Του Ανδρέα Ζαμπούκα
O Gazmend Kapllani γεννήθηκε το 1967 στην πόλη Λούσνια της Αλβανίας. Τον Ιανουάριο του 1991 πέρασε στην Ελλάδα, όπως δεκάδες χιλιάδες Αλβανοί. Δούλεψε ως οικοδόμος, λαντζιέρης, περιπτεράς για να ζήσει. Ταυτόχρονα, φοίτησε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και έγινε διδάκτορας Ιστορίας και Πολιτικής Επιστήμης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Από το 2001 είναι τακτικός αρθρογράφος στα «Νέα», όπου διατηρεί εβδομαδιαία στήλη. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί μέχρι τώρα, στα αγγλικά, τα πολωνικά, τα δανέζικα και τα γαλλικά. Δουλεύει πολύ και ταξιδεύει συχνά. Τον τελευταίο καιρό ζει στη Βοστόνη, έπειτα από υποτροφία που του απονεμήθηκε από το Radcliffe Institute for Advances Study του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ. Παρόλα αυτά, ο Gazmend Kapllani δεν έχει ακόμα την ελληνική υπηκοότητα!
Μετά από τα «γεγονότα της σημαίας» και την υποδοχή του Αφγανού μαθητή στο Μέγαρο Μαξίμου, ο Gazmend θυμήθηκε τη δική του απατηλή συνάντηση με τον «αριστερό» και «υπερασπιστή» μεταναστών Αλέξη, όταν του ζήτησε να μπει στο ψηφοδέλτιο για την διεκδίκηση του Δήμου της Αθήνας το 2006. Είχε αισθανθεί τότε, την ίδια έκπληξη για το ότι ο Αλβανός συγγραφέας δεν είχε πάρει την ιθαγένεια, με την περίπτωση του Αφγανού που λίγες μέρες πριν, δεν πήρε τη σημαία. Μόνο που ο Gazmend ούτε και σήμερα, που ο «προστάτης των αδυνάμων» Αλέξης έγινε πρωθυπουργός, δεν είναι Ελληνας πολίτης. Μόνο που ούτε ο Αμίρ πρόκειται να γίνει ποτέ. Εκτός και αν κερδίσει βραβείο σε τηλεοπτικό show, παίξει ποδόσφαιρο, μπάσκετ ή πάρει μεταγραφή στο ΝΒΑ. Με λίγα λόγια, αν εξασφαλίσει για την εξουσία, την μέγιστη και διαρκή προβολή στην «πελατεία» της…
Το κείμενο που ακολουθεί είναι αναδημοσίευση από την προσωπική σελίδα του Gazmend Kapllani στο facebook.
«Aγαπητέ Αλέξη, είδα πως υποδέχτηκες τον Αμίρ και του έδωσες την Ελληνική σημαία. Συγχαρητήρια.
Βλέποντας τις εικόνες θυμήθηκα ένα προσωπικό συμβάν που αφορά εμάς τους δυο. Τότε που θα κατέβαινες για Δήμαρχος της Αθήνας και με κάλεσες να συναντηθούμε στον Ιανό. «Θέλω να είσαι στον δικό μου συνδυασμό» μου είπες. Ξέρεις, εγώ τότε ήμουν κάτι σαν τον εκπολιτισμένο βάρβαρο μετανάστη που έγραφε άρθρα σε μεγάλες εφημερίδες (ο μόνος μετανάστης, από τότε, δεν υπάρχει άλλος – για να καταλάβεις και το βάθος του προβλήματος). Και εσύ νομίζω έχεις αυτό το μεγάλο ταλέντο που έχουν και τα μέλη του «Πολίτμπιρο», γιατί ξέρεις τι πουλάει πολιτικά. Σου είπα τότε ότι δεν θέλω να ανακατεύομαι με την πολιτική γιατί είμαι δημοσιογράφος αλλά και να το ήθελα δεν μπορώ γιατί δεν έχω την ελληνική υπηκοότητα. Εσύ έδειξες συγκλονισμένος, πολύ αγανακτισμένος.
«Απαράδεκτο αυτό που συμβαίνει» είπες.
Καλό θέμα για αντιπολίτευση, σκέφτηκες τότε.
Μετά έγινες εσύ πρωθυπουργός και οι όμοιοί σου. Εγώ ακόμα δεν έχω ελληνική υπηκοότητα. Δέκα χρόνια η αίτηση. Όπου και αν πάω για παρουσιάσεις βιβλίων στην Ευρώπη και στην Αμερική οι άνθρωποι μένουν άναυδοι όταν τους το λέω. Μα δεν ντρέπονται; με ρωτούν. Όχι δεν ντρέπονται, τους απαντάω.
