Του Δημήτρη Χριστοδουλάκη
Ο καλύτερος τρόπος για να μπορέσει κάποιος να καταλάβει τον βαθμό αποτελεσματικότητας της εκάστοτε κυβέρνησης αλλά και το επίπεδο ικανοτήτων των εκπροσώπων μας στο κοινοβούλιο, είναι να παρακολουθεί αποσπάσματα από επίκαιρες ερωτήσεις και επερωτήσεις καθώς και τις αντίστοιχες απαντήσεις, για διάφορα θέματα. Εάν θέλεις να κρίνεις τον χαρακτήρα ενός υπουργού, δες τον τρόπο που αντιμετωπίζει τους συναδέλφους του και θα καταλάβεις πολλά.
Παρακολουθώντας λοιπόν, αρκετές τέτοιες ερωτήσεις και επερωτήσεις, κατέληξα στο συμπέρασμα πως οι κυβερνήτες μας, επιδεικνύουν μία τρομερή υπεροψία απέναντι στους συναδέλφους τους. Μην νομίζετε πως μόνο ο Πολάκης απαξιώνει, περιφρονεί και αποστρέφεται τους αντιπολιτευόμενους συναδέλφους του. Ο Πολάκης τουλάχιστον είναι φανερά αγενής και η αγένεια είναι προτιμότερο να προσφέρεται γυμνή παρά κεκαλυμμένη με μανδύα ευπρέπειας.
Μία τέτοια χαρακτηριστική περίπτωση αγενούς ευγένειας, παρουσιάζει και η Υπουργός Διοικητικής Ανασυγκρότησης, κυρία Όλγα Γεροβασίλη. Στις αρχές του περασμένου Δεκέμβρη, ο Τομεάρχης Διοικητικής Ανασυγκρότησης της Νέας Δημοκρατίας, κ. Γιώργος Γεωργαντάς, κατέθεσε ερώτηση προς την κυρία Υπουργό, με θέμα «Αποτελέσματα διαδικασίας αξιολόγησης Δημοσίων Υπαλλήλων». Επειδή δεν έλαβε ουσιαστική απάντηση, επανήλθε με επερώτηση στις 25 Ιανουαρίου, όπου ζήτησε από την Υπουργό να του απαντήσει σε τρία απλά ερωτήματα:
1. Με ποιά μέθοδο αξιολογήθηκαν οι δημόσιοι υπάλληλοι
2. Πόσοι αξιολογήθηκαν και
3. Πόσοι βαθμολογήθηκαν με βαθμό κάτω από την βάση
Η απάντηση της υπουργού, ήταν αφοπλιστική. Του είπε πως η αξιολόγηση ολοκληρώθηκε ικανοποιητικά και δεν θα θριαμβολογήσουμε.
Αυτό το «δεν θα θριαμβολογήσουμε», το λένε συστηματικά εδώ και ένα περίπου μήνα όλοι οι βουλευτές των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, όποτε βρίσκονται σε δύσκολη θέση. Εμείς νομίζουμε πως στις συμμαζώξεις των κοινοβουλευτικών ομάδων, τους κάνουν ψυχολογικό μασάζ για να πειστούν να ψηφίσουν τα απάνθρωπα μέτρα. Ενώ εκείνοι πρέπει να λαμβάνουν ταχύρρυθμα μαθήματα αντιμετώπισης των ενοχλητικών ερωτήσεων, που ακολουθούν την βέβαιη ψήφιση, από μέρους τους, των μέτρων. Στο πλαίσιο αυτών των εντατικών φροντιστηρίων ετοιμολογίας, πρέπει να τους πέταξαν και το ομολογουμένως επιτυχημένο σλόγκαν «δεν θριαμβολογούμε».
Όταν λοιπόν, επανέλαβε στην δευτερολογία του ο κύριος Γεωργαντάς την ίδια ερώτηση, πληροφορήθηκε διά στόματος υπουργού, πως «ποτέ δεν υπήρξε σύστημα συλλογής στοιχείων αξιολόγησης».
