Οι πολίτες που με απόλυτη σιγουριά είχαν ψηφίσει “Όχι” στο δημοψήφισμα για τις «Reforms for the completion of the Current Program and Beyond» και για την «Preliminary Debt sustainability analysis», είναι εδώ. Το ετερόκλητο συνονθύλευμα αυτού του ιδεολογικού και ιδεοληπτικού χάους, της αμορφωσιάς, της διαρκούς αντίδρασης και του τομαρισμού, είναι εδώ.
Το κόμμα του Σύριζα, αγκαλιάζει όλες τις εκδηλώσεις αμφισβήτησης και τις εκφράσεις ανησυχίας, στην προσπάθεια του να πλήξει την κυβέρνηση και να συντηρήσει ένα πολωτικό κλίμα.
Έτσι είδαμε να συμπορεύεται και να υποδαυλίζει όλους τους ευαίσθητους αριστερούληδες που κατά την διάρκεια της εισβολής των υποκινούμενων “προσφύγων” στα σύνορα του Έβρου, έβλεπαν μωρομάνες και αθώους μετανάστες.
Είδαμε ακόμα να συμπορεύεται με τους θρησκόληπτους, που κατήγγελλαν ότι η κυβέρνηση έβαλε κατά της θρησκείας, της πατρίδας και της Παναγίας, όταν εξήγγειλε τα μέτρα για τις λιτανείες.
Είδαμε το κόμμα του Σύριζα να συμπορεύεται με τα ακροδεξιά εθνικιστικά στοιχεία, να καταπίνει αμάσητα τα γνωστά παραδοσιακά επιχειρήματα με τα οποία γαλούχησε γενεές γενεών, του τύπου “οι θάλασσες δεν έχουν σύνορα”, “το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του” και να κατηγορεί την κυβέρνηση για ενδοτισμό και υποχώρηση απέναντι στην Τουρκία.
Ο Καρανίκας που το 2005 έλεγε, ότι δεν υπηρέτησε τον ελληνικό στρατό καθαρά για θέμα ιδεολογίας και ότι δεν είχε βρει κανέναν απολύτως λόγο να το κάνει, ο Μπαλάφας που το 2012 πρότεινε να μειώσουμε τους εξοπλισμούς και ας το ρισκάρουμε με την Τουρκία και ο Ζουράρις που το 2016 υποστήριζε, ότι και να χάσουμε μερικά νησιά δεν πειράζει και ότι δεν είναι κάτι σπουδαίο, σήμερα πουλάνε πατριωτισμό και κατακρίνουν την κυβέρνηση.
Στην πρώτη φάση της πανδημίας, το κόμμα του Σύριζα καταδίκαζε την καταπάτηση των συνταγματικών δικαιωμάτων των πολιτών, υπερασπιζόταν τα δικαιώματα των νέων να ερωτεύονται στις πλατείες, των μανάδων να πηγαίνουν βόλτα τα μωρά τους και τώρα στη δεύτερη φάση χλευάζει την έννοια της ατομικής ευθύνης και υπερασπίζεται όσους ξεδίνουν στα μπιτσόμπαρα.
Είναι προβληματικό για τη χώρα, το γεγονός πως υπάρχει ένα κόμμα και συγκεκριμένα ο Σύριζα, που να προσφέρει “στοργή και προδέρμ” όπως έλεγε και η παλαιά διαφήμιση, σε κάθε σενάριο συνομωσίας, σε κάθε ετερόκλητο αρνητισμό, σε κάθε αγράμματο φανατικό και σε κάθε παλαβό που αντιστέκεται στην πραγματικότητα.
Ο Σύριζα σε όλους αυτούς προσφέρει μασημένη τροφή.
Αρχίζει το lockdown; O Σύριζα φωνάζει ότι έρχεται η χούντα και περιορίζει την ατομική μας ελευθερία και τα συνταγματικά μας δικαιώματα.
Σταματάει το lockdown; Ο Σύριζα φωνάζει ότι θα καταστραφεί η οικονομία.
Οι μάσκες είναι ακριβές; Φυσικά, για να σωθούν μόνο οι πλούσιοι.
Οι μάσκες είναι δωρεάν; Φυσικά, για να βάλουν σε όλους μας τσιπάκια και να πλουτίσουν οι επιχειρηματίες φίλοι της ΝΔ.
Κλείνουν τα σύνορα; Ο Σύριζα καταγγέλλει ότι θα καταστραφεί ο τουρισμός
Ανοίγουν τα σύνορα; Ήρθαν οι τουρίστες και θα μας κολλήσουν όλους.
Σήμερα ο Σύριζα προσπαθεί με νύχια και δόντια να αναβιώσει το 62% του Όχι. Με πρόσχημα την άρνηση της μάσκας, των εμβολίων, των θερμομετρήσεων, της υγειονομικής πολιτικής, της εξωτερικής πολιτικής, το νέο κίνημα της αγανάκτησης, αρχίζει να λαμβάνει ανησυχητικές διαστάσεις. Λέει, “όχι, σε όλα” και πηγαίνει “κόντρα, σε όλα”. Και όλα αυτά, ακολουθούνται από την κατηγορηματική άρνηση της ατομικής ευθύνης, που συνοδεύεται, αν κάτι δεν πάει καλά, από την γνωστή κραυγή “που ‘ναι το κράτος;”
Το φαινόμενο των ψυχικά διαταραγμένων και των αγράμματων, που νομίζουν πως τα βάζουν με την κοινωνική και οικονομική ελίτ του πλανήτη και το κατεστημένο της επιστήμης και της νέας τάξης πραγμάτων, θα ήταν από μόνο του γραφικό. Το επικίνδυνο είναι, ότι ο Σύριζα εκμεταλλεύεται άγρια αυτήν την τρικυμία κρανίου, αυτήν την αντικοινωνική συμπεριφορά, αυτόν τον μοχλευμένο φόβο και την τυφλή αντίδραση, για να πλήξει την κυβέρνηση, επιφέροντας κτύπημα στην μάχη κατά της πανδημίας, στο σχεδιασμό απέναντι στην Τουρκία και στην προσπάθεια για την αποκλιμάκωση των οικονομικών επιπτώσεων.
Αντίθετα προς την καιροσκοπική τακτική του Σύριζα, που επιθυμεί να μας οδηγήσει σε αδιέξοδο, η κυβέρνηση έχει καθήκον να προστατεύσει όλους τους πολίτες. Όλους εμάς που τηρούμε τις οδηγίες, αλλά και όλους τους αρνητές της πραγματικότητας της πανδημίας, που συγκροτούν αυτό το εσωτερικό αντισυστημικό μέτωπο. Το μέτωπο της δραχμής, του δεν πληρώνω, του διχασμού, που ονειρεύεται το νέο γύρο στο Γράμμο και στο Βίτσι, που ικανοποιείται από την αύξηση των κρουσμάτων και των θανάτων από τον covid-19 και που αναμένει ως “μάννα εξ ουρανού”, δυσάρεστες εξελίξεις με τη Τουρκία. Δύσκολο έργο. Εξαιρετικά δύσκολο.
