Είναι εντυπωσιακό πόσο εύκολη έχει γίνει η στρατολόγηση νέων παιδιών από εύπορες οικογένειες αλλά και γυναικών στις τάξεις των διαφόρων οργανώσεων βίας, δηλώνει στο Liberal.gr η καθηγήτρια Διεθνούς Ασφάλειας στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς Μαίρη Μπόση, σχολιάζοντας την μετάλλαξη της βίας στην Ελλάδα και μιλώντας για ομάδες που κάτω από την ομπρέλα της αναρχίας καλύπτουν κάθε μορφής παραβατικότητα, στέλνοντας μάλιστα το μήνυμα ότι δεν θα ενοχληθούν ιδιαίτερα αν οι πράξεις τους προκαλέσουν την απώλεια κάποιας ανθρώπινης ζωής.
Αναφορικά με την προσέλευση νέων ανθρώπων στις αυτοαποκαλούμενες ως "αναρχικές" οργανώσεις, μιλά για παιδιά με ευκατάστατους γονείς που βρίσκουν στη βία το όραμα που τους λείπει στη ζωή, για μια κοινωνία και ένα πολιτικό σύστημα που όσο περνούν τα χρόνια αδυνατούν να καλύψουν αυτό το κενό, αλλά και για ένα σταθερά αυξητικό αριθμό γυναικών οι οποίες διεκδικούν την ισότητα μέσα στη βία, δηλαδή σε λάθος βάση.
"Αυτή η νέας μορφής βία θα συνεχιστεί στην Ελλάδα", εκτιμά η κα Μπόση, προσθέτοντας ότι υπάρχουν όλες οι προοπτικές για να κλιμακωθεί το φαινόμενο, το οποίο θα μπορούσε να μετριάσει το κράτος, εφόσον αποφάσιζε να ασχοληθεί σε βάθος με το πρόβλημα και να αντιληφθεί τις ρίζες του, αντί να περιορίζεται μόνο σε κατασταλτικές μεθόδους και παραπέμπει στην εμπειρία άλλων χωρών, όπως η Γερμανία, που επενέβησαν καθοριστικά στο θέμα, ανοίγοντας μια μεγάλη, τολμήρη και επώδυνη πολλές φορές συζήτηση, με συμμετοχή ακαδημαϊκών και ανθρώπων από όλους τους πολιτικούς χώρους για τα αίτια της βίας.
Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη
Εχει εξαλειφθεί η τρομοκρατία στην Ελλάδα;
Η τρομοκρατία και οι εκφράσεις της πολιτικής βίας έχουν αλλάξει, έχουν μετεξελιχθεί μετά το τέλος του διπολισμού. Κάποτε είχαν και κάποιο είδος ιδεολογίας που εκφράζονταν πάντα υπό την υποκειμενική αντίληψη των οργανώσεων, όχι με βάση την θεωρία των ιδεολογιών.
Στην Ελλάδα ζούμε την μετεξέλιξη της βίας, την δημιουργία πάρα πολλών οργανώσεων με πάρα πολλά ονόματα, οι οποίες αυτοαποκαλούνται αναρχικές, καθώς επιθυμούν να εντάσσονται στην ιδεολογική σχολή της αναρχίας. Στην Ελλάδα υπάρχουν ελάχιστα άτομα που γνωρίζουν την αναρχική ιδεολογία, που έχουν δηλαδή μπει στον κόπο να διαβάσουν τις σχολές σκέψης, αλλά συντριπτικά πολλά άτομα που χρησιμοποιούν την λέξη και αυτοταυτίζονται με την αναρχία, χωρίς να την γνωρίζουν.ΒΒ
Αποτελεί ως εκ τούτου η αναρχία μια “ομπρέλα” για κάθε λογής παραβατικότητα. Επίσης στη Ελλάδα τα διεθνή ρεύματα των αλλαγών στην βία, έρχονται με καθυστέρηση. Νέες ιδέες και ρεύματα από οργανώσεις, όπως οικολογικού και περιβαλλοντικού που δημιουργούνται στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, έρχονται, αλλά επειδή δεν έρχονται αυτούσιες, είναι και αυτές σε λάθος βάση. Είναι βία για την βία.
Πως το εξηγείτε ; Πλέον γινόμαστε μάρτυρες επεισοδίων εκτός των Εξαρχείων και του προπυργίου τους, βλέπουμε “εξαγωγή” της βίας στα προάστια, αλλά και τυφλά χτυπήματα…
Εγώ που παρακολουθώ την βία τόσα χρόνια, θα έκανα και μια άλλη διαπίστωση : Την ευκολία στρατολόγησης από τους “ηγέτες” οργανώσεων και ομάδων, παιδιών από μεσαίες και ανώτερες κοινωνικές τάξεις, μετανάστες δεύτερης γενιάς, άτομα με παραβατική συμπεριφορά, ακόμη και από το οργανωμένο έγκλημα.
Το πρόβλημα που βλέπω εγώ είναι πανελλαδικό, δεν είναι μόνο τα Εξάρχεια. Εάν για παράδειγμα τους στερηθούν τα Εξάρχεια, λόγω αυξημένης κρατικής παραβατικότητας, τότε τα άτομα αυτά θα δράσουν εκεί που θεωρούν ότι οι στόχοι είναι εύκολοι, προσβάσιμοι. Οι εμπρησμοί αυτοκινήτων και άλλων περιουσιών ανύποπτων πολιτών, όπως οι χθεσινοί, έχουν ως σκοπό τα άτομα αυτά να δώσουν την παρουσία τους μέσω της καταστροφής. Οι περισσότερες δράσεις αυτού του τύπου αποτελούν πράξεις βίας χαμηλής έντασης. Αυτά δεν είναι τρομοκρατία, δεν είναι απειλή κατά ανθρώπινης ζωής.