Αυτή η πληροφορία, είναι αν μη τι άλλο, εξοργιστική.
Από τον περασμένο Αύγουστο, που ανακοινώθηκε το πρόγραμμα «Εθνική Στρατηγική για τη Διοικητική Μεταρρύθμιση 2017-2019», όπου ο πρωθυπουργός έκανε λόγο για ένα Δημόσιο με 3 «Α»: ανεξάρτητο, αξιοκρατικό και αποτελεσματικό, έως και σήμερα, μας έχουν πάρει τα αυτιά, με αυτή τη καραμέλα της αξιολόγησης στο Δημόσιο.
Και τώρα έρχεται η αρμόδια υπουργός, για να επιβεβαιώσει στη Βουλή, πως ο σχεδιασμός, δεν προέβλεπε σύστημα συλλογής στοιχείων αξιολόγησης.
Μα, εάν δεν υπάρχει σύστημα βάση του οποίου θα συλλεχθούν τα στοιχεία της αξιολόγησης και στη συνέχεια θα αναλυθούν, για να προκύψουν τα απαραίτητα συμπεράσματα, τότε γιατί μπήκανε σε όλο αυτόν τον κόπο; Έτσι για πλάκα; Για τα μάτια του κόσμου; Για να περάσει η ώρα; Για να ''χουμε να λέμε;
Η απάντηση είναι δυστυχώς προφανής.
Η ολοκλήρωση της αξιολόγησης των δημοσίων υπαλλήλων, αποτελούσε ένα από τα εννέα προαπαιτούμενα, για να κλείσει η τρίτη αξιολόγηση στο Δημόσιο.
Τόσος εμπαιγμός, τόση κοροϊδία, τόσες ψεύτικες υποσχέσεις, για να ξεμπερδέψουν όσο πιο ανώδυνα γίνεται με τη τρίτη αξιολόγηση και να εισρεύσει στα ταμεία του κράτους το ζεστό χρήμα των «ανάλγητων» δανειστών μας.
Το χειρότερο, είναι πως σύμφωνα με τον κύριο Γεωργαντά, κανείς από τους εκατοντάδες χιλιάδες δημοσίων υπαλλήλων, δεν πρέπει να έχει αξιολογηθεί με βαθμό κάτω της βάσης. Είναι όλοι άριστοι!
Δόξα τω Θεώ, δεν πρέπει να ανησυχούμε πια. Έχουμε και με τη βούλα, τους καλύτερους δημοσίους υπαλλήλους της υδρογείου. Βέβαια, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, ανέκαθεν είχαμε τους τελειότερους δημοσίους υπαλλήλους του γαλαξία. Υπήρχε και στο παρελθόν ένα σύστημα δεκαβάθμιας αξιολόγησης που εφαρμόζονταν έως τα τέλη του 2013. Το 90% των υπαλλήλων έπαιρνε από 8 έως και 9. Δηλαδή και τότε κρίνονταν από τους συναδέρφους τους, ως άριστοι. Ενώ το 10 δίνονταν σπάνια, καθότι ο νόμος απαιτούσε αιτιολογική έκθεση του τμηματάρχη για τον συνάδελφο που λάμβανε 10 και σπάνια ένας προϊστάμενος έμπαινε στον κόπο να ξοδέψει χρόνο για να αιτιολογήσει το δεκάρι.
Με λίγα λόγια, βρίσκουν και τα κάνουν…
Τελικά, θα πρέπει να έχουν ρίξει πολύ γέλιο, στο κυβερνητικό στρατόπεδο και γενικότερα στα συνδικάτα του δημοσίου, βλέποντας τους ανθρώπους του ιδιωτικού τομέα να περιμένουν με ανυπομονησία τα αποτελέσματα αυτής της αξιολόγησης στο δημόσιο.
