Της Δρ Βενετίας Κουσία*
Στην σημερινή κατάσταση της αγοράς εργασίας -όχι μόνο της παγκόσμιας και της ευρωπαϊκής και ειδικότερα της Ελληνικής- δεν υπάρχει περιθώριο να αναρωτιόμαστε «Γιατί να συνεργαστούν» οι δημόσιοι φορείς απασχόλησης με τους ιδιωτικούς, όπως κάναμε πριν από το 2008, αλλά «Πώς να συνεργαστούν;»
Η ανταλλαγή εργαλείων, τεχνογνωσίας και η παροχή συμπληρωματικών υπηρεσιών τόσο προς τους ανέργους όσο και προς τις ΜΜΕ είναι απαραίτητη και κρίσιμη για να μπορούν όχι απλώς οι άνεργοι να βρουν μια δουλειά αλλά να τοποθετηθούν στις εταιρείες όπου θα παράγουν προστιθέμενη αξία. Έτσι θα νοιώθουν χρήσιμοι άρα θα μπορούν να σκεφτούν δημιουργικά και δεν θα περιμένουν απλώς την ημερομηνία πληρωμής ή των διακοπών.
Για να αποφύγουμε τις συχνές περιπτώσεις όπου α) εργασία βρίσκουν μόνο εκείνοι που έχουν υψηλότερα προσόντα από εκείνα που απαιτεί η θέση ή όπου β) οι πλέον ευάλωτες ομάδες παραμένουν απομονωμένοι με μία ταμπέλα όπως «δεν έχουν το μυαλό τους στη δουλειά οι μητέρες με μικρά παιδιά…» «δεν έχουν αντοχές οι άνω των 50» και έτσι ξεχνιούνται ή στην καλύτερη περίπτωση κάποια μη κερδοσκοπική εταιρεία προσπαθεί να τους βοηθήσει ζητώντας επιδόματα, επιβάλλεται η συνεργασία μεταξύ του ΟΑΕΔ, των Ιδιωτικών Εταιρειών Απασχόλησης, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, των Εκπαιδευτικών φορέων, των ΜΚΟ στη βάση της αμοιβαίας εμπιστοσύνης ώστε να ξεπεράσουν όλοι οι συμμετέχοντες τα στερεότυπα, τη δυσπιστία και τους φόβους και τελικά την έλλειψη εμπιστοσύνης που έχουν οι μεν για τους δε.
Οι συνεργασίες για να είναι αποτελεσματικές χρειάζονται να έχουν μία δομημένη εταιρική προσέγγιση με συγκεκριμένο όραμα και αποστολή, σαφείς στρατηγικούς στόχους και συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα με φάσεις υλοποίησης. Στην πορεία τα αποτελέσματα αξιολογούνται με βάση συγκεκριμένους δείκτες ώστε να εξαχθούν χρήσιμα, μετρήσιμα, ποσοτικά και ποιοτικά συμπεράσματα για την αξία της συνεργασίας και την αξιοποίησή της περαιτέρω.
Για να επιτύχουν οι συνεργασίες οι εταίροι χρειάζεται να έχουν:
- Κοινό όραμα και στόχους – Κι όταν δεν έχουν να βρουν τα σημεία σύγκλισης
- Διακριτούς και σαφείς ρόλους
- Διάφανες σχέσεις
- Μακρόπνοο και όχι καιροσκοπικό πλάνο
- Αμοιβαία εμπιστοσύνη εφ'' όλης της ύλης
- Διαύλους ανοικτού διαλόγου
- Ανάπτυξη και Χρήση κοινών εργαλείων και πλατφορμών
- Ανάληψη του ρίσκου που τους αναλογεί
- Μερίδιο στην επιτυχία και την αποτυχία
- Ολιστική προσέγγιση του προβλήματος και της λύσης
Τέλος, τόσο εκείνοι που διαμορφώνουν την πολιτική όσο και εκείνοι που καλούνται να την υλοποιήσουν πρέπει να συμμετέχουν από κοινού στο σχεδιασμό του κάθε προγράμματος συνεργασίας.
Υπάρχουν διάφορα είδη συνεργασιών ανάλογα με την στρατηγική ή επιχειρησιακή μορφή.
Τομείς όπου οι συνεργασίες έχουν τεκμηριωμένα αποφέρει καρπούς αφορούν κυρίως στις Ενεργητικές Πολιτικές Απασχόλησης, όπου οι Ιδιωτικές Εταιρείες Απασχόλησης λειτουργούν ως μεταβατικό όχημα από την ανεργία στην απασχόληση, από την εκπαίδευση και την μαθητεία στην απασχόληση ή από την προσωρινή απασχόληση στα ανοικτά συμβόλαια εργασίας.
Άλλες υποστηρικτικές υπηρεσίες που προσφέρονται από τις συμμαχίες είναι:
- train-the-trainer,
- ενοποίηση βάσεων δεδομένων
- δημιουργία τους εργασιακού profile των ανέργων ή των επαπειλούμενων ομάδων
- σύμβουλοι επανατοποθέτησης στην αγορά εργασίας
- υποστήριξη της κινητικότητας μεταξύ κρατών-μελών (Mobility)
- δημιουργία one-stop-shop για όλες τις επιδοματικές παροχές
- δημιουργία one-stop-shop συμβουλευτικών κέντρων για τις ΜΜΕ επιχειρήσεις
Οι συνεργασίες δημόσιου – ιδιωτικού – τρίτου τομέα μπορούν επίσης να προσφέρουν αποτελεσματικά υπηρεσίες σχεδιασμένες και για συγκεκριμένες κατηγορίες περισσότερο ευάλωτων ομάδων πληθυσμού, όπως: η ένταξη διαφόρων ομάδων πληθυσμού στην παραγωγική διαδικασία (πρόσφυγες, μονογονεϊκές οικογένειες, ΑΜΕΑ, πρώην φυλακισμένων, κλπ) και άλλων, λεγόμενων κατά τον ΟΟΣΑ «outsiders», (μακροχρόνια άνεργοι, πρωτο-εισερχόμενοι στην αγορά εργασίας, μεγαλύτεροι σε ηλικία, γυναίκες, εθνικές μειονότητες, κλπ).
Στην εποχή του Ανθρώπου δεν αρκεί να δηλώνουμε υπέρ της ομαδικότητας χρειάζεται και να το αποδεικνύουμε με ισχυρές συνεργασίες ουσίας και να αποδεικνύουμε με το έργο μας ότι οι συλλογικότητες δεν προέρχονται από τα σιλό αλλά από το συλλογικό.
*Η Δρ. Βενετία Κουσία είναι μέλος του Δ.Σ. και πρόεδρος της Επιτροπής Απασχόλησης του Ελληνο-Αμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου.
