Από το ιατρείο της γειτονιάς, στο ιατρείο της κρίσης!

Από το ιατρείο της γειτονιάς, στο ιατρείο της κρίσης!

Του Γιάννη Παπαγεωργίου*

Είναι γνωστό σε όλους μας πλέον, ότι ο ήλιος θρέφει τα παιδιά και το ΕΣΠΑ την Ελλάδα... Χρόνια τώρα στηριζόμαστε πλήρως σε ένα χρηματοδοτικό εργαλείο που στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν έχει αξιοποιηθεί ορθολογικά. Η μη ορθολογική χρήση του, τείνει να στρεβλώσει κατά πολύ την εικόνα του ήδη ταλαιπωρημένου Έλληνα επιχειρηματία.

Οι προεκτάσεις του να στηρίζεται ένα ολόκληρο έθνος σε μία τέτοια πρωτοβουλία της Ε.Ε. είναι πολύ μεγαλύτερες όταν και η ίδια η Κυβέρνηση χρησιμοποιεί τέτοια μέσα για αναδιάρθρωση του συστήματος. Διότι το ΕΣΠΑ είναι ένα πρόγραμμα με ημερομηνία λήξης που σκοπό έχει την ώθηση προς την ανάπτυξη και όχι το γέμισμα μία τρύπας χωρίς ουσιαστικό μακροχρόνιο προγραμματισμό.

Ας πάρουμε για παράδειγμα το νέο σύστημα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας του Υπουργείου Υγείας που θα αντικαταστήσει το ΠΕΔΥ (πρωτοβάθμιο εθνικό δίκτυο υγείας) με το ΤΟΜΥ (Τοπικές Μονάδες Υγείας), όπου ο σκοπός είναι να φτιαχτεί ένα «Ιατρείο της Γειτονιάς», όπως χαρακτηρίστηκε από Ιατρικούς Συλλόγους και φορείς υγείας. Ένα σύστημα που θα κοστίζει περί τα 80εκ ευρώ για τα πρώτα δύο χρόνια (2017 και 2018) και 300εκ ευρώ σε πλήρη ανάπτυξη. Το σύνολο λοιπόν της πρώτης τετραετίας που θα κυμαίνεται από 320εκ έως και 760εκ ευρώ. Αυτό το σύνολο θα καλυφθεί πλήρως από ευρωπαϊκούς πόρους, ενώ στην συνέχεια θα καλύπτεται από το ελληνικό κράτος μέσα από ένα πλάνο αναπτυξιακής εξόδου που κανένας μας δεν έχει δει και σίγουρα στις μέρες μας δεν βιώνει.

Για να συνοψίσουμε λοιπόν τι ακριβώς συμβαίνει. Ενώ έχουμε ένα ασφαλιστικό σύστημα που θα ζητάει περισσότερες εισφορές και θα πληρώνει μικρότερες συντάξεις, ενώ έχουμε σύμφωνα με το ESY.net από την εκλογή Τσίπρα και μετά, μείωση του προσωπικού του ΕΣΥ κατά 6.443 και 5.300 πλην ιατρών στις μονάδες υγείας, ενώ νοσοκομεία υπολειτουργούν, παρουσιάζεται ένα πλάνο χωρίς κανέναν στρατηγικό σχεδιασμό για μία ακόμη αναδιάρθρωση της υγείας και με ημερομηνία λήξης την τετραετία.

Μετά το πέρας αυτού του διαστήματος  οι γιατροί που θα έχουν προσληφθεί δεν γνωρίζουμε πως θα απασχοληθούν και θα πρέπει εκ νέου να αναζητήσουν την τύχη τους αλλού, οι μονάδες δεν ξέρουμε πως θα συντηρηθούν και θα παρέχουν υπηρεσίες, ενώ στην μέση θα είμαστε εμείς οι Έλληνες πολίτες που δεν θα έχουμε που να στραφούμε για τα βασικά κεκτημένα του σύγχρονου δυτικού κόσμου που είναι η περίθαλψη και η φροντίδα.

Η κατάσταση που δημιουργεί η Κυβέρνηση είναι ανησυχητική πρωτίστως γιατί βλέπει το δέντρο και χάνει το δάσος, ή αυτό προσπαθεί να περάσει σε εμάς. Ως είθισται σε οποιοδήποτε λογικό πλάνο,

Α)ορίζεις του στόχους,

Β)δημιουργείς μία βιώσιμη στρατηγική,

Γ)μία ουσιαστική αναπτυξιακή τακτική και

Δ)στην συνέχεια ενορχηστρώνεις εργαλεία όπως το ΕΣΠΑ που θα σε βοηθήσουν στην δύσκολη αρχή.

Η τακτική που τα φορτώνουμε όλα στον κόκορα γιατί είμαστε εξασφαλισμένοι χρηματοδοτικά από αλλού, είναι κάτι που οφείλουμε να διώξουμε από πάνω μας και σίγουρα δεν θα έπρεπε να εφαρμόζεται όταν μπλέκονται οι δουλειές ανθρώπων και πάνω απ' όλα η υγεία ενός ολόκληρου λαού...

*Ο Γιάννης Παπαγεωργίου είναι Οικονομολόγος, HR Specialist, και Γεν. Διευθυντής του Κέντρου Αστικής Μεταρρύθμισης. Είναι πολιτικό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας, που έχει περάσει από τη διαδικασία του Μητρώου Πολιτικών Στελεχών.