Του Θανάση Χειμωνά
Η είδηση για την οποία θα σας μιλήσω πέρασε τυχαία από μπροστά μου στο Facebook πριν λίγες μέρες. Βρισκόμουν εκτός σπιτιού, από το κινητό δεν μπορούσα να ανοίξω το λινκ, οπότε αποφάσισα να το κοιτάξω πιο αναλυτικά αργότερα.
Όταν βέβαια αποφάσισα να το κάνω η είδηση αυτή δεν βρισκόταν σχεδόν πουθενά. Έπρεπε να ψάχνω για ώρες στο Google μέχρι τελικά να κατορθώσω να ανακαλύψω το αυθεντικό δημοσίευμα (της Εφημερίδας των Συντακτών) το οποίο είχε ελάχιστα αναπαραχθεί. Άλλες φορές βέβαια θα έπαιζε παντού με κατάρες κατά των «Σαμαροβενιζέλων» , του ΓΑΠ και της Ε.Ε. για τις, δήθεν, ευθύνες τους.
Τέλος πάντως, ας περάσουμε στο «ψητό».
Εδώ λοιπόν και αρκετούς μήνες (συγκεκριμένα από τον περασμένο Αύγουστο) η περιοχή του Ασπρόπυργου έχει γίνει θέατρο δεκάδων ρατσιστικών επιθέσεων. Συγκεκριμένα υπάρχουν πάνω από 40 (!) καταγγελίες, όλες επώνυμες (στο άρθρο δημοσιεύονται και φωτογραφίες) για ξυλοδαρμούς -κυρίως- Πακιστανών εργατών από συμμορίες οπλισμένες με λοστούς, σιδερογροθιές και άλλα όπλα ευγενούς άμιλλας.
Λογικά, τα κρούσματα θα είναι πολύ περισσότερα καθώς όλοι γνωρίζουμε πως δεν είναι εύκολο για κάποιον αλλοδαπό να καταγγείλει τέτοιου είδους περιστατικά στα αστυνομικά τμήματα της Ελλάδας του 21ου αιώνα. Αξίζει να σημειωθεί δε, πως σε κάποιες περιπτώσεις το ξύλο συνοδεύεται και με «αφαίρεση» του πορτοφολιού ή του κινητού του αλλοδαπού θύματος. Βλέπετε, η «Οργάνωση» έχει και οικονομικές ανάγκες…
Τέτοια φαινόμενα ήταν συχνά στις εποχές προ κρίσης. Τότε που ουσιαστικά «ανδρώθηκε» (υπό την ανοχή φυσικά του κράτους) η Χρυσή Αυγή. Από το 2010 και μετά, όταν η άκρατη αντιμνημονιακή ρητορική έφερε το «κόμμα» του Νίκου Μιχαλολιάκου με τα τσαρούχια εντός βουλής φτάσαμε και σε δολοφονίες. Μία από αυτές, εκείνη του Παύλου Φύσσα, το φθινόπωρο του 2013 έμελε να σημάνει το (προσωρινό δυστυχώς…) τέλος της ασυδοσίας της Οργάνωσης με την άμεση επέμβαση της δικαιοσύνης και τις μαζικές συλλήψεις που ακολούθησαν.
Σήμερα, με «Αριστερή» κυβέρνηση, ξαναβλέπουμε την ταινία από την αρχή της. Τότε το σκηνικό ήταν ο Άγιος Παντελεήμονας. Τώρα ο Ασπρόπυργος. Ένα ρατσιστικό, ναζιστικό, αιματοβαμμένο σίκουελ μιας ταινίας σπλάτερ. Και όλοι γνωρίζουμε πως τα σίκουελ τέτοιας μορφής είναι πάντα πολύ χειρότερης ποιότητας και εξαιρετικά πιο βίαια.