Ταυτόχρονα όμως πολλές εκ αυτών των οργανώσεων, που σημειωτέον αλλάζουν πολύ συχνά ονόματα, έχουν δημοσίως πάρει θέση στα κείμενά τους ότι δεν θα ενοχληθούν αν χαθεί κάποια ανθρώπινη ζωή. Πρόκειται για μια καινούργια τάση ως προς την μετεξέλιξη της βίας στην Ελλάδα.
Το ερώτημα είναι θα δούμε κάποια στιγμή αυτό το κεφάλαιο να κλείνει ή μήπως η τάση που περιγράφετε θα κλιμακωθεί ;ΒΒ
H νέα αυτή βία δεν υπάρχει περίπτωση να σταματήσει. Αυτή η βία θα συνεχιστεί στην Ελλάδα. Γιατί δεν βλέπω το κράτος να έχει την διάθεση πλήρους αντίληψης του προβλήματος, παρά μόνο κατασταλτικές μέθοδοι και αλληλοκατηγορίες πολιτικών κομμάτων. Μα η καταστολή δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να ανακυκλώνει την βία. Επειδή θα αναρωτιέστε τι εννοώ, παλαιότερα στην Ελλάδα, τα πολιτικά κόμματα είχαν την ικανότητα να απορροφά τους κραδασμούς της κοινωνικής έντασης. Τώρα πια δεν την έχουν. Αυτή η ανικανότητα απορρόφησης των κραδασμών δημιουργεί κενά. Και επειδή στην ζωή δεν υπάρχουν κενά, αυτά γεμίζουν από αυτού του τύπου τις εκφράσεις βίας.
Και δεν εννοώ μόνο ότι παλαιότερα το ελληνικό κράτος είχε μεγαλύτερη οικονομική άνεση απ’ ότι σήμερα. Αναφέρομαι στην ικανότητα μιας πολιτείας που δεν επιτρέπει στον νέο άνθρωπο να προσφύγει στην χρήση βίας, παρά του δίνει τέτοια οράματα ώστε να μπορεί να εξελιχθεί στην κοινωνία.
Τέτοιους νέους ανθρώπους που δεν έχουν κανένα όραμα για το αύριο, όπως και πάρα πολλές γυναίκες, πολύ περισσότερες απ’ ότι στο παρελθόν, στρατολογούν κατά κόρο οι οργανώσεις βίας και οι παλαιότεροι ηγέτες του χώρου. Είναι εντυπωσιακό πόσο εύκολη έχει γίνει η στρατολόγηση καθώς και πόσο έχει αυξηθεί στις τάξεις των οργανώσεων αυτών, ο αριθμός των γυναικών οι οποίες διεκδικούν την ισότητα μέσα στη βία, δηλαδή σε λάθος βάση.
Διαβάζουμε και ακούμε για πλουσιόπαιδα που συμμετέχουν σε οργανώσεις βίας. Τι έκταση έχει το φαινόμενο ;
Η συμμετοχή αυτών των νέων παιδιών από μεσαία και ανώτερα κοινωνικά στρωμάτων είναι μια τάση των τελευταίων ετών. Τα παιδιά αυτά έχουν άνεση ως προς τα υλικά αγαθά, δηλαδή διαθέτουν ικανά προϊόντα επιβίωσης, όμως δεν έχουν ικανά προϊόντα σκέψης. Τους λείπει το όραμα για αύριο και αυτό το κενό έρχεται να τους το καλύψει η βία. Βλέπετε ο νέος άνθρωπος έχει εκ των πραγμάτων την ανάγκη να δρα, να κινείται, να προοδεύει. Σε αυτό συμβάλει είτε η μικροκοινωνία όπου ζει, είτε η κοινωνία ως σύνολο. Εδώ όμως υπάρχει ένα κενό. Το κενό αυτό αντί να κλείνει με τα χρόνια, αυξάνεται και αυτό εκμεταλλεύονται οι οργανώσεις βίας.
Το φαινόμενο δεν εξελίσσεται καλά, θα συνεχιστεί όπως σας είπα και έχει όλες τις προοπτικές για να κλιμακωθεί. Εκείνο που θα μπορούσε να κάνει το κράτος, θα ήταν να το μετριάσει. Κάτι τέτοιο όμως θα απαιτούσε από αυτό να καταλάβει σε βάθος το πρόβλημα, ποιες είναι οι ρίζες του, τι ακριβώς πυροδοτεί την βία. Αντί για αυτό, στην Ελλάδα παρατηρώ μόνο κατασταλτικές μεθόδους. Οχι πραγματική διάθεση αντίληψης του προβλήματος.ΒΒ
Εχω δεί άλλα κράτη, όπως η Γερμανία που επενέβησαν καθοριστικά στην επίλυση του προβλήματος, ανοίγοντας μια μεγάλη και επώδυνη πολλές φορές συζήτηση, με συμμετοχή ακαδημαϊκών και ανθρώπων από όλους τους πολιτικούς χώρους για τα αίτια της βίας. Είναι αδιανόητο που τα κόμματα του δικού μας πολιτικού συστήματος δεν μπορούν να έχουν μία ενωμένη και καθαρή φωνή εναντίον του φαινομένου.ΒΒ
