Του Δημήτρη Χριστοδουλάκη*
Αν υπάρχει ένα αδιαπραγμάτευτο αξίωμα στην πολιτική, τότε αυτό είναι το ότι για να γίνει κάποιος κουμουνιστής, θα πρέπει πρώτα να αποφασίσει να πάρει διαζύγιο από την λογική.
Δεν είναι δυνατό να ισχυριζόμαστε ότι ένα πολιτικό σύστημα, που τα τελευταία εκατό χρόνια έχει δοκιμαστεί σε δεκάδες διαφορετικούς λαούς και έχει καταστρέψει εκατοντάδες εκατομμύρια ζωές ανθρώπων, σε εμάς θα πετύχει γιατί εμείς είμαστε εμείς.
Αυτός είναι και ο λόγος που ισχυρίζομαι ότι οι κομμουνιστές πρώτα αποτάσσονται της λογικής και μετά ενστερνίζονται τον κομμουνισμό.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της αποξένωσης από την λογική, είναι η στάση των αριστερών στο θέμα της κατάργησης των πανελληνίων εξετάσεων τους τελευταίους μήνες.
Ο υπουργός κύριος Γαβρόγλου, στα μέσα του περασμένου Μαΐου, ξεκίνησε την συζήτηση για κατάργηση των εισαγωγικών εξετάσεων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Αμέσως οι απανταχού αριστεροί, έσπευσαν να αγκαλιάσουν την ιδέα. Τα παιδιά λοιπόν θα επιλέγουν την σχολή της αρεσκείας τους και όσοι από τους πρωτοετής φοιτητές ολοκληρώνουν επιτυχώς τον πρώτο κύκλο σπουδών θα συνεχίζουν, ενώ οι υπόλοιποι θα εγκαταλείπουν.
Καταπληκτική ιδέα για κάθε γνήσιο αριστερό. Πρώτο και καλύτερο το τμήμα παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ που στις 17 Μαΐου συμφώνησε με την ιδέα του υπουργού, εκδίδοντας ανακοίνωση με την οποία προτείνει την «Ελεύθερη πρόσβαση στη τριτοβάθμια εκπαίδευση», με το σύνολο των βουλευτών και υπουργών του να αγορεύουν στη συνέχεια, στα ΜΜΕ υπέρ της κατάργησης των πανελλαδικών.
Σκέφτομαι λοιπόν κι εγώ λοιπόν που μπορεί να μην είμαι έξυπνος αλλά τουλάχιστο δεν είμαι και αριστερός, πως φέτος δήλωσαν να εξεταστούν για την εισαγωγή τους στα Πανεπιστήμια 104.965 μαθητές. Εάν λοιπόν αντί μέσω πανελλαδικών εξετάσεων, τους δίνονταν η ευκαιρία απλά να δηλώσουν τη σχολή της αρεσκείας τους, πόσοι πιστεύετε πως θα επέλεγαν να δοκιμαστούν στο πρώτο έτος της ιατρικής;
Σίγουρα όχι λιγότεροι από το ένα πέμπτο λέω εγώ με μία συντηρητική πρόβλεψη. Άλλοι τόσοι θα επέλεγαν φαντάζομαι την νομική και ίσως ο ίδιος ή αντίστοιχος αριθμός τις πολυτεχνικές σχολές.
Το σύνολο των πρωτοετών φοιτητών της ιατρικής, είναι 835 για το 2017. Λιγότερους από 1.000 φοιτητές μπορούν να εξυπηρετήσουν τα αμφιθέατρα και κυρίως τα εργαστήρια των ιατρικών σχολών της Ελλάδας. Αυτό είναι γνωστό σε όλους.
Ρωτώ λοιπόν εγώ. Σε ποια αμφιθέατρα θα στεγάζονταν είκοσι χιλιάδες και πλέον πρωτοετείς φοιτητές ιατρικής; Πού θα παρακολουθούσαν τα μαθήματα του πρώτου έτους στη νομική οι πολλές χιλιάδες αποφοίτων που θα επέλεγαν την νομική όταν ο αριθμός των πρωτοετών φοιτητών που δύνανται να εξυπηρετήσουν οι τρεις νομικές σχολές της Ελλάδας δεν ξεπερνά τους 1.200;
Πόσο δύσκολο είναι να καταλάβει κάποιος ότι η Ελλάδα δεν είναι Πολωνία που οι μαθητές σνομπάρουν τα πανεπιστήμια; Πόσο δύσκολο είναι να καταλάβει κανείς πως ο κάθε πικραμένος θα έγραφε το παιδί του στις καλύτερες σχολές ΑΕΙ, απαξιώνοντας τα ΤΕΙ και τις λιγότερο δημοφιλείς σχολές των ΑΕΙ;
Κι όμως, αυτή η απλή σκέψη δεν πέρασε ούτε στιγμή από τα μυαλά των φωστήρων της αριστεράς. Ούτε ένας τους δεν βρέθηκε να σκεφτεί πως το σύστημα δεν θα δουλέψει λόγω αδυναμίας υποστήριξης του εγχειρήματος.
