Στη συνέντευξη που έδωσε ο Γιάννης Μανιάτης στον Γιώργο Φιντικάκη πριν από λίγες ημέρες, εδώ στο Liberal, προβλέπει πως εάν δεν υπάρξει κοινή ευρωπαϊκή δράση στο θέμα της Ενεργειακής Κρίσης, θα ζήσουμε νέα κύματα λαϊκισμού, τύπου «Κίτρινων Γιλέκων». Ο Γιάννης Μανιάτης δεν είναι ο πρώτος που το επισημαίνει, κι άλλες ευρωπαϊκές φωνές έχουν εντοπίσει το κίνδυνο, απλώς είναι ο πρώτος στην Ελλάδα που το διατυπώνει τόσο γλαφυρά.
Τα ίδια λένε και οι αξιωματούχοι της ΕΕ. Μόνο που από τα δικά τους στόματα τα λόγια αυτά ακούγονται ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Γιατί για άλλη μια φορά, διαπιστώνουν απλώς ένα πρόβλημα που θα μπορούσαν να είχαν αποφύγει και ακόμα και τώρα διστάζουν να προχωρήσουν σε δράση μόνο αρκούνται να προλέγουν τα δεινά.
Εμείς πάλι, περισσότερο ως πραγματιστές παρά ως φύσει αισιόδοξοι, θα βλέπουμε σταθερά κάθε κρίση, ακόμα και την πιο μεγάλη και την πιο επικίνδυνη ως μια επικοινωνιακή ευκαιρία. Και εξηγούμαστε.
Η ενεργειακή κρίση έχει ξεσπάσει την ώρα που η Ευρώπη έχει βρεθεί στο επίκεντρο της Κλιματικής Κρίσης, με πρωτοφανείς σε διάρκεια και συχνότητα καύσωνες και με μεγάλες πυρκαγιές ακόμα και στα κεντρικά της ηπείρου. Επιστρέφουμε, έντρομοι, στον άνθρακα όταν ο λόγος που αποφασίσαμε να τον καταργήσουμε αποδεικνύεται υπαρκτός. Ανάψαμε ξανά τα φουγάρα όταν η θερμοκρασία ανεβαίνει και σκεφτόμαστε εάν θα ανάψουμε τον κλιματισμό.
Τώρα λοιπόν είναι η ώρα να επιταχύνουμε τους ρυθμούς της ενεργειακής μετάβασης αλλά όχι με την επιθετική ρητορική που είχε υιοθετήσει η ΕΕ. Η Πράσινη Μετάβαση δεν είναι δυνατόν να υποστηρίζεται ως δόγμα, ως ορθοδοξία.
Η ΕΕ μέχρι σήμερα έχει αποδειχθεί εξαιρετικά αποτελεσματική στο να απορροφά κοινωνικές κρίσεις ξοδεύοντας πολλά λεφτά. Αυτό πλέον δεν αρκεί γιατί ο εχθρός της, τους οικονομικούς της πόρους είναι που αποζητά, γι' αυτό και τους εκβιάζει παράγοντας όλο και περισσότερη παράνοια περιμένοντας τις Βρυξέλλες να λειτουργήσουν κατευναστικά, ταΐζοντας με κονδύλια το τέρας του λαϊκισμού.
Ας σταματήσουν τα κηρύγματα Ορθοδοξίας και οι διαπιστώσεις εν είδει αυτοεκπληρούμενων προφητειών. Ήρθε η στιγμή η ΕΕ να παράξει πολιτικό λόγο, να υπερασπιστεί τα σχέδιά της για το μέλλον με πολιτικούς όρους, εξηγώντας το όφελος και εξαντλώντας κάθε περιθώριο πειθούς.
Ήρθε η ώρα οι μεσαιωνικού τύπου Σταυροφορίες να αντικατασταθούν από την πολιτική.
