Του Ανδρέα Ζαμπούκα
"We are such stuff as dreams are made on and our little life is rounded with a sleep" (Είμαστε φτιαγμένοι από τα υλικά των ονείρων, ο ύπνος κυκλώνει τη σύντομη ύπαρξή μας). Από την "Τρικυμία" του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, Πράξη Δ.
Ο Σοπενχάουερ είναι ο πρώτος φιλόσοφος που έκανε επίθεση κατά μέτωπο στον ανθρωπισμό: απέρριψε τον ορθολογισμό, το νευρικό σύστημα του ουμανισμού, και υποστήριξε ότι οι νοητικές λειτουργίες μας είναι ακούραστοι υπηρέτες των συναισθηματικών. Παράλληλα, ανέδειξε στο φιλοσοφικό προσκήνιο την ασυνείδητη και πανίσχυρη βούληση τόσο ως ζωογόνα πηγή των πάντων όσο και ως δικαιολογία για το παράλογο του κόσμου στον οποίο ζούμε.
Η παράδοση ενάντια στην ιδέα του ανθρωπισμού αναδύθηκε στην εποχή της Αναγέννησης και συνεχίστηκε στον Διαφωτισμό. Ξεκινάει φυσικά με τα κείμενα του Σοπενχάουερ και συνδέει φιλοσόφους και στοχαστές όπως ο Νίτσε και ο Φουκώ αλλά και επιστήμες όπως η ψυχανάλυση και η νευροεπιστήμη. Κοινός παρονομαστής των θεωριών αυτών είναι η επίμονη προσπάθεια εκρίζωσης της «θεμελιώδους πλάνης» στην οποία υποτίθεται ότι στηρίζεται το οικοδόμημα του ανθρωπισμού: ο άνθρωπος δεν είναι απλώς συνειδητά υπεύθυνος για τις πράξεις του αλλά και εκείνος που ορίζει την ύπαρξή του –ακόμα και το μέλλον του– με βάση τις ορθολογικές, ως επί το πλείστον, επιλογές του.
Όποιος τώρα, είναι φτιαγμένος από το "υλικό των ονείρων του" και ως αυθεντικός "ανθρωπιστής" τα κυνηγάει για να ορίσει τη μοίρα του, δεν αποκλείεται να καταλήξει στον ολοκληρωτισμό! Όταν μάλιστα, θέλει με το ζόρι να επιβάλει την "θεμελιώδη πλάνη" του ως "ηθικό πλεονέκτημα" και στους άλλους.
Και για του λόγου το αληθές, ας πάρουμε το παράδειγμα της Αριστεράς. Μιας καθαρά "ανθρωπιστικής" ιδεολογίας η οποία δεν κάνει τίποτε άλλο από το να "κλωνοποιεί" με φυσικό και αμόλυντο τρόπο καλούς και ενάρετους επαναστάτες. Πλασμένους από το "υλικό" των σοσιαλιστικών τους "ονείρων" και "κυκλωμένους από το σκοτάδι του ύπνου τους"...
Είμαι βέβαιος ότι όλα τα παραπάνω, υποσυνείδητα - γιατί μόνο έτσι αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του- τα γνωρίζει ο Αλέξης Τσίπρας. Και γι αυτόν το λόγο το επανέλαβε προχθές από το βήμα της Βουλής. Για να θυμίσει σε όλους ότι στον ΣΥΡΙΖΑ δεν κλέβουν, δεν διορίζουν, δεν δωροδοκούνται, δεν επωφελούνται της εξουσίας- την οποία πάντα απεχθάνονται όπως και ένας δεξιός τους φίλος- και το κυριότερο, στις φλέβες τους κυλάει υγροποιημένη αριστερόσκονη.
Τι σύμπτωση όμως! Όλοι οι δικτάτορες της ιστορίας αλλά και γενικότερα οι ολοκληρωτικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι είναι φτιαγμένοι από άλλο υλικό. Όχι με το νόημα που δίνει ο Σαίξπηρ στους στίχους του αλλά με την διάθεση να απορρίψουν όλους τους άλλους που δεν δέχονται την "μετάγγιση" του "υλικού" τους.
Αλλά ποιος μπορεί να πείσει τον Αλέξη ότι κάθε φορά που ξεστομίζει στίχους από το στόμα του εμείς οι κοινοί θνητοί, απειλούμαστε; Εμείς που δεν υπήρξαμε τυχεροί να μεταλαμπαδεύσουμε στο DNA μας την ουσία το αριστερού ανθρωπισμού και τώρα πια φοβόμαστε μη μας τη μεταμοσχεύσει, πονηρά, ο σύντροφος Πολάκης.
Πάντως από άλλο υλικό, η εξωγήινος μπορεί να είσαι ή φασίστας. Όλοι οι υπόλοιποι είμαστε ανήμποροι, μπροστά στην άβυσσο της βλακείας, άνθρωποι...
