Του Νίκου Ρίζου
Απογοήτευση… Άλλα ήταν τα όνειρα των ιδεολόγων αριστερών που τότε είχαν την προσδοκία ενός καλύτερου κόσμου... Άλλα πράγματα ονειρευόμασταν όλοι εμείς οι κακομοίρηδες συντηρητικοί «βλέποντας» τους «προοδευτικούς» αριστερούς να ζούνε την δική τους φαντασίωση με επαναστάσεις, ανατροπές, επιθέσεις, γκομενιλίκι, έπαρση… Ήμασταν νέοι και εύκολοι στην ονειρική δημιουργία… Και ήταν τόσο εύκολο και – φυσικά –ασφαλές…
Μία φωτογραφία του Τσε στο δωμάτιο σου και ανέβαζε την αδρεναλίνη σου στο Θεό… Ένας μπερές με ένα άστρο στο πλάι και τα επαναστατικά σου κύτταρα χόρευαν τον χορό της δήθεν προόδου… Μια θρασύτατη αντίδραση στη τάξη του καθεστωτικού καθηγητή σε μετέτρεπε αμέσως σε αρχηγίσκο της προοδευτικότητας… Και ας ήσουν ο ορισμός της μετριότητας…Ένα λογύδριο με αριστερές ατάκες ακαταλαβίστικες και στον εκφέροντα και στο ακροατήριο έκανε τις κοπελιές να λιποθυμούν στο γύρω…
Θυμάμαι ακόμη την εφηβική μου απορία. Ποιός τους βάφτισε όλους αυτούς προοδευτικούς… Γιατί εμένα με αποκαλούν συντηρητικό αφού η βασανιστική ματιά μου πάει πολύ πιο μπροστά από αυτούς τους άναρθρους…
Οι απορίες συνεχίσθηκαν και πολύ αργότερα…
- Γιατί δεν μπορούσες να αναφερθείς στους βορειοηπειρώτες συμπατριώτες σου και αυτοί οι «προοδευτικοί» αριστεροί σε κατέτασσαν αμέσως στην κατηγορία του ακροδεξιού…
- Γιατί οι δεξιές εφημερίδες - την εποχή της ευημερίας – ήταν γεμάτες από τάχα ιδεολογικούς αριστερούς…
- Γιατί η συριζαΪκή Αυγή έβγαινε πριν με εθελοντές και απλήρωτους δημοσιογράφους και σήμερα είναι γεμάτη από καλοπληρωμένους που κατακλύζουν τα συστημικά κανάλια με στρατευμένες αναλύσεις πάντα κομματικού και όχι ιδεολογικού περιεχομένου…
- Γιατί όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στο 3% περιόριζαν οι οπαδοί του την δραστηριότητα τους σε ιδεολογικά ψηφίσματα υπέρ κινημάτων ανά τον κόσμο και σήμερα έχοντας την εξουσία ξαμόλησαν στους δρόμους ό,τι άναρχο και παραβατικό σκατό διαθέτει αυτή η χώρα…
- Γιατί όλος ο συριζαϊκός στρατός των δρόμων αποτελείται από γόνους του κεφαλαίου η ζαλισμένα κοτόπουλα της παραίσθησης και οπαδούς της διαφορετικότητας…
Απογοήτευση… Το ομολογώ ευθαρσώς… Ζήλευα και ζηλεύω ακόμη την νεανική επιθυμία και δυναμική… Τα αριστερά κόμματα πόνταραν κάποτε σε αυτήν την δυναμική και αυτό ήταν αποδεκτό ακόμη και από τις αντίπαλες ομάδες… Οι άνθρωποι όμως είναι και θα παραμείνουν άνθρωποι… Έχοντας την εξουσία δεν μπορείς να εκμεταλλεύεσαι τα ταπεινά ένστικτα που μοιραίο είναι να εμπεριέχονται σε αυτού του είδους την νεανική δυναμική…Και εσύ Αλέξη Τσίπρα είσαι ένας νέος άνθρωπος… Μπορεί να συγχωρεθεί η πολιτική σου ανικανότητα…
Ο απογοητευμένος αριστερός όμως – και όχι μόνο αυτός – δεν θα συγχωρέσει ποτέ τον σφετερισμό της εξουσίας σου… Δεν θα σε συγχωρήσει καμία Ιστορία για τον τρόπο με τον όποιο έχεις διεγείρει-ενδεχομένως ανεύθυνα και επιπόλαια τα ταπεινά ένστικτα εκατοντάδων απολιτικών νέων και άλλων τόσων αποπροσανατόλιστων αναλυτών των καφενείων… Μπορεί να μην το έχεις αντιληφθεί αλλά , επειδή έχω αρκετούς φίλους ατόφια και αυθεντικά αριστερούς- και τους εκτιμώ για αυτό-έχεις γίνει ο ιδεολογικός τους εφιάλτης… Ο άνθρωπος που η δική τους Ιστορία θα βδελύσσεται για τα πολλά επόμενα χρόνια…
Γιατί…Γιατί θα γίνεις εσύ η αίτια να ενταφιαστεί ανεπίστρεπτα η μύχια επιθυμία που είχαν - έστω ως φαντασίωση - να αλλάξουν αυτό τον κόσμο…
