοινωνίας. Η Ελλάδα στο παρελθόν έζησε αμυδρά τις πρώτες, ταλαιπωρήθηκε όμως αφάνταστα από τις δεύτερες.
Η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων ξεφύσηξε με ανακούφιση όταν τα τελευταία χρόνια της μεταπολίτευσης και μέχρι το 2014 η ΕΛ.ΑΣ συνεπικουρούμενη από ηγεσίες με πολιτική βούληση ξεδόντιασε την εγχώρια τρομοκρατία.
Στις Δημοκρατίες, η ασφάλεια του Πολίτη είναι προϋπόθεση Ελευθερίας. Οι πολίτες είναι Ελεύθεροι όταν είναι και αισθάνονται ασφαλείς.
Αν ο πολίτης δεν νιώθει ασφάλεια, δεν μπορεί ούτε να εκφραστεί, ούτε να δημιουργήσει, ούτε να προκόψει, ούτε να ευημερήσει. Όποιος δεν νιώθει ασφάλεια, ζει με το φόβο. Όποιος ζει με το φόβο δεν μπορεί να είναι ελεύθερος.
Και ο φόβος ξύπνησε στην Ελλάδα, όταν με εντολή Τσίπρα η πρώτη νομοθετική πράξη των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ήταν ο «Νόμος Παρασκευοπούλου» που έφερνε χαριστικές διατάξεις σε καταδικασμένους τρομοκράτες και ποινικούς.
Ακολούθησε η καταστροφική πολιτική των «ανοικτών συνόρων» στο προσφυγικό - μεταναστευτικό που έδωσε τη δυνατότητα σε επικίνδυνα τρομοκρατικά στοιχεία, να παρεισφρήσουν ανάμεσα στους δυστυχείς πρόσφυγες και να διέλθουν από τη χώρα μας.
Το παζλ της ανομίας ολοκληρώθηκε με την πολιτική εντολή της κυβέρνησης προς την ΕΛ.ΑΣ να μην ασχολείται με τα Εξάρχεια και τους κουκουλοφόρους, ενώ είναι τουλάχιστον περίεργη η επικοινωνία πολιτικών στελεχών του Υπουργείου Δικαιοσύνης με τους έγκλειστους του Κορυδαλλού.
Περισσότερες πληροφορίες στο ΚΕΠ των αναρχικών που παράνομα εδράζει, ακόμα, στην καρδιά των Εξαρχείων, χωρίς να συγκινούνται στο ελάχιστο ο Πρωθυπουργός και οι αρμόδιοι υπουργοί.
Στην ημερήσια διάταξη είναι τα καμένα τρόλεϊ και η καταστροφή δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας από μπαχαλάκηδες που χρησιμοποιούν το άσυλο των Πανεπιστημίων ως ορμητήριο.
Φτάσαμε στο σημείο να εξαγάγουμε τρομοκρατία με τα δέματα βόμβες σε Τόμσεν και Σόιμπλε.
Αυτά είναι τα άρρωστα μυαλά των λίγων που βαφτίζουν «επανάσταση» τη βία και το μίσος τους έναντι των πολλών και της ίδιας της Χώρας.
Η παραλίγο τραγική κατάληξη του δέματος-βόμβα στα χέρια του πρώην πρωθυπουργού κ Λουκά Παπαδήμου καταδικάστηκε από όλη την κοινωνία, από κόμματα και πολιτικούς.
Το ζήτημα είναι αν ακόμα στην Ελλάδα του 2017, των θυμάτων της τρομοκρατίας και του μεγάλου φόρου αίματος που η Χώρα πλήρωσε στη μεταπολίτευση, υπάρχουν κάποιοι, που βάζουν ακόμα ιδεολογικό μανδύα πάνω σε αυτές τις κολάσιμες πράξεις.
Αν δηλαδή τελικά, κάποιοι δημιούργησαν εδώ και καιρό τους «βολικούς Εχθρούς» του Λαού, για να τους χτυπήσουν τελικά άνανδρα οι δειλοί δολοφόνοι με τα σαρανταπεντάρια και τα πακέτα βόμβες.
Αυταπατώνται πάντως, όσοι, οποίοι και να είναι, αν πιστεύουν ότι οι Έλληνες θα λυγίσουμε ή θα φοβηθούμε. Κάθε άλλο.
Η ανάγκη για μια άλλη κυβέρνηση, με άλλο Πρωθυπουργό που θα έχει την πολιτική βούληση να επαναφέρει το Νόμο και την Τάξη, είναι πιο επιτακτική από ποτέ.
Πρώτα και πάνω από όλα για να προστατευτούν η Δημοκρατία από την αναρχία, τα δικαιώματα των πολιτών από την ασυδοσία, η ελευθερία της κοινωνίας από το χάος.
Στο τέλος της ημέρας και υπό το σκοτάδι της τρομοκρατικής επίθεσης στον κ. Παπαδήμο, αναρωτιόμαστε, αν ο κ Τσίπρας νιώθει την ανάγκη να ανασκευάσει, όταν στις επίμονες και επίκαιρες ερωτήσεις του κ. Μητσοτάκη στη Βουλή για τα θέματα Ασφάλειας και Τάξης, κατηγορούσε τον αρχηγό της ΝΔ, λίγο ως πολύ, για… κινδυνολογία και αλλαγή ατζέντας από την διαπραγμάτευση.
*O κ. Βασίλης Κικίλιας είναι Εκπρόσωπος Τύπου της Νέας Δημοκρατίας και Πρώην Υπουργός Προστασίας του Πολίτη
