Ο δάσκαλος μου στην Σημειωτική, ο Ουμπέρτο Έκο, έγραψε κάποτε ότι «τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις»!
Κι όμως… ο Αύγουστος του 2020, δεν μας αφήνει σε ησυχία. Κάθε μέρα, κάθε ώρα κάτι νεότερο προκύπτει: αυξάνονται απότομα τα κρούσματα του κορονοϊού: οι νεοέλληνες, μετά τον τετράμηνο εγκλεισμό και τους περιορισμούς θέλουν να ξεσκάσουν με όποιον τρόπο νομίζουν οι ίδιοι πρόσφορο, και να ξεφύγουν από τα όποια ψυχολογικά προβλήματα τους δημιουργούν οι περιορισμοί, δίχως να σκέφτονται το αύριο: «του Έλληνος ο τράχηλος ζυγόν δεν υποφέρει»…
Ας μην το σχολιάσουμε. Ταυτόχρονα ο γείτονας μας ο Ερντογάν, θέλοντας ξανά να επιβάλλει την Οθωμανική Αυτοκρατορία, μας έχει στην τσίτα, με το δάχτυλο στην σκανδάλη, να περιμένουμε κάθε στιγμή εξελίξεις.
Η αδύναμη οικονομία της χώρας μας, που παλαντζάρει ακροβατώντας ανάμεσα σε αναπτυξιακά έργα, υγεία του πληθυσμού, ενίσχυση των επιχειρήσεων που έκλεισαν ή υπολειτουργούν, νοικοκυριών που ζημιώθηκαν από πλημμύρες ή πυρκαγιές, και πάει λέγοντας… Από την μια ψηφίζεται νόμος για να καταπολεμηθούν τα αυθαίρετα (τέτοιους «τελεσίδικους» νόμους έχω μελετήσει πολλές φορές από φοιτητής στο Μετσόβιο), κι από την άλλη ψηφίζονται κονδύλια για την αποκατάσταση τους. Θέλουμε να έχουμε αποτρεπτική ισχύ, όμως κάτι τα χρήματα δεν φτάνουν, κάτι οι «σύμμαχοι» που μας βάζουν συνέχεια τρικλοποδιές, παραμένουμε στην επίκληση του «έμψυχο υλικό» και στην εμφατική υπόμνηση από Θερμοπύλες, Σαλαμίνα και Δερβενάκια…
Τα «πήλινα πόδια» της οικονομίας μας, ο τουρισμός και η νυχτερινή διασκέδαση, παραπαίουν.
Προβληματισμός: μήπως επιτέλους η οικονομία μας πρέπει επειγόντως να στραφεί στην παραγωγή και τις εξαγωγές; Μήπως το να πουλάμε ήλιο και θάλασσα (εποχιακά) μας κατηγοριοποιεί τελεσίδικα σε «γκαρσόνια της Ευρώπης», - όνειρο πολλών από τους «συμμάχους» μας;
*O Δρ. Πάνος Κοσμόπουλος είναι αρχιτέκτων μηχανικός Ε.Μ.Π., M.Sc Surrey U, τ. Διευθυντής Εργαστηρίου Περιβαλλοντικού και Ενεργειακού Σχεδιασμού Κτιρίων και Οικισμών Δ.Π.Θ.