Για να μην κατηγορηθώ ως αλαζόνας, δεν κατηγορώ τους αριστερούς ως ανεγκέφαλους αλλά ως ανθρώπους που ενώ τους αρέσει να διαλογίζονται και να φιλοσοφούν, έχουν την κακή συνήθεια, να αποκλείουν την λογική από τις συνιστώσες της σκέψης τους.
Αναλογιστείτε για παράδειγμα την περίπτωση του τέως υπουργού παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ κ. κ. Μπαλτά ο οποίος απάντησε σε πρύτανη πανεπιστημίου της Βορείου Ελλάδος, όταν ο τελευταίος του πρότεινε τα ελληνικά ΑΕΙ να οργανώσουν παραρτήματα σε βαλκανικές χώρες, πως «θα μας κατηγορήσουν για πολιτισμικό ιμπεριαλισμό»!
Ο άνθρωπος αυτός, δεν είπε τυχαία τη φράση «πολιτισμικός ιμπεριαλισμός». Την έχει διαχειριστεί στο μυαλό του επανειλημμένα και πιθανότατα να την έχει χρησιμοποιήσει και σε αγορεύσεις του σε αριστερό ακροατήριο. Τον «πολιτισμικό ιμπεριαλισμό», μπορεί να τον έχει φιλοσοφήσει εκατοντάδες ώρες ο κύριος Μπαλτάς. Την αδυναμία του συστήματος να υποδεχτεί απεριόριστο αριθμό εισακτέων σε συγκεκριμένες σχολές, δεν μπέικε στον κόπο να αναλογιστεί όμως και να προλάβει τον διάδοχο του υπουργό από παραλογισμούς.
Αυτοί λοιπόν οι άνθρωποι που είναι ικανοί να ξοδέψουν όλη τους τη ζωή διυλίζοντας τον κώνωπα, αρέσκονται στο να καταπίνουν βουλιμικά την κάμηλο και μάλιστα αμάσητη…
Δεν ξέρω γιατί γίνεται αυτό. Υποθέτω πως η λογική είναι μεν χρήσιμο εργαλείο στα χέρια ελαχίστων, για τους περισσότερους ωστόσο, δεν είναι τίποτε άλλο από βάρος αβάσταχτο. Η λογική είναι αυτή που σκοτώνει τον έρωτα, που καρατομεί τα όνειρα και που στοιχειώνει τις προσδοκίες. Και οι αριστεροί από έρωτα, όνειρα και προσδοκίες, άλλο τίποτα…
Δεν μπορώ να ξεχάσω την ρύση ενός άλλου διανοητή της αριστεράς, του βουλευτή Γρηγόρη Ψαριανού, που είχε πει το αμίμητο: «Η πραγματική Αριστερά είναι μία διαρκής ευαισθησία». Αν του πεις πως δεν βγάζει λογικό νόημα η φράση του, θα σε πει τουλάχιστο φασίστα. Άντε να συνεννοηθείς μετά με τέτοιους ανθρώπους.
Πόσοι όμως είναι αυτοί που σκέφτονται κατά αυτό τον τρόπο; Δυστυχώς οι περισσότεροι Έλληνες θα έλεγα εγώ. Στις παραμονές των εκλογών του Ιανουαρίου του 2015, ο Τσίπρας και η παρέα του δεν σταματούσαν να διατυμπανίζουν πως όταν γίνουν κυβέρνηση, θα πάνε στους λαούς της νότιας Ευρώπης και θα τους πουν πως οι πολιτικοί τους δεν νοιάζονται για το καλό τους και πως ο κάτοχος της λύσης για τα οικονομικά τους προβλήματα, είναι το κυβερνόν κόμμα της πιο κατεστραμμένης οικονομικά χώρας της Ευρώπης.
Και επέμεναν πως οι λαοί της νοτίου Ευρώπης, θα γύριζαν τη πλάτη τους στους πολιτικούς των χωρών τους και θα στρέφονταν στον σωτήρα Τσίπρα και την παρέα του.
Πόση λογική υπάρχει σε αυτή τη σκέψη; Κι όμως, η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων έκρινε ότι το παραπάνω σενάριο είναι πολύ πιθανό να συμβεί…
Αυτός είναι και ο λόγος που ο Τσίπρας μπορεί ακόμα να κυβερνά όπως μας κυβερνά. Μπορεί να έχει χίλια ελαττώματα που τον καθιστούν τον πλέον ανίκανο έλληνα πολιτικό, έχει όμως και ένα μεγάλο προτέρημα, ένα ανυπέρβλητα μεγάλο προτέρημα. Έχει ένα λαό πρόθυμο να πιστέψει ότι του πει…
* Ο κ. Δημήτρης Χριστοδουλάκης είναι Μαθηματικός, MSc Information Systems.
