Της Μαρίας Dawkinson
Οι κατασκηνώσεις της εθνικής τράπεζας να γίνουν hot spot ζήτησε ο υπουργός, επικαλούμενος τα φιλάνθρωπα αισθήματα του ελληνικού λαού. Έπονται και όλες οι άλλες. Και τα πάρκα και οι παιδικές χαρές. Πάρτε τα όλα, για ανθρωπιστικούς λόγους, εφόσον δεν είχατε προβλέψει όλον αυτό τον καιρό για εναλλακτικές.
Δηλαδή, αυτήν τη στιγμή που καταποντίζεται το ασφαλιστικό και οι συντάξεις των χαμηλοσυνταξιούχων και των μελλοντικών συνταξιούχων, ελέω εκείνων που παίρνουν διπλές και τριπλές συντάξεις, καθώς και των επωφελούμενων των ΔΕΚΟ, τα πάρκα και οι κατασκηνώσεις οφείλουν να παραδοθούν για το καλό της εισαγόμενης ανθρωπιστικής κρίσης (γιατί έχουμε και την εγχώρια, να μην ξεχνιόμαστε).
Λιανά: η χώρα θυσιάζει την τρίτη ηλικία και παραδίδει τα αυτονόητα δικαιώματα των παιδιών της. Ας κλειστούν σπίτι τους. Σπίτια έχουν ακόμα. Λένε σοφά ότι η χώρα που δε φροντίζει τους ηλικιωμένους και τα παιδιά της είναι καταδικασμένη. Ακόμα κι όταν θέλει να αναδείξει το ανθρωπιστικό πρόσωπο της Ευρώπης και να επικαλεστεί μεγαλείο ψυχής.
Ο Σλοβένος πρωθυπουργός δήλωσε σήμερα ότι «θα υπάρχει μόνο ένα hot spot: Η Ελλάδα. Θα θυσιαστεί για να σώσει την Ευρώπη». Εκτός από casus belli, είναι ξεκάθαρο το μήνυμα. Πριν βιαστείς να τον αποκαλέσεις ναζί (που μπορεί και να είναι), σκέψου: Το αυτονόητο λέει. Εφόσον δεν έκανες τίποτα για να διαχωρίσεις τους πρόσφυγες από τους μετανάστες και έχεις αποφασίσει ότι είναι όλοι ένα, δικό σου το μαχαίρι, δικό σου και το καρπούζι, γιατί όλη η Αφρική και η Ασία θέλει να μεταναστεύσει στην Ευρώπη. Διαχειρίσου το λοιπόν, κατά μόνας. Με 3.000 ανθρώπους που έρχονται κάθε μέρα, πρόσφυγες και μη. Και οι πρόσφυγες δικαιούνται ανθρωπιστικής βοήθειας και ανθρωπιστικής μεταχείρισης, εννοείται! Οι υπόλοιποι όμως...; Το Ντουμπάι, φερ'' ειπείν, γιατί δεν είναι επίσημα στην εικόνα ως παραλήπτης κατατρεγμένων;
Φυσικά, τα θαλάσσια σύνορα και δεν είναι διαχειρίσιμα όπως τα ηπειρωτικά, αλλά αν ήσουν συνεργάσιμος μέσα στα ευρωπαϊκά πλαίσια, είχες προβλέψει έγκαιρα για ανθρώπινες υποδομές και κατέγραφες σωστά τους πρόσφυγες, αντί να απειλείς ότι θα γεμίσεις την Ευρώπη με τζιχαντιστές, μπορεί και να τύγχανες άλλης αντιμετώπισης. Ίσως είχες περισσότερη αλληλεγγύη και κατανόηση από τους εταίρους, αντί να σου δίδεται –για πρώτη φορά στα ευρωπαϊκά χρονικά– ανθρωπιστική βοήθεια με το σταγονόμετρο και να αποδίδεται απευθείας στις διεθνείς ΜΚΟ και τους πρόσφυγες, προκειμένου να τη διαχειριστεί το κράτος. Ακριβώς δηλαδή όπως γίνεται στις χώρες της Αφρικής που μαστίζονται από τη διαφθορά.
Κάποιοι αποφάσισαν για τις τύχες μας. Θα το λουστούμε με όλες τις συνέπειες λοιπόν. Γιατί το φιλότιμο, κατά το οποίο καταστρέφεις αδυσώπητα τους ανθρώπους σου και τις συνθήκες διαβίωσής τους, ενώ καίγεσαι για να σώσεις όλους τους άλλους δυστυχείς (που είναι αδιαμφισβήτητα, και υπάρχουν δισεκατομμύρια στον αδίστακτο τούτο κόσμο), κάπως αλλιώς λέγεται. Αυτοκαταστροφή ίσως;
