Του Σάκη Μουμτζή
Ο Ε. Τσακαλώτος δήλωσε, νομίζοντας πως χαριτολογεί, ότι οι εταίροι μας «συνεχώς μετακινούν το γκολπόστ, ώστε να μην μπορεί να σκοράρει η Ελληνική κυβέρνηση».
Για να σκοράρει η Ελληνική κυβέρνηση πρέπει, πρωτίστως, να γνωρίζει τι είναι το ποδόσφαιρο. Ποιος είναι ο σκοπός του; Παίζεται με τα πόδια, με τα χέρια, με κάτι άλλο; Στην στεριά; Στην θάλασσα; Τα στοιχειώδη δηλαδή. Στην συνέχεια θα πρέπει να μάθει τους κανόνες του παιχνιδιού. Αυτοί οι περίεργοι τύποι με κάτι σημαιάκια τι ρόλο παίζουν; Και ο άλλος με την σφυρίχτρα; Αφού η κυβέρνηση μας τα μάθει όλα αυτά, θα πρέπει να κάνει σκληρές προπονήσεις και μαθήματα τακτικής.
Όπως γίνεται αντιληπτό, το σκοράρισμα δεν είναι εύκολη υπόθεση. Συν τοις άλλοις απαιτεί και μυαλό. Καλό προπονητή. Δυστυχώς, η Ελληνική κυβέρνηση δεν διαθέτει κανένα από αυτά τα στοιχεία. Είναι απροπόνητη, χωρίς ταλαντούχους παίκτες, με ανεπαρκή προπονητή, μα πάνω απ΄όλα δεν τους αρέσει αυτό το άθλημα. Γι΄αυτό και δεν θέλουν να το μάθουν. Όσο κοντά και να τους φέρουν τα γκολπόστ, αυτοί θα αστοχήσουν. Θα κλωτσήσουν «αέρα.»
Δυόμισι χρόνια είναι στην κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ και ακόμα δεν έμαθαν πώς παίζεται το παιχνίδι στην ευρωζώνη. Πώς λειτουργούν τα συστήματα της. Ακόμα δεν κατάλαβαν πως «τσαμπουκάδες» δεν χωρούν. Η ευρωζώνη και η ΕΕ προχωρεί με τους δικούς της ρυθμούς, με συμβιβασμούς, αμοιβαίες υποχωρήσεις, με διάλογο.
Στις Συνόδους κορυφής επιβεβαιώνονται τα πορίσματα των τεχνικών κλιμακίων και του Eurogroup. Δεν ανατρέπονται, γιατί τότε αμφισβητείται η λειτουργία τους. Ακυρώνονται θεσμικές διαδικασίες. Αυτό το πολύ απλό πράγμα δεν το έχει καταλάβει ακόμα η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ.
Ονειρεύεται πολιτική διαπραγμάτευση. Επιδιώκει δηλαδή η Ελληνική κυβέρνηση να διαπραγματευτεί με όλες τις άλλες χώρες της ευρωζώνης, πιστεύοντας πως θα ανατραπούν οι θέσεις του τελευταίου Eurogroup. Το επιχείρησε και άλλη φορά και συνετρίβη. Και μαζί της καραβοτσακίστηκε και η χώρα.
Ο σοφός Βίσμαρκ έλεγε, πως όταν ένας ισχυρός προσφέρει μια συμφωνία σε έναν ανίσχυρο, καλόν είναι ο τελευταίος να την δεχτεί, όποια και να είναι. Γιατί η επόμενη θα είναι χειρότερη.
Λοιπόν, είναι ανεπίδεκτοι μαθήσεως; Πιθανόν. Το σίγουρο είναι πως δεν τους ενδιαφέρει το άθλημα και γι΄αυτό αισθάνονται πως παίζουν μονίμως εκτός έδρας. Μάλιστα βρίσκουν την έδρα των αντιπάλων, «καυτή». Αφιλόξενη. Και τα αλλεπάλληλα γκολ που δέχονται τα αποδίδουν στην «εχθρική διαιτησία».
Όλα αυτά φανερώνουν, πως ο ιδεολογικοπολιτικός χώρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι η Ευρώπη. Άλλο όραμα έχουν, σε άλλες αξίες πιστεύουν. Αυτό το δείχνει η γλώσσα του σώματος του πρωθυπουργού. Άβολος και αμήχανος με τους Ευρωπαίους ηγέτες, άνετος και οικείος με τον Ραούλ Κάστρο. Εκεί στην Κούβα, παίζει εντός έδρας.
Συνεπώς, όλοι όσοι ζητούν από την συγκυβέρνηση να καταγράψει το success story, αγνοούν πως άλλο success story εννοούν αυτοί και άλλο η συγκυβέρνηση, γιατί οι δύο πλευρές έχουν άλλο μοντέλο ανάπτυξης και άλλο μοντέλο οργάνωσης της κοινωνίας.
Μέσα στο πλαίσιο της Ευρωζώνης και της ΕΕ, το success story μπορεί να επιτευχθεί μόνον σύμφωνα με τις αρχές και τους κανόνες της φιλελεύθερης οικονομίας. Αξίες στις οποίες όχι μόνον δεν πιστεύει η ριζοσπαστική Αριστερά, αλλά αγωνίζεται και να τις ανατρέψει.
Συνεπώς, αριστερό success story μέσα στους κόλπους της Ευρωζώνης δεν μπορεί να υπάρξει. Όσο πιο γρήγορα το αντιληφθεί αυτό η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, τόσο πιο ανώδυνα θα προσγειωθεί στην πραγματικότητα.
Κάτι για το οποίο έχω πολλές αμφιβολίες.