Έχουν καταπατήσει οι αρχές κάθε έννοια και προθεσμία του νόμου. Έχουν διαπράξει κανονική ληστεία - κλέβοντάς με 1500 ευρώ ως παράβολο (για να μην μιλάμε για 25 χρόνια δουλειάς και ζωής σε μια χώρα, λεηλατημένα με το έτσι θέλω) και δείχνοντας με την απόλυτη εχθρότητα και περιφρόνησή τους. Από την άλλη έχουν ορκιστεί και οι δικοί σου ότι θα με τσακίσουν γιατί δεν είμαι δικός σας και μιλάω ελεύθερα και δεν κάθομαι φρόνιμα (πως τολμά ένας βάρβαρος μετανάστης να μιλάει ελληνικά άφοβα, να διεκδικεί άφοβα αυτά που δικαιούται και να μην κάθεται φρόνιμα; Θα σου δείξουμε εμείς, κωλοαλβανέ, κωλοξένε, για να πάρουν το μήνυμα και οι άλλοι!)
Και εσύ βέβαια είμαι σίγουρος ούτε που θα θυμάσαι εκείνη την συνάντηση όπου αγανάκτησες επειδή δεν είχα ελληνική υπηκοότητα. Επειδή απλά κορόιδευες. Εγώ νιώθω όμως τώρα το μεγάλο κορόιδο που αντί να είχα φύγει από τότε από την χώρα που εσύ κυβερνάς σήμερα, έπαιρνα στα σοβαρά ανθρώπους σαν και σένα. Μεγαλωμένος σε δικτατορία ο ίδιος, σκεφτόμουν με αφέλεια ότι δεν μπορεί, άνθρωποι που μεγάλωσαν σε ομαλές συνθήκες, με ευημερία και ελευθερία, δεν μπορεί να είναι απατεώνες, θα εννοούν αυτά που λένε.
Αυτό είναι το κράτος που έχετε φτιάξει Αλέξη. Με τέτοιο ύφος και τέτοιο ήθος. Εκτός από σένα έχω συναντήσει έναν Πρόεδρο Δημοκρατίας και δυο αρχηγούς κομμάτων που έχουν αγανακτήσει ακριβώς σαν και σένα για το γεγονός που ένας άνθρωπος σαν και μένα δεν έχει την υπηκοότητα. Κορόιδευαν προφανώς και εκείνοι. Και αυτό το κράτος, λυπάμαι που θα το πω, θα παράγει συνέχεια, όλο και περισσότερο, εθνικισμό και ρατσισμό. Γιατί παράγει σάπιους θεσμούς που ποδοπατούν οι ίδιοι πρώτα δημοκρατικά δικαιώματα και υποχρεώσεις, που κάνουν και τους ντόπιους ακόμα να νιώθουν ξένοι στην δική τους χώρα. Πως μπορούν πολίτες που δεν έχουν κανένα σεβασμό για την δική τους χώρα, καμία εμπιστοσύνη στους δικούς τους θεσμούς, να σέβονται τους άλλους; Ο ρατσισμός και ο εθνικισμός είναι δίδυμα "αδέρφια" του ναρκισσιστικού μηδενισμού.
Στην ουσία άνθρωποι σαν και σένα, Αλέξη, δεν πιστεύουν σε τίποτα. Μπορούν να κοροιδεύουν τους πάντες αρκεί να βγει κάτι που θα εξυπηρετεί εκείνη την στιγμή τα σχέδιά τους για εξουσία. Το ίδιο έκανε και ο Σαμαράς με τον Γιάννη. Το ίδιο θα κάνει και ο Κυριάκος όταν έρθει στην εξουσία με κάποιον άλλον άμοιρο. Αλλά το καρναβάλι θα συνεχίζεται, το πελατειακό κράτος θα συνεχίζεται και μαζί με αυτό το κορόιδεμα και το τσάκισμα των κορόιδων, ειδικά των πιο αδύναμων, ειδικά των πιο τίμιων, όσων δεν κάθονται φρόνιμα κ δεν συμβιβάζονται με την σαπίλα, και εκείνων που έχουν την αφέλεια, σαν και μένα, να σας πάρουν στα σοβαρά.
Θα σου γράψω και άλλα μάλλον τις επόμενες μέρες. Τώρα όμως πρέπει να πάω να κάνω γυμναστική, κολύμπι και τρέξιμο. Είναι η ασπίδα μου ενάντια στην κατάθλιψη όλα αυτά τα χρόνια, εδώ στη νέα χώρα που με εξανάγκασαν να(ξανα)μεταναστεύσω εσύ και οι όμοιοί σου.
(υγ. ελπίζω, σοβαρά αυτή την φορά, αυτό να είναι το τελευταίο μου σημείωμα στα ελληνικά - όσον αφορά τουλάχιστον τα πολιτικά - για πολύ καιρό. Σχολιάστε, διαφωνήσετε και κοινοποιήστε ελεύθερα).»